Δουλειά – Παιδεία – Αξιοκρατία
Οι νέοι στο Πολυτεχνείο φώναζαν Ψωμί – Παιδεία ελευθερία.
Ο πρόεδρος του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης θεωρεί ότι το νέο τρίπτυχο είναι Δουλειά – Παιδεία – Αξιοκρατία.
Η ζημιά στην οικονομία από τις λανθασμένες και λόγω απειρίας πολιτικές, θέλει αρκετά χρόνια να διορθωθεί, στην παιδεία ο χρόνος είναι πολλαπλάσιος.
Η φυγή, η εγκατάλειψη της χώρας, πάνω από 400.000 νέων επιστημόνων, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τ’ αποτελέσματα σε βάθος χρόνου, σε δημογραφικό, οικονομικό, εθνικό, πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο της χώρος.
Οι νέοι στο Πολυτεχνείο φώναζαν Ψωμί – Παιδεία ελευθερία.
Ο πρόεδρος του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης θεωρεί ότι το νέο τρίπτυχο είναι Δουλειά – Παιδεία – Αξιοκρατία.
Η ζημιά στην οικονομία από τις λανθασμένες και λόγω απειρίας πολιτικές, θέλει αρκετά χρόνια να διορθωθεί, στην παιδεία ο χρόνος είναι πολλαπλάσιος.
Η φυγή, η εγκατάλειψη της χώρας, πάνω από 400.000 νέων επιστημόνων, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τ’ αποτελέσματα σε βάθος χρόνου, σε δημογραφικό, οικονομικό, εθνικό, πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο της χώρος.
Η ζημιά για την πατρίδα μας, αν δεν παρθούν άμεσα (χθες) και αποτελεσματικά μέτρα για να σταματήσει η αιμορραγία, να κλείσει η πληγή της μετανάστευσης, ίσως είναι μη αναστρέψιμη.
Κατά τα άλλα ο πρωθυπουργός πήρε το προεδρικό αεροπλάνο και πέταξε για Κούβα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει συνομιλίες με τις ηγεσίες των βαλκανικών χωρών και όλοι οι μένοντες στη χώρα φυτοζωούν και βράζουν στο ζουμί τους, όπως λέει και ο λαός μας.
Η χώρα βρίσκεται σε παρατεταμένη οικονομική κρίση από το 2010, περικόπτονται μισθοί, συντάξεις, επιδόματα χωρίς οίκτο, χωρίς έλεος, ανερυθρίαστα από τους κυβερνώντες (Παπανδρέου – Σαμαρά – Βενιζέλο – Τσίπρα) και η πρόταση του προέδρου της Ενωσης Κεντρώων Βασίλη Λεβέντη να μειωθούν οι βουλευτές στους 200, να μειωθεί στο μισό η βουλευτική αποζημίωσή τους και να καταργηθούν οι βουλευτικές συντάξεις, αγνοείται επιδεικτικά, πέφτει στο κενό σε μη ευήκοα ώτα.
Τα καλά και συμφέροντα, τα του κλάδου τους δεν αλλάζουν, παραμένουν αναλλοίωτα…
Μετά τα εργοτάξια του Αλέκου Φλαμπουράρη, στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη για ατμομηχανή της ανάπτυξης και της οικονομικής απογείωσης θα αποτελέουν η Μακεδονία και η βόρεια Ελλάδα.
Οι υποσχέσεις είναι πάντα ανέξοδες, η υλοποίηση τους είναι πολυέξοδη, θέλει σχεδιασμό, πολιτική βούληση, επενδυτικό κυβερνητικό χαρακτήρα και μεταρρυθμίσεις στοχευμένες και αποτελεσματικές.
Από λόγια χορτάσαμε… από έργα… είμαστε νηστικοί…
Και η ΝΔ δεν είναι σύμφωνη με απολύσεις στο δημόσιο τομέα.
Σφάζονται στης “Μαρίας την ποδιά”, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για να μην απολυθεί κανείς (κουτσού – στραβού στον Αγιο Παντελεήμονα), είναι και πολλοί, και οργανωμένοι, συντεχνίες πρώτης γραμμής, πολλά τα ψηφαλάκια και μεγάλο το πολιτικό κόστος.
Τι νόημα έχει η αξιολόγηση που ευαγγελίζονται;
Για τα μάτια του κόσμου;
Ας αποφασίσουν άρση της μονιμότητας, ότι ισχύει και στον ιδιωτικό τομέα, ας χυθεί και ένα δάκρυ από τους 300 εθνοπατέρες για τις ελαστικές μορφές ασφάλισης και εργασίας και στην καθημερινή αξιολόγηση και αβεβαιότητα για το μεροκάματο του αύριο, στον όντως ταλαιπωρημένο και προβληματικό ιδιωτικό τομέα.
Οι πρόσφυγες – λαθρομετανάστες, με μικρούς μεν, αλλά αυξητικούς ρυθμούς ξαναρχίζουν να πλημμυρίζουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και οι εξεγέρσεις στα κέντρα συγκεντρώσεως είναι σχεδόν καθημερινές, είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Όπως μου έλεγε μια πολύ καλή μου φίλη από Μυτιλήνη, τα προβλήματα είναι πολύ οξυμένα και η κυβέρνηση και ο Μουζάλας, θα πρέπει να σταθούν δίπλα στο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα της κοινωνιάς των νησιών.
Είναι θεσμός πλέον στη χώρα μας να δίδονται ανέξοδες υποσχέσεις από τους πολιτικούς, ν’ αφήνουν τα θέματα στην τύχη τους, να έχουν ρίξει όλο το βάρος του μεταναστευτικού προβλήματος στις τοπικές κοινωνίες και αρμοδιοανεύθυνοι να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, τις φωτιές που άναψαν, εκ του ασφαλούς και από μακριά.
