ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Κάποιες έρευνες είναι πραγματικά ενδιαφέρουσες και χαίρεσαι να τις
αναλύεις …

Γιατί βρε παιδάκι μου, κάποιες δεν είναι και τόσο δύσκολες, άσε
που σου θυμίζουν και δικές σου περασμένες ιστορίες…

Η αλήθεια που κρύβει κάθε έρευνα, σχεδόν τις περισσότερες φορές
κρύβεται και μια δικιά σου αλήθεια, μια προσωπική εμπειρία , μια πικρή η γλυκιά
σου ιστορία…

Από τότε που πήγαινα εγώ σχολείο, η μεγαλύτερη επιθυμία του κάθε
μαθητή ήταν να βρεθεί στη θέση του καθηγητή, όχι για να βαθμολογήσει τους συμμαθητές
του, αλλά τους καθηγητές του…

Η δική μου κρυφή φαντασίωση ήταν να βλέπω τον καθηγητή μπροστά μου
να εκλιπαρεί να τον βαθμολογήσω με επιείκεια και να μην είμαι τόσο αυστηρή μαζί
του…

Επιθυμία μου δεν ήταν να το βαθμολογήσω για την αξία και τις γνώσεις
του, για τα μεταπτυχιακά και τα ντοκτορά του…

Αυτό μου με ενδιέφερε περισσότερο ήταν η μεταδοτικότητα που είχε
για να περάσει τις όποιες γνώσεις του στα παιδιά, τη συμπεριφορά του μέσα στην τάξη,
την επικοινωνία με τα παιδιά, γενικά πόσο ανοικτό μυαλό ήταν.

Ένας "ξερόλας" καθηγητής που τις περισσότερες φορές κάνει πώς ακούει,
αλλά στην ουσία δε δίνει σημασία και στη γνώμη και άποψη του μαθητή του, αλλά υπάρχει
για να κάνει τη δουλειά του, να τελειώσει το τετράωρο του και να πάει σπιτάκι του,
είναι ότι χειρότερο να τύχει στη ζωή ενός μαθητή….

Κάποτε η γιαγιά μου έλεγε ότι ο δάσκαλος και ο γιατρός κάνουν λειτούργημα
και όχι επάγγελμα…

Αυτό βέβαια πιθανόν να μην ίσχυε για την καθηγήτρια που είχα στην
Α ? και Β? Λυκείου στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών…

Όνομα δε λέω καθότι είμαστε μικρή κοινωνία και γνωριζόμαστε λίγο
πολύ μεταξύ μας, άσχετα αν έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε… Μπορεί να πέρασαν
δεκαπέντε και χρόνια, εγώ όμως ακόμη θυμάμαι τη σκηνή που είχα με την εν λόγω καθηγήτρια…και
για τις παιδαγωγικές της μεθόδους που είχε…

Έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου η στιχομυθία που είχα μαζί της
περί αυγού και πέτρας …

" -Δέσποινα αν πέσει η πέτρα πάνω στο αυγό, ποιο θα σπάσε;

Η απάντηση βέβαια είναι αυτονόητη.

-Αν πάλι Δέσποινά μου, το αυγό πέσει πάνω στην πέτρα, ποιο θα σπάσει;…"

Αχ, καημένο αυγουλάκι είτε πέσεις εσύ, είτε πέσει η πέτρα πάνω σου
θα γίνεις ομελέτα….

Και του κλου της στιχομυθίας " -Στην προκειμένη περίπτωση Δεσποινάκι,
εσύ είσαι το αυγό και εγώ η πέτρα…" τάδε έφη η τότε καθηγήτρια των Αρχαίων μου
…

Αν τώρα σκέφτεστε που τη θυμήθηκα αυτή την παλιά, αλλά όχι ξεχασμένη
για μένα ιστορία, αφορμή στάθηκε μια έρευνα που διενεργήθηκε στο Δικτυακό Τόπο www.rate
myteachers.gr, όπου μαθητές των Ενιαίων Λυκείων της χώρας κλήθηκαν να βαθμολογήσουν
τους καθηγητές τους.

Λοιπόν σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι μαθητές ήταν ιδιαίτερα
αυστηροί με τους καθηγητές τους, οι οποίοι μετά βίας πιάνουν τη βάση στη βαθμολόγηση
που πήραν.

Ο γενικός βαθμός ήταν 11,8, ενώ η μεταδοτικότητα είναι το βασικό
πρόβλημα που διαπίστωσαν οι μαθητές σε ότι αφορά τους καθηγητές τους πάντα…

Παράλληλα τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο σχολείο
οι μαθητές είναι η συμπεριφορά των καθηγητών(44,9%), η εργαστηριακή υποδομή (35%)
και τι κτιριακό(30,06%).

Εσείς από την πλευρά σας τι βαθμό θα μου προτείνατε να έβαζα στη
δική μου καθηγήτρια που με παρομοίασε με αυγό και την ίδια με πέτρα…;

Το ξέρω, η όλη η ιστορία είναι για γέλια, όμως υπάρχει ένα πολύ
μεγάλο αλλά …και χρειάζεται μεγαλύτερης ανάλυσης, κάτι βέβαια που δεν είναι επί
του παρόντος…

Βέβαια το ερώτημα είναι τι θα έπραττα τώρα, αν στα παιδιά μου τύχαινε
μια τέτοια καθηγήτρια….

Πάντως το σίγουρο είναι πως δε θα την άφηνα να ζει με τη φαντασίωση
ότι αυτή είναι μόνο η "πέτρα".