Φτάνει πια… έλεος… λυπηθείτε μας…!
Τελείωσαν οι πολιτικές παρουσίες – παρελάσεις των πολιτικών που μας ανέλυσαν επισταμένως “την πραμάτεια τους” και επιστρέψαμε στη δύσκολη καθημερινότητα.
Με την ελπίδα και την ευχή να μην ξανά έχουν βήμα προβολής και ανεφάρμοστων εξαγγελιών πολιτικής εξαπάτησης του ελληνικού, ώστε η ΔΕΘ να ασχοληθεί με τα αμιγώς εκθεσιακά καθήκοντα προβολής των προϊόντων των εκθετών.
Ακούμε για ΔΕΘ και εννοούμε την κάθοδο ή άνοδο των πολιτικών στη συμπρωτεύουσα και την προβολή προϊόντων που εκτίθενται.
Φτάνει πια… έλεος… λυπηθείτε μας…!
Τελείωσαν οι πολιτικές παρουσίες – παρελάσεις των πολιτικών που μας ανέλυσαν επισταμένως “την πραμάτεια τους” και επιστρέψαμε στη δύσκολη καθημερινότητα.
Με την ελπίδα και την ευχή να μην ξανά έχουν βήμα προβολής και ανεφάρμοστων εξαγγελιών πολιτικής εξαπάτησης του ελληνικού, ώστε η ΔΕΘ να ασχοληθεί με τα αμιγώς εκθεσιακά καθήκοντα προβολής των προϊόντων των εκθετών.
Ακούμε για ΔΕΘ και εννοούμε την κάθοδο ή άνοδο των πολιτικών στη συμπρωτεύουσα και την προβολή προϊόντων που εκτίθενται.
Φτάνει πια… έλεος… λυπηθείτε μας…!
Τα δεσμευτικά μνημόνια και ιδίως το τρίτο και το τέταρτο των Τσίπρα – Καμμένου είναι απαγορευτικά για τις όποιες εξαγγελίες Τσίπρα – Μητσοτάκη.
Η υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου από τα πέντε κόμματα της βουλής το 2015, αποτελεί την ταφόπλακα της όποιας προσπάθειας αλλαγής της εθνοκτόνου και καταστροφικής πολιτικής για τη χώρα μας.
Πρέπει ν’ αλλάξουν, να σπάσουν κάποια κεφάλαια των μνημονίων με κοινή συμφωνία και αγαστή συνεργασία όλων των κομμάτων του κοινοβουλίου και ίσως τότε αναπνεύσει η ελληνική οικονομία και τα ελληνικά νοικοκυριά.
Από τους 700 μνημονιακούς νόμους που έχουν ψηφιστεί από το κοινοβούλιο, τα πλεονάσματα του 3,5% μέχρι το 2022, του 2% μέχρι το 2060, οι νέες περικοπές συντάξεων και η μείωση του αφορολογήτου, το όποιο κέρδος θα σωρευτεί από την ανάπτυξη θα κατευθύνεται στους δανειστές και όχι στην ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.
Στην κεντροαριστερά που ετοιμάζονται για την ανάδειξη του νέου αρχηγού, μεταξύ των 10 συνυποψηφίων υπάρχει το εξής παράδοξο.
Δεν έχουν οργανώσει, δεν έχουν διακηρύξει τις αρχές, το όραμα, τους στόχους του νέου κομματικού φορέα, δεν έχουν καθοριστεί οι πολιτικές και ο χώρος που ευελπιστούν να καλύψουν, αν υπάρχει κενό στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Βάζουν, δυστυχώς, το κάρο μπροστά από το άλογο, όπως λέει ο λαός μας και θα διερωτώνται οι εμπνευστές της κίνησης γιατί δεν θα περπατήσει, δε θα βρει ανταπόκριση στην ελληνική κοινωνία.
Ακούμε τους συγκυβερνητικούς να κάνουν λόγο και να υπερηφανεύονται, ότι για το 2016 είχαμε 200.000 και το 2017 280.000 νέες θέσεις εργασίας.
Τα νούμερα ευημερούν και ο λαός υποφέρει.
Όταν τα 8ωρα γίνονται δίωρα και τετράωρα, όταν η γενιά των 700 ευρώ έχει γίνει, δυστυχώς, των 300 ευρώ, όταν οι μισθοί έχουν εξισωθεί με τις αντίστοιχες βαλκανικές χώρες και όταν η φορολογία στη χώρα μας είναι υπερπολλαπλάσια από την αντίστοιχη των όμορων χωρών, δυστυχώς, δεν έχουμε καμία τύχη να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στη χώρα μας και ίσως, σε συνδυασμό με το προσφυγικό – λαθρομεταναστευτικό, δημογραφικό και τον ξενιτεμό των νέων για καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής, και της γεωστρατηγικής θέσης και της ανυπαρξίας μεγάλων ηγετών, κάποιοι βρουν πρόσφορο έδαφος να μας “καταπιούν”.
