ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ
Εν αρχή ήν ο Κώστας Λειβαδίτης.
Είτα οι: Πολυξένη Καρακατσάνη, Βασίλης Λειβαδίτης.
Εν έτει 2018, σύνολο αρμονίας νέων καταξιωμένων εκφραστών της υποκριτικής τέχνης, αποσπώντας άριστες κριτικές όταν, όπου εμφανιστούν.Ο λόγος για όσους συγκροτούν το θεατρικό εργαστήρι ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΥ.΄΄ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ ΄΄ η καταληκτήρια παράστασή του στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο 4 και 5 Ιουλίου 2018.
Εν αρχή ήν ο Κώστας Λειβαδίτης.
Είτα οι: Πολυξένη Καρακατσάνη, Βασίλης Λειβαδίτης.
Εν έτει 2018, σύνολο αρμονίας νέων καταξιωμένων εκφραστών της υποκριτικής τέχνης, αποσπώντας άριστες κριτικές όταν, όπου εμφανιστούν.Ο λόγος για όσους συγκροτούν το θεατρικό εργαστήρι ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΥ.΄΄ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ ΄΄ η καταληκτήρια παράστασή του στο Θερινό Δημοτικό Θέατρο 4 και 5 Ιουλίου 2018.
Οι καιρικές συνθήκες δεν πτόησαν το κοινό που έδωσε βροντερό παρόν και στις δυο παραστάσεις χειροκροτώντας παρατεταμένα τόσο τους πρωταγωνιστές, όσο και την γενικότερη διαχρονική προσπάθεια που καταβάλλεται ώστε να έχουμε συγκροτημένη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Αυτός εξ άλλου ήταν ο λόγος που δημιουργήθηκε το θεατρικό εργαστήρι.
Καθισμένος σε κάποια γωνιά του Δημοτικού Θεάτρου τη δεύτερη μέρα της παράστασης, προσπάθησα να ανακαλέσω στη μνήμη μου, ώστε να παραλληλίσω όσα διαδραματίζονταν στη σκηνή αντιστοιχίζοντάς τα με το μεγάλο, πλούσιο, ένδοξο παρελθόν, στιγμές που ευτύχησα να ζήσω στην Επίδαυρο σαν θεατής κάποιες δεκαετίες μπροστά.
Στο κόψιμο της Αιμιλίας Υψηλάντη η αεικίνητη Πολυξένη Καρακατσάνη, άγρυπνος φρουρός.Μου έφερε στο νου με βάση το ενημερωτικό της παράστασης φυλλάδιο, την πλοκή του έργου, τον Κάρολο Κουν.
Το θέατρο του ΄΄ Παραλόγου ΄΄, μια απο τις πτυχές της πολυσχιδούς διάνοιας, ανυπέρβλητου κατά τους πολλούς.Το ΄΄ χωριό των ηλιθίων ΄΄ ταυτόσημη έννοια.
Τώρα κατά τον ίδιο.Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε.
Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ενας πλατύς, ψυχικά πλούσιος κι ακέριος πολιτισμός στον τόπο μας.
Μόνος ο καθένας μας είναι ανήμπορος.
Μόνος ο καθένας, απο σας τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε.Το θέατρο ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν΄ αγγίξουμε ο ένας τον άλλο, να νοιώσουμε μαζί μια αλήθεια.
Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου.Λες και ήταν χτες.Πανομοιότυπο 40 χρόνια μετά το σήμερα.Ο νεαρός δάσκαλος επι του προκειμένου Λέων Τολτσίνσκυ φτάνοντας στο Κουλιέντσικοφ της Ουκρανίας όπου θα διδάξει για πρώτη φορά ανακαλύπτει μια κατάρα να σκιάζει το χωριό για 200 χρόνια και όσοι γεννιούνται εκεί να είναι δυστυχώς…ηλίθιοι!!!
Αν δεν καταφέρει να λύσει την κατάρα μέσα σε 24 ώρες θα πέσει και ο ίδιος θύμα της!Με τα πολλά, τα καταφέρνει.Το Κουλιέντσικοφ μετατρέπεται σε χωριό ευτυχισμένων, μορφωμένων ανθρώπων που έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα.Το ρομαντικό αυτό παραμύθι που γράφτηκε το 1981 απο το Νιλ Σάϊμον έχει ανεβεί έκτοτε αμέτρητες φορές απο θιάσους σε όλο τον κόσμο.
Η πέμπτη διαχρονικά καλοκαιρινή παράσταση στο Δημοτικό Θέατρο απο το θεατρικό εργαστήρι ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΥ.
Συντελεστές του έργου…
Σκηνοθεσία: Βασίλης Λειβαδίτης, Πολυξένη Καρακατσάνη.Μουσική σύνθεση: Χρήστος Γούλας, Αποστόλης Πραφτσιώτης.Κοστούμια: Αναστασία Σαλαμπάση.Styling: Οράλ Καλεντζή.
Έπαιξαν οι: Τάσος Αλεξανδρίδης, Γιώργος Αποστολίδης, Φωτεινή Ζάχου, Δήμητρα Κοτσάκη, Γιώργος Κρασακόπουλος, Αγγελίνα Λεοντή, Γιώργος Μπάντεμιτς, Γιώργος Μπόσκου, Δήμος Παπαδόπουλος, Ελευθερία Σιούλα, Ειρήνη Χατζηνικολάου.
Τους εύχομαι ολόψυχα να μεγαλουργήσουν!
Το αξίζουν με το παραπάνω!Το χρόνου και στην Επίδαυρο.
Στέλιος Αρσενίου
