Λυτρωτικό πρωινό διάλειμμα Ο Ήχος της διπλωτικής…..

Για όσους ευτύχησαν έστω και για λίγα λεπτά

να δούνε τις κινήσεις και να ακούσουν τον ήχο τους,

τους θεωρώ τυχερούς στο γήινο πέρασμά τους.

Είναι από εκείνα τα αισθητικά βιώματα,

που μαζί με τους φυσικούς χώρους των βιβλιοπωλείων θα αποτελούν σε λίγα χρόνια είδος εθνικής προστατευόμενης κληρονομιάς.

Θα είναι τότε τα χρόνια,

Όπου η παλίρροια του σκοταδιού

θα συνεχίζει διαρκώς

να σκεπάζει τις κοιλάδες τούτης της ματαιόδοξης ζωής.

Τότε που το κρύο θα διεκδικεί

την αυτοκρατορία του σκοταδιού,

καθώς ο παγετώνας θα απλώνεται συνεχώς δημιουργώντας perma frost

στις ατομικές οθόνες της σκέψης.

Τότε που τα «πολύξερα»

της εικονικής ζωής θα ψάχνουν μανιωδώς ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ και ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΑ

για να:

 «μαστουρώσουν με σπάνιο χαρμάνι

 από λόγο τουμπεκιού ψιλοκομμένο»,

με την μυρωδιά του χαρτιού και του μελανιού.

Προσπαθώ κάθε πρωί ποδηλατώντας

να περάσω από τα εργαστήριά τους

και να τους πω μια καλημέρα.

Τους ευχαριστώ θερμά για αυτές τις συναντήσεις.

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης