Το κοινωνικό μέρισμα άναψε φωτιές…

Καιρός να πάψουν οι γκρίνιες και οι δυσπιστίες στη ζωή μας. Το ξέρω δεν είναι εύκολο να το πράξεις στη ζωή σου, εξάλλου όποιος έχει καεί από το χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Όμως κάποτε θα πρέπει να μπαίνει μια τελεία στα στραβά και ανάποδα της ζωής μας και να προχωράμε παραπέρα χωρίς παρωπίδες και κομματικά προσχώματα. Θα πρέπει να έχουμε καθαρά μυαλά και αντικειμενική κρίση για να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και να τα αποκωδικοποιούμε όσο το δυνατόν πιο σωστά και χωρίς μικρότητες και μικροψυχίες.

Καιρός να πάψουν οι γκρίνιες και οι δυσπιστίες στη ζωή μας. Το ξέρω δεν είναι εύκολο να το πράξεις στη ζωή σου, εξάλλου όποιος έχει καεί από το χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Όμως κάποτε θα πρέπει να μπαίνει μια τελεία στα στραβά και ανάποδα της ζωής μας και να προχωράμε παραπέρα χωρίς παρωπίδες και κομματικά προσχώματα. Θα πρέπει να έχουμε καθαρά μυαλά και αντικειμενική κρίση για να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και να τα αποκωδικοποιούμε όσο το δυνατόν πιο σωστά και χωρίς μικρότητες και μικροψυχίες.

Βέβαια μια απλή καταγραφή ενός γεγονότος χωρίς το γνωστό αλατοπίπερο δεν τραβά την προσοχή της κοινής γνώμης, την οποία έχουμε μάθει να λειτουργεί με τους νόμους της ζούγκλας.

Επειδή  όμως ο λαός έχει πιάσει πάτο, βρίσκεται σε αδιέξοδο και έχει περιέλθει σε κατάθλιψη θα πρέπει το σύμπαν να συνωμοτήσει και να φέρει τα πάνω κάτω, τουτέστιν  ότι καλό συμβαίνει να το χειροκροτούμε και να μην το περνάμε από σαράντα κόσκινα, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να το αποδοκιμάζουμε. Και φυσικά δεν αναφέρομαι στους απλούς πολίτες, αλλά στους πολιτικούς μας όλων των βαθμίδων και των αποχρώσεων, οι οποίοι εμμέσως πλην σαφώς καθοδηγούν και ποδηγετούν, την πλειοψηφία θα έλεγα των ψηφοφόρων. Ακόμη και αυτοί που ανήκουν στην κατηγορία των αναποφάσιστων επηρεάζονται από τις εκατέρωθεν βολές.

 

Αρκετά όμως με τα γενικόλογα και ας περάσω στο προκείμενο που δεν είναι άλλο από το κοινωνικό μέρισμα. Δε χρειάζεται να αναλύσουμε το πώς και το γιατί προχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας, μόλις μια μέρα πριν από την επίσκεψη του στην περιοχή μας στην εξαγγελία της διανομής του κοινωνικού μερίσματος. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται και τα συμφραζόμενα ερμηνεύονται ποικιλότροπα αναλόγως της οπτικής γωνίας της οποίας επιλέγεις να τα δεις και να τα εξετάσεις. Αν είσαι στο κυβερνητικό στρατόπεδο η κίνηση είναι θετική, αν ανήκεις σε κάποιο από αυτά της αντιπολίτευσης τότε θα κυριαρχεί η αρνητική κριτική , αλλά και το ναι μεν αλλά.

Τον κόσμο όμως δεν τον ενδιαφέρει η ισοπέδωση, ούτε  το πώς και από πού ή τα όποια αν και θα, αλλά το δια ταύτα, που στο κάτω-κάτω δεν έχει να κάνει  με κόμματα, αλλά με την εκάστοτε κυβέρνηση και τις συγκυρίες που επικρατούν.

Όταν οι πολίτες για οκτώ ολόκληρα χρόνια δέχονται περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, πληρώνουν φόρους και η μεσαία τάξη τείνει να «εξαφανισθεί», απόρροια των μνημονιακών δεσμεύσεων των εκάστοτε κυβερνήσεων-όλων των ιδεολογικών κατευθύνσεων- και έρχεται το πλήρωμα του χρόνου η κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία να επιστρέψει κάτι, έστω και στο απειροελάχιστο από αυτά που πήρε από τους πολίτες να βγαίνουν οι αντίπαλοί της και να την κατακρίνουν.

 Δε λέω, το ίδιο θα έκανε και η ίδια αν ήταν αντιπολίτευση.

Αλλά γιατί θα πρέπει όλα να τα χαρακτηρίζουμε προώρους προεκλογικούς μποναμάδες ή να ζητάμε εκλογές;

 

Το θέμα είναι ποιο κόμμα θα βρίσκεται στην εξουσία για να τα δώσει;

Ακόμη και από αυτά τα δύσκολα χρόνια που βιώνουμε δεν έχουμε πάρει μαθήματα ως λαός και το χειρότερο ούτε και οι πολιτικοί μας για να μας δώσουν το καλό παράδειγμα. Καμία εθνική συνεννόηση δεν υπάρχει ούτε στα αυτονόητα, στο πώς θα απαλύνουμε τις δυσκολίες των Ελλήνων που διαβιούν είτε κάτω από τα όρια της φτώχειας, είτε στα όρια της φτώχειας και λίγο πάνω από αυτά. Και πώς να επέλθει εθνική συνεννόηση αφού ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του; Το επισημαίνω απλά χωρίς φυσικά να θέλω να λαϊκίσω.

Και το οξύμωρο ξέρετε ποιο είναι; Πως όταν οι ψηφοφόροι θα επιλέξουν να φέρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην εξουσία, το σίγουρο είναι πως και εκείνος θα κινηθεί ανάλογα με τον Αλέξη Τσίπρα, θα μοιράσει και αυτός κοινωνικά μερίσματα στο λαό. Και από την άλλη ο  νυν πρωθυπουργός που θα βρίσκεται στην αντιπολίτευση θα ασκεί αρνητική κριτική. Άρα απώτερος σκοπός δεν είναι η σωτηρία του λαού, αλλά το ποιος θα κάθεται στην κυβερνητική καρέκλα και θα εξουσιάζει.

Μόνο που δεν έχουν καταλάβει ότι  οι πολίτες γνωρίζουν πλέον καλά πως η χώρα μας  βρίσκεται σε επιτροπεία, κοινώς υπό το άγρυπνο βλέμμα των θεσμών και άρα οι «ξένοι εταίροι» μας είναι αυτοί που αποφασίζουν για αυτούς.

Οπότε ας  δεχθούμε ως θετική κίνηση το κοινωνικό μέρισμα , έστω και αν όλοι το χαρακτηρίζουμε ως φιλοδώρημα σε σχέση με αυτά που μας πήραν.

Τα εννιακόσια ευρώ για έναν άνεργο ή για μια φτωχιά οικογένεια και μάλιστα λίγο πριν τα Χριστούγεννα θα δώσουν ανάσα ανακούφισης, έστω και πρόσκαιρη.

Το ίδιο και για τους χαμηλοσυνταξιούχους, που θα δουν να τους επιστρέφονται χρήματα από τις πάμπολλες περικοπές που δέχτηκαν στις συντάξεις τους.

Ο λαός είναι της ρήσης όταν «σου χαρίζουν το γαϊδαρο μην τον κοιτάς στα δόντια», τουτέστιν δώστε τα λεφτά και αφήστε τις πολιτικές κορώνες.