Ναι μεν αλλά…
Προχθές βρέθηκα σε μια παρέα που συζητούσε για τα καλώς και κακώς κείμενα της τοπικής και πολιτικής επικαιρότητας και όχι μόνο. Άλλοτε σε κλίμα χαλαρό και άλλοτε σοβαρό προσπαθούσαμε να ερμηνεύσουμε τα όσα διαδραματίζονται γύρω μας, γιατί γίνονται, πώς γίνονται, γιατί τώρα και όχι πριν, γιατί έτσι και όχι αλλιώς, τι θέλει να πει ο ποιητής κλπ…κλπ…
Προχθές βρέθηκα σε μια παρέα που συζητούσε για τα καλώς και κακώς κείμενα της τοπικής και πολιτικής επικαιρότητας και όχι μόνο. Άλλοτε σε κλίμα χαλαρό και άλλοτε σοβαρό προσπαθούσαμε να ερμηνεύσουμε τα όσα διαδραματίζονται γύρω μας, γιατί γίνονται, πώς γίνονται, γιατί τώρα και όχι πριν, γιατί έτσι και όχι αλλιώς, τι θέλει να πει ο ποιητής κλπ…κλπ…
Η συζήτηση ξεκίνησε με αφορμή τα όσα ειπώθηκαν από τον Αλέξη και από τον Κυριάκο, συγνώμη , από τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα και από τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυριάκο Μητσοτάκη κατά την παρουσία τους στην 82η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Όσοι από την παρέα δε φορούσαν κομματικές παρωπίδες, αλλά και αυτοί που ήταν φίλα προσκείμενοι στα δύο μεγάλα κόμματα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εδώ και χρόνια ακούγονται λίγο πολύ τα ίδια πράγματα, δίνονται οι ίδιες περίπου δεσμεύσεις και υποσχέσεις.
Και φυσικά κάθε φορά όποιο κόμμα κατέχει τον πρωθυπουργικό θώκο την παλιά εξαγγελία-αφού της αλλάξει το αμπαλάζ – την παρουσιάζει για νέα και έτσι η ζωή τραβά την ανηφόρα με τους πολίτες να προσδοκούν την περιβόητη ανάπτυξη, που δε λέει ποτέ να καταφθάσει…
Άλλαξε ο Μανολιός έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, ράβε ξήλωνε δουλειά να μη σου μένει, λαϊκές εκφράσεις που ορίζουν με τον πιο παραστατικό τρόπο την ποιότητα του έργου των πολιτικών προσώπων της χώρας που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας.
Βέβαια, οι ψηφοφόροι του ενός ή του άλλου κόμματος θα προτάξουν ευθύς ότι ο αρχηγός τους είχε το σωστό πρόγραμμα, αλλά ως συνήθως δεν πρόλαβε να το υλοποιήσει, γιατί οι άλλοι τον πολέμησαν ή τους πρόλαβε κάποια εκλογική αναμέτρηση.
Ναι μεν αλλά, είναι η έκφραση που κυριαρχεί σε όλες μας τις σκέψεις και πράξεις.
-Ναι μεν έχετε δίκαιο π.χ. για την κατάσταση στο δημόσιο ή στο χώρο της υγείας, αλλά τότε που το κόμμα μου ήταν στην εξουσία, άλλα είχα ως προτεραιότητα… όπως το να επανέλθω στην εξουσία….
-Ναι μεν έχεις δίκαιο απόμαχε της εργασίας πως δε θα πρέπει να καθυστερεί τόσο πολύ να φτάσει στα χέρια σου η πρώτη σου σύνταξη, αλλά …οι υπάλληλοι είναι λίγοι , τα χρήματα δε φτάνουν για τις χιλιάδες των αιτήσεων…
-Ναι μεν πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα, να υπάρξει αξιοκρατία και σωστοί ελεγκτικοί μηχανισμοί στο δημόσιο γενικά, αλλά κάποιοι πιο ισχυροί και αόρατοι που κινούν ουσιαστικά από το παρασκήνιο τα νήματα της χώρας, όπως και οι βολεμένοι στα κακώς κείμενα, είναι αυτοί που βάζουν φραγμούς στην όποια ανατροπή προς το καλύτερο.
Είπαμε το προσωπικό συμφέρον, προηγείται του κοινού συμφέροντος.
-Ναι μεν διατέθηκαν χρήματα για έργα και μάλιστα μεγάλα, αλλά την αξιοποίησή τους δε βλέπουμε ακόμη, τα ανταποδοτικά οφέλη προς το λαό. Παραδείγματα πάμπολλα, π.χ. τα ολυμπιακά έργα σε πανελλαδικό επίπεδο και σε τοπικό επίπεδο πιο μικρά έργα, όπως το Μουσείο Καπνού, αλλά και το κλειστό γυμναστήριο των Αβδήρων. Κάθε καλοκαίρι που πρωτοπάω στην παραλία και περνώ από το σημείο που βρίσκεται το βλέπω όλο και πιο κατεστραμμένο. Αλήθεια τα χρήματα που δόθηκαν από τις πλάτες των Ελλήνων φορολογουμένων δεν τα λυπάται κανείς;
Τι κάνουν οι υπεύθυνοι για την τόσο μεγάλη καθυστέρηση λειτουργίας του; Ευθύνες δε θα αναζητηθούν; Πέρασαν πάνω από δεκατέσσερα χρόνια που είχε πρωτοξεκινήσει το έργο επί δημαρχίας Εύας Τσακίρη, μετά πήγαμε στον ενοποιημένο μεγάλο δήμο Αβδήρων με δημάρχους Τσολακίδη και Τσιτιρίδη και ακόμη τίποτε.
Και για να μην αναφερθώ και στο άλλο μεγάλο «έγκλημα» με το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στο Ζυγό. Κονδύλια από ευρωπαϊκά προγράμματα που διατέθηκαν και δεν έπιασαν τόπο. Ποιοι φταίνε; Όχι βέβαια οι Ευρωπαίοι, αλλά ούτε και οι πολίτες….
Φταίνε οι γνωστοί άγνωστοι… όχι κουκουλοφόροι… αλλά πολιτικοί όλων των βαθμίδων…
Αλήθεια κ. Ζαγναφέρη πότε θα λειτουργήσει το Μουσείο Καπνού; Ότι μένει κλειστό στο κοινό καταστρέφεται από το χρόνο, αλλά και από βανδαλισμούς.
Όσο θυμάμαι το τρέξιμο του αείμνηστου Γιώργου Παυλίδη, αλλά και της Ευτέρπης Στάντζιου για να περάσει στα χέρια της τότε νομαρχίας Ξάνθης η καμένη καπναποθήκη και να μη γίνει μια ακόμη πολυκατοικία, άλλα ένα μουσείο Καπνού που θα εμπεριέχει την ιστορία της συνοικίας εκείνης αλλά και όλου του τόπου, τόσο περισσότερο λυπάμαι για την ολιγωρία και αδιαφορία των αρμοδίων.
Κατά τ’ άλλα μας φταίνε οι άλλοι…
Στη ζωή μας λοιπόν είναι όλα σχεδόν …ναι μεν, αλλά….
Ίσως όταν θα καταφέρουμε να γίνουμε κατηγορηματικοί χωρίς αλλά στα σοβαρά θέματα του τόπου μας, εντός και εκτός των τειχών του νομού, και όταν πια θα ενεργούν αναλόγως αυτοί που κατέχουν θέσεις εξουσίας για το δημόσιο συμφέρον, ίσως τότε οι όποιες εξαγγελίες στη ΔΕΘ να μη μου φαίνονται «παλιές με νέα ρούχα της μοδός»…
Και ως επίλογο σήμερα η στήλη επισημαίνει ένα ναι κατηγορηματικό, χωρίς αλλά….
Ναι, είναι γεγονός ξεκινούν σήμερα οι εργασίες του Πανελλαδικού Συνεδρίου των Λυκείων Ελληνίδων, που την ευθύνη της διοργάνωσης φέρει το δικό μας. Ένα μεγάλο μπράβο στο Λύκειο των Ελληνίδων Ξάνθης που υποδέχεται σήμερα ομολόγους του από όλη την Ελλάδα μια και ξεκινούν το απόγευμα οι εργασίες του Πανελλαδικού Συνεδρίου.
Καλωσορίζουμε το πλήθος των επισκεπτών, που έργο έχουν τη διάσωση, ανάδειξη και μετάδοση της παραδοσιακής πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς της κάθε γωνιάς της Ελλάδος.
Για αυτό δεν έχει ναι μεν αλλά, απλά στηρίξτε όλοι σας την προσπάθεια αυτή με τη παρουσία σας στις εργασίες και εκδηλώσεις του Συνεδρίου. Εξάλλου αποτελεί τιμή για τον τόπο μας και το καλύτερο μέσο προβολής της περιοχής μας πανελλαδικά.
