Η ΝΔ έρχεται, ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει και το ΚΙΝΑΛ θα συνεργαστεί με το νικητή των εκλογών,
Ακούγοντας την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού ν’ αναφέρεται για το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, μου έρχονται στο νου το δίπολο ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (Καραμανλή – Παπανδρέου) που κυριάρχησε από το 1974 μέχρι το 2014.
Στη λογική να μεγαλώσει το ποσοστό του ΚΙΝΑΛ (σήμερα στο 6 – 7%), με πολιτικά άναρθρες κραυγές και αφορισμούς, δεν μπορεί να γίνει επικοδομητική πολιτική για τη χώρα μας, αποποιώντας τη συγκυβερνητική συμμαχία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (Σαμαρά – Βενιζέλου) στην οποία και η ίδια είχε κυβερνητικό – υπουργικό θώκο.
Ακούγοντας την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού ν’ αναφέρεται για το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, μου έρχονται στο νου το δίπολο ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (Καραμανλή – Παπανδρέου) που κυριάρχησε από το 1974 μέχρι το 2014.
Στη λογική να μεγαλώσει το ποσοστό του ΚΙΝΑΛ (σήμερα στο 6 – 7%), με πολιτικά άναρθρες κραυγές και αφορισμούς, δεν μπορεί να γίνει επικοδομητική πολιτική για τη χώρα μας, αποποιώντας τη συγκυβερνητική συμμαχία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (Σαμαρά – Βενιζέλου) στην οποία και η ίδια είχε κυβερνητικό – υπουργικό θώκο.
Δυστυχώς το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου με τις μετα-παπανδρεϊκές ακολουθούμενες πολιτικές και τα οικονομικά σκάνδαλα που το βαραίνουν, έπαψε να είναι ένα ασφαλές λιμάνι της κεντρώας σοσιαλιστικής σκέψης των αγροτών, εργαζομένων της μεσαίας επιχειρηματικής τάξης. Ζούμε και θα ζήσουμε την πλήρη αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ που έγινε ΔΗ.ΣΥ. και σήμερα ζητά την ψήφο των πολιτών ως ΚΙΝ.ΑΛ.
Το συγκεκριμένο κεντρώο χώρο στις εκλογές του 2015, κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας με την επικοινωνιακή ρητορική και τα μαγικά φίλτρα που στόχευσαν στην ευαισθησία και την περηφάνεια του λαού.
Σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια διακυβένρησης του Αλέξη Τσίπρα και συγκυβέρνησης με το δεξιότερο της δεξιάς Πάνο Καμμένο, όταν όλες οι μεγαλόστομες υποσχέσεις έγιναν κομμάτια και θρύψαλα στη συνείδηση του ελληνικού λαού, ο κεντρώος χώρος, πολύφερνη νύφη του πολιτικού γίγνεσθαι της χώρας, φαίνεται ότι έχει αποστρέψει το βλέμμα της από τον ΣΥΡΙΖΑ και βλέπει με καλό μάτι και διάθεση το νέο που έρχεται δυναμικά, που δίνει ελπίδα και προοπτική ανάπτυξης της χώρας, έξοδο από τη μιζέρια, τις επιδοματικές πολιτικές, την οικονομική στασιμότητα, στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η ΝΔ έρχεται, ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει και το ΚΙΝΑΛ θα συνεργαστεί με το νικητή των εκλογών, παρά τις επικοινωνιακές κορώνες για λόγους εντυπωσιασμού, για αύξηση του ποσοστού σας, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Από το Μάρτιο του 2015 η χώρα θα έμπαινε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου πέτυχε το ακατόρθωτο να μην πάρει ούτε ένα ευρώ από το πρόγραμμα του φθηνού χρήματος που αξιοποίησαν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Σήμερα, μια από τις κορυφαίες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τις κάνουλες χρηματοδότησης και η χώρα μας βιώνει έναν ανελέητο βομβαρδισμό φορολογικής επιδρομής των λαϊκών στρωμάτων με τους άμεσους και έμμεσους φόρους σε όποιον τολμήσει να παράξει σ’ αυτή τη χώρα, υποθηκεύοντας την αξιοπρέπεια και την περηφάνεια των ελλήνων, προσπαθώντας με φιλοδωρηματική πολιτική, να σώσει για τον εαυτό του ότι και όσο μπορεί να σωθεί από την πλάνη του και την αναντιστοιχεία προεκλογικών υποσχέσεων και μετεκλογικών αποφάσεων και έργων.
Αφού ταλαιπωρηθήκαμε επί ένα πενθήμερο, αφού δε γίναμε σοφότεροι, αφού απλά ζήσαμε τη γνωστή κόντρα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη, οι συγκυβερνητικοί βουλευτές και ο κ. Σαρίδης της Ενωσης Κεντρώων, υπερψήφισαν τον προϋπολογισμό του 2019.
Με 154 ψήφους θετικές ψήφους, 143 αρνητικές και 3 αποχές, ο προϋπολογισμός έγινε νόμος του κράτους.
Αυτοί οι 297 παρόντες βουλευτές ψήφισαν πολιτικά σαν στρατιωτάκια πειθήνια στις απαιτήσεις των κομμάτων τους, την ίδια στιγμή που θέλουν να μας πείσουν ότι, πολιτικά λειτουργούν κατά συνείδηση, με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας, με ελεύθερη βούληση.
Η κομματική πειθαρχία και η διαγραφή όποιου αποφασίσει να διαφοροποιηθεί, η μη συμμετοχή του στα κομμαιτκά ψηφοδέλτια με ότι αυτό συνεπάγεται, λειτουργεί απειλητικά και εκφοβιστικά, σαν πέλεκυς δικαιοσύνης, πάνω από τα κεφάλια τους αναγκαστικά ευθυγραμμιζόμενοι στην κομματική γραμμή.
