Οποιος δεν μπορεί να διαφυλάξει την ασφάλεια των πολιτών, δεν έχει νόημα να παραμένει στη θέση του.
Στον ακήρυχτο ελληνοτουρκικό πόλεμο, στον ουρανό του Αιγαίου, εν καιρώ ειρήνης, δύο χωρών συμμάχων στην ατλαντική συμμαχία, η χώρα μας θρηνεί το χαμό ενός έλληνα πιλότου της πολεμικής αεροπορίας, του 34χρονου σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου.
Τα τουρκικά προκλητικά παιχνίδια, εν είδη αντάρτικου πόλεων, παραβίασης του ελληνικού εναέριου χώρου, οι εναέριες αερομαχίες με τα ελληνικά μαχητικά, πρέπει επιτέλους να σταματήσουν, να δοθεί ένα τέλος.
Στον ακήρυχτο ελληνοτουρκικό πόλεμο, στον ουρανό του Αιγαίου, εν καιρώ ειρήνης, δύο χωρών συμμάχων στην ατλαντική συμμαχία, η χώρα μας θρηνεί το χαμό ενός έλληνα πιλότου της πολεμικής αεροπορίας, του 34χρονου σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου.
Τα τουρκικά προκλητικά παιχνίδια, εν είδη αντάρτικου πόλεων, παραβίασης του ελληνικού εναέριου χώρου, οι εναέριες αερομαχίες με τα ελληνικά μαχητικά, πρέπει επιτέλους να σταματήσουν, να δοθεί ένα τέλος.
Το κόστος για τη χώρα μας είναι τεράστιο, όταν για κάθε ώρα πτήσης των πολεμικών αεροπλάνων, F16 και Mirage 2000 ανέρχεται σε 10.000 και 10.500 ευρώ αντίστοιχα, οι δε ανθρώπινες ζωές είναι ανεκτίμητες.
Χρειάζεται εθνική ομοψυχία, σοβαρότητα και υπευθυνότητα των πολιτικών κομμάτων, συγκρότηση συμβουλίου εθνικής ασφαλείας και διαχείρισης κρίσεως, για να βγούμε από τα παθητικά αδιέξοδα που μας έχουν οδηγήσει οι διαφωνίες και οι διαφορετικές εκτιμήσεις των δύο κυβερνητικών εταίρων Καμμένου – Τσίπρα.
Η εγκληματικότητα, η παραβατικότητα, οι Σαββατοκυριακάτικες οδομαχίες στην περιοχή του Πολυτεχνείου και στα στενά των γύρω περιοχών του κέντρου της Αθήνας, οι διαρρήξεις, οι κλοπές, οι ξυλοδαρμοί, οι πυροβολισμοί, η διακίνηση ναρκωτικών, η πορνεία και τα μαχαιρώματα, είναι η καθημερινότητα της Αθήνας και των μεγαλουπόλεων της χώρας, όταν ο υπουργός προστασίας του πολίτη Νίκος Τόσκας, παρουσιάζει τη χώρα ως μια ασφαλή χώρα και έναν ασφαλή προορισμό των τουριστών.
Για τον ιδιο και τα πολιτικά πρόσωπα που φυλάσσονται από στρατιές αστυνομικών και στον ύπνο και στον ξύπνιο, ίσως είναι έτσι τα πράγματα, ζώντας σε μια χρυσή γυάλινη σφαίρα, χωρίς να βιώνουν οι απλοί πολίτες, από τη μη αστυνόμευση και τις παραβατικές και εγκληματικές πράξεις των κακοποιών.
Οποιος δεν μπορεί να διαφυλάξει την ασφάλεια των πολιτών, δεν έχει νόημα να παραμένει στη θέση του.
Τελικά και ο νέος γερμανός υπουργός οικονομικών Σολτς ακολουθώντας τη γραμμή και τακτική του προκατόχου του κ. Σόϊμπλε, ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση μεταρρυθμίσεις, πιστή εφαρμογή των συμφωνηθέντων, κατάθεση αξιόπιστου πλάνου εξόδου από τα μνημόνια και εν συνεχεία θ’ αποφασίσουν οι γερμανοί για το ελληνικό χρέος.
Κυβερνάνε από το Γενάρη του 2015 και δυστυχώς ακόμα και σήμερα δεν έχουν καταλάβει ότι “ο γυαλός δεν είναι στραβός, αλλά οι ίδιοι βγήκαν στο πέλαγος και στραβά αρμενίζουν”.
Τι συζητάνε τελικά ο έλληνας υπουργός εξωτερικών κ. Κοτζιάς με τον ομόλογό του των Σκοπίων κ. Δημητρώφ και πόσο κοντά είμαστη στην εξεύρεση λύσης του ελληνοσκοπιανού προβλήματος;
Υπάρχουν οι κόκκινες γραμμές της ελληνικής πλευράς, ο αλυτρωτισμός, η ταυτότητα, το σύνταγμα και το erga ommes ή έχουν διαγραφεί από την ελληνική διαπραγματευτική γραμμή;
Οι σκοπιανοί, για δικούς τους λόγους, αφήνουν να εννοηθεί προς τα έξω ότι η μη συμφωνία, βαρύνει την ελληνική πλευρά και με δημοκρατικές διαδικασίες την οποια αποδεκτή από τους σκοπιανούς συμφωνία θα την αποφασίσει ο λαός των Σκοπίων με δημοψήφισμα, όταν αντίστοιχα στη χώρα μας θ’ αποφασίσει η πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου.
Αν η συμφωνία δε θα είναι προς όφελος της ελληνικής πλευράς, η οποία και δεν έχει άμεσα πρόβληματα, σε αντίθεση με τους σκοπιανούς, οι οποίοι θα έπρεπε να δώσουν γη και ύδωρ για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., εμμένοντας σχεδόν στις αρχικές τους θέσεις (η αλλαγή ονομασίας του αεροδρομίου και κάποιων δρόμων δεν είναι χειρονομία καλής θελήσεως) καλύτερα να μην υπάρξει συμφωνία.
