Η «κοπτοραπτική» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποτελειώνει την Αυτοδιοίκηση
Μόνο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα δεν είναι ο νέος νόμος για την Αυτοδιοίκηση. Ψηφίστηκε άρον – άρον από την κυβερνητική πλειοψηφία και θα ισχύσει από τον προσεχή Μάιο. Ενταγμένο στον προσεκτικό σχεδιασμό του Μαξίμου για ΣΥΡΙΖΑΝΕΛοποίηση του δημόσιου βίου, το σκεπτικό της σύλληψης του νομοσχεδίου προβάλλει ξεκάθαρο: «Δεν μπορεί να υπάρξει Κυβέρνηση – και μάλιστα αριστερή-, που σέβεται τον εαυτό της και δεν φτιάχνει ένα νέο νόμο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση».
Μόνο δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα δεν είναι ο νέος νόμος για την Αυτοδιοίκηση. Ψηφίστηκε άρον – άρον από την κυβερνητική πλειοψηφία και θα ισχύσει από τον προσεχή Μάιο. Ενταγμένο στον προσεκτικό σχεδιασμό του Μαξίμου για ΣΥΡΙΖΑΝΕΛοποίηση του δημόσιου βίου, το σκεπτικό της σύλληψης του νομοσχεδίου προβάλλει ξεκάθαρο: «Δεν μπορεί να υπάρξει Κυβέρνηση – και μάλιστα αριστερή-, που σέβεται τον εαυτό της και δεν φτιάχνει ένα νέο νόμο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση».
– Τι γίνεται όμως όταν αυτοί που κυβερνούν δεν έχουν τίποτα καινούργιο να κομίσουν που να προάγει και να ενισχύει τον ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;
– Τι κάνουν όταν στην πραγματικότητα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κρατηθούν περισσότερο χρόνο στις καρέκλες τους, κι αν είναι να τις χάσουν – τούτο το κακό να είναι πρόσκαιρο και η ήττα ελαφριά;
– Πώς μπορούν να χτίσουν συμμαχίες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όταν ποτέ δεν είχαν – ούτε για δείγμα – άνθρωπο να τους στηρίζει;
Γιατί καλά πέρασαν τρία χρόνια αλλά για να γίνουν εκλογές και ο θόρυβος από την πτώση τους να μην είναι εκκωφαντικός, πρέπει από τώρα να βρουν «μαξιλάρια» προστασίας…
Η κυβέρνηση ξεδίπλωσε άλλο ένα παραμύθι περί Δημοκρατίας, αναζητώντας ένα βαρύ εμβληματικό ιστορικό όνομα. Και το βρήκε. Καποδίστριας και Καλλικράτης εσείς; Κλεισθένης εμείς!
Αφού δημιούργησε την κατάλληλη ατμόσφαιρα αναμονής, το έφερε για ψήφιση τελευταία στιγμή, λίγες ώρες προ της λήξης των εργασιών της Ολομέλειας. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό, αποτελεί πάγια τακτική της κυβέρνησης η σύντμηση προθεσμιών.
Τις αντιδράσεις του συνόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και όλης της αντιπολίτευσης, έχει βρει αποτελεσματική μέθοδο να τις πνίγει με την πίεση του χρόνου. Η τακτική έχει αποδειχθεί σίγουρη και αποτελεσματική. Την χρησιμοποίησε τελευταία με το Μακεδονικό, νωρίτερα με τα Μνημόνια που έφερε. Γιατί να πτοηθεί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Πέρα από τις προσφιλείς μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, τώρα που ησύχασαν οι πολλές φωνές (μια μόλις εβδομάδα από την ψήφιση, – τόσο αποτελεσματική είναι η επιλεγείσα μέθοδος) μπορούμε να δούμε την ουσία του νόμου που προ ημερών ψηφίστηκε.
1. Ασχολείται με θέματα που ουδέποτε είχαν τεθεί και τον μόνο που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν είναι ο μικροπολιτικός σχεδιασμός της Κυβέρνησης
2. Ξηλώνει τον ‘Καλλικράτη’. Αντί για βελτιώσεις, φέρνει πισωγυρίσματα. Αντί για ενίσχυση των θεσμών, διάλυση
3. Με πρόσχημα την απλή αναλογική αναγάγει τις “παρέες” σε ρυθμιστή της πορείας του Δήμου και θεσμοθετεί την μη ισοδυναμία της ψήφου. Η κυβέρνηση μέτρησε τα «κουκιά» και είδε πως οι πιστοί σύντροφοι αποτελούν μια ισχνή μειοψηφία. Και έτσι, οι έσχατοι έσονται πρώτοι
4. Συνέχισε καθιερώνοντας δημοψηφίσματα επί παντός επιστητού, ακόμη και για θέματα που ξεπερνούν την εμβέλεια των τοπικών κοινωνιών
5. Αύξησε τον κεντρικό κρατικό (βλέπε κυβερνητικό) έλεγχο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Επόπτης ΟΤΑ που τον καθιστά διορισμένο ‘Δερβέναγα’ του εκάστοτε Υπουργού. Με την έκδοση αυτεπάγγελτων οδηγιών προς τους Δήμους, αυτός είναι που θα διασφαλίζει τη “νομιμότητα” στη δράση Δήμων και Περιφερειών. Με τέτοιο “πόνο” για την τήρηση της νομιμότητας και τόση δημοκρατική ευαισθησία που διακατέχει την κυβέρνηση, θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον την οργάνωση μιας τέτοιας υπηρεσίας ως Ανεξάρτητης Αρχής. Αλλά όταν ακούει ο ΣΥΡΙΖΑ Ανεξάρτητη Αρχή βγάζει καντήλες.
Η κυβέρνηση με τον νόμο που ψήφισε, επιχειρεί να μας πείσει ότι ο “Μεγάλος Αδελφός” (ένας μηχανισμός που δομείται καθημερινά με στόχο τον απόλυτο κεντρικό έλεγχο και την κατάργηση κάθε ελευθερίας) είναι Δημοκρατία. Δεν το κατορθώνει, γιατί αυτές οι δουλειές θέλουν προσεκτικό σχεδιασμό, μεθοδικότητα και χρόνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ βιάζεται. Πιέζεται από τον χρόνο που ήδη έχει εξαντλήσει και οι κινήσεις του γίνονται άτσαλα, χοντροκομμένα και με εξόφθαλμες μικροκομματικής εμβέλειας ρυθμίσεις.
Παρόλα αυτά, οι απώλειες για τον τόπο είναι μεγάλες. Η χώρα κάνει διαρκώς βήματα πίσω. Με τις άγαρμπες και τελικά αναποτελεσματικές (ευτυχώς) κινήσεις απελπισίας, η κυβέρνηση αποσαθρώνει με δραματικό τρόπο ό,τι με κόπο και αγώνες δεκαετιών στήριξε την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
*Η Χαρά Κεφαλίδου είναι βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Μέλος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.
