Η Ώρα της Πόλης-Αγοράς

Τα πρωινό της Δευτέρας 14 του Μάη βρήκε

την Πόλη-Αγορά της Ξάνθης

για ακόμη μία φορά τον τελευταίο καιρό

ενωμένη και συντονισμένη στην κοινή προσπάθεια.

Στην αίθουσα των συνεδριάσεων του Επιμελητηρίου Ξάνθης,

η Αγορά ήταν όλη εκεί.

«Γιατί η Αγορά είναι των ανθρώπων.

Δική τους.

Καταδική τους.

Είναι η καρδιά της Πόλης, η καρδιά της κάθε μέρας.

Η καρδιά της ζωής.

Εκεί κυκλοφορεί ό,τι έχει αξία, όποιος έχει αξία.

Εκεί αλλάζουν χέρια τα χρήματα.

Τα πρωινό της Δευτέρας 14 του Μάη βρήκε

την Πόλη-Αγορά της Ξάνθης

για ακόμη μία φορά τον τελευταίο καιρό

ενωμένη και συντονισμένη στην κοινή προσπάθεια.

Στην αίθουσα των συνεδριάσεων του Επιμελητηρίου Ξάνθης,

η Αγορά ήταν όλη εκεί.

«Γιατί η Αγορά είναι των ανθρώπων.

Δική τους.

Καταδική τους.

Είναι η καρδιά της Πόλης, η καρδιά της κάθε μέρας.

Η καρδιά της ζωής.

Εκεί κυκλοφορεί ό,τι έχει αξία, όποιος έχει αξία.

Εκεί αλλάζουν χέρια τα χρήματα.

Αλλά οι άνθρωποι δεν έρχονται στην αγορά για τα χρήματα μόνο. Έρχονταν, άλλωστε, και πριν φτιαχτούν αυτά.

Έρχονται

Για να συναντηθούν.

Να μιλήσουν.

Να τσακωθούν και να συμφωνήσουν.

Άνθρωποι που λένε λόγια,

κι άλλοι που τα λόγια τα ζωγραφίζουν, τα ζυγίζουν,

τα πετούν ο ένας στον άλλο σαν μαχαίρια

ή σαν τόπια ή σαν φλόγες….»(Μαρία Αγγελίδου)

Στην αναμονή λοιπόν για τον ερχομό

του Ιάπωνα Πρέσβη

και της Εμπορικής Ακολούθου της Ιαπωνικής Πρεσβείας,

φανερώθηκε το προχώρημα προς την ωριμότητα,

καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της Αγοράς,

υποχρεούται καθημερινά μέσα στην δραματική εξέλιξη

της πραγματικότητας να υποκύψει ανελέητα

στον ψυγειοκαταψύκτη της καταδίκης,

που επιμένει να σέρνεται στην αριστερή λωρίδα της Εγνατίας.

Στο πρωινό της Δευτέρας αποδείχθηκε,

ότι τα βάθρα της ζωής μας αντέχουν,

και η συλλογική μας ανάσα είναι αυτή που τα ζωογονεί.

Σύνθεση και σύνδεση χωρίς ημίμετρα,

για μια άλλη δοξολογία της ζωής

στην Χώρα των Φιλοσόφων.

Το ραντεβού μας με την Ιστορία ορίστηκε να είναι το 2020

στο Τόκυο της Ιαπωνίας.

Εκεί τα Πρόσωπα των Στοχαστών της Χώρας Των Αβδήρων

θα επισύρουν την προσοχή της αξιοπρέπειας

όλων των μετεχόντων.

Με το προνόμιο που μας δίνει ο χρόνος που κυλάει,

η ματιά των Πρωτοπόρων της Ιδέας,

δεν έχει να κάνει με την επισήμανση των δυσκολιών,

αλλά μόνο με την Ελπίδα της Κοινής Μετοχής και Περιπέτειας.

Η Αυθεντικότητα που κρύβεται βαθιά

μέσα στην γνησιότητα των χαρακτήρων μας,

αποτελεί την πρώτη ύλη της γονιμότερης συνύπαρξής μας,

και είναι αυτή η μόνη ικανή συνθήκη,

που θα μπορέσει να σπάσει τον καθρέφτη

της αντανάκλασης της κατάθλιψης της Πόλης

και να πάει βαθύτερα,

πιο πέρα από την εικονιστική εξάρτηση.

Στην αυτοκατανόηση και τον αναστοχασμό.

Στην απευθείας συνομιλία με την εποχή της ακμής.

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

 

 

 

Σχετικά Άρθρα

Back to top button