ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ…ΣΥΝΕΧΕΙΑ! ΔΙΧΩΣ ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ…ΚΑΤΑΛΗΞΗ! +CD
Οι πραγματικοί του Φίλοι , ήταν όλοι εκεί.
Ανάμεσά τους και ο Δήμαρχος Αβδήρων Γιώργος Τσιτιρίδης,
Όπως και ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Γενισέας
Χρίστος Μαστοροστέργιος.
Φίλες και φίλοι
Αγαπητοί συγχωριανοί και μέλη του συλλόγου
Καλώς ορίσατε απόψε εδώ σε αυτόν τον πολύχρονο χώρο,
που φέρει και το όνομα του επιστήθιου φίλο του παππού μου, ιατρού Γεωργίου Χιάλη,
για να τιμήσουμε τον λόγο, την αυθεντικότητα
και τον στοχασμό ενός αδέσποτου σπλάχνου του σώματος της Γενισέας Ξάνθης.
Οι πραγματικοί του Φίλοι , ήταν όλοι εκεί.
Ανάμεσά τους και ο Δήμαρχος Αβδήρων Γιώργος Τσιτιρίδης,
Όπως και ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Γενισέας
Χρίστος Μαστοροστέργιος.
Φίλες και φίλοι
Αγαπητοί συγχωριανοί και μέλη του συλλόγου
Καλώς ορίσατε απόψε εδώ σε αυτόν τον πολύχρονο χώρο,
που φέρει και το όνομα του επιστήθιου φίλο του παππού μου, ιατρού Γεωργίου Χιάλη,
για να τιμήσουμε τον λόγο, την αυθεντικότητα
και τον στοχασμό ενός αδέσποτου σπλάχνου του σώματος της Γενισέας Ξάνθης.
Αν και ο πόνος και ο χαλασμός για τους συνανθρώπους μας, περίσσεψε στις μέρες μας,
εμείς οι ασήκιδες της ποίησης μένουμε πιστοί στα λόγια
του μεγάλου παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουί:
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου,
Όταν τ’ αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς,
Όταν ελεύθερα μιλάς,
Να σκέφτεσαι τους άλλους,
Και καθώς σκέφτεσαι,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι»
Ίσως με αυτά τα δάνεια λόγια του Παλαιστίνιου Ποιητή
Μαχμούντ Νταρουί,
μπορέσουμε και σώσουμε τον Θεό μέσα μας.
Ξέρω ότι πολλοί από εμάς μέσα εδώ,
μεγαλώσαμε από μικροί στην ομίχλη της προσφυγικής θλίψης,
και ότι φορές πολλές που προσπαθήσαμε να ανοίξουμε κάποιες πόρτες συνήθως μας περίμενε η βροχή της απελπισίας.
Τώρα λοιπόν καθώς οι καρδιές μας κυματίζουν μεσίστιες στις αχανείς ερήμους τις αστρόσκονης των γαλαξιών,
θα πρέπει να τολμήσουμε να αποδράσουμε από τις κλιματιζόμενες λεωφόρους του καταναλωτικού ονείρου και την σκλαβιά της τραπεζικής υποχρέωσης.
Θα ήθελα να πω λίγο λόγια για τον ποιητή Σαλή Ιλιάζ.
Γράφει σε μία γλώσσα που την έμαθε στης ανάγκης τα θρανία.
Η ποίησή του αξίζει τον κόπο,
γιατί διαβάζεται ως ομολογία πίστης.
Δίνει αφορμή να σκεφθούμε πάνω στην δική του κατάθεση.
Έχει έναν αυτοσαρκασμό και έναν λυρισμό αγροτικής προέλευσης και βαλκανικής ιδιοσυγκρασίας.
Μαζί με την λιτότητα της γλωσσικής κατασκευής,
Υπάρχει και μια κοφτερή και άμεση καθαρότητα στον τρόπο που χρησιμοποιεί την γλώσσα.
Την χρησιμοποιεί με αγάπη και με πίστη στις δυνατότητές της.
Οφείλω να ομολογήσω ότι υπερέχει σε ποιοτική πρώτη ύλη και φαντασία.
Σε μία χώρα όπου η κομπιναδόρικη ρητορική και τα πολιτικάντικα τερτίπια έχουν εγκλωβίσει το πολιτικό πόπολο, και η βιβλική τους έξοδος πνίγεται στον βάλτο της ανικανότητας τους, ο λαός αναγκάζεται ξανά και ξανά να καταπίνει αμάσητα όλα τα εκστοστομιθέντα τους.
Μέσα σε αυτήν την κινούμενη άμμο ο ποιητής αγωνίζεται να βρει κάποια σταθερά σημεία.
Από τον ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ λοιπόν του 2004
στην νέα του ποιητική κατάθεση.
Το νέο βιβλίο του φίλου Σαλή που ευτύχισα να εκδώσω
μαζί με την αρετή της στήριξης του Δήμου Αβδήρων,
αποτελεί μια μεθοδική επιστροφή στο κέντρο της ύπαρξης
και στην αρχή της ζωής του.
Καταφέρνει και επιστρέφει στην εστία του γνωρίζοντας τα μυστικά που θα συναντήσει.
Ο Σαλής σαν ένας βαλκάνιος πραγματευτής ή καλύτερα σαν ένας επίμονος κηπουρός σκαλίζει το άγονο έδαφος καταφέρνοντας να κάνει τις λέξεις του να βλαστήσουν.
Αυτές είναι η μόνιμη βεβαιότητα του που θα γίνουν το μέσο διαφυγής του από τον κόσμο των σκιών,
στο ταξίδι του φωτός.
Το ενδιαφέρον και απαιτητικό του ταξίδι,
χαρακτηρίζεται από συγγραφική ευφυΐα
η οποία δεν έχει καμία ανάγκη από επιτονισμούς.
Εφοδιασμένος με την γνώση
στο κάμα και την βροχή του βίου του,
κατορθώνει και συνδυάζει στο έργο του
την φιλοσοφία με την αισθητική,
τον ιδιωτικό πόλο του ατομοκεντρισμού με τον
Δημόσιο πόλο του κοινωνικού ανθρωπισμού.
Σαλή μου σε ευχαριστώ για το ταξίδι…..
Με εκτίμηση
Ο Εκδότης
Μιχάλης Σπανίδης
