ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Πολλές φορές αναρωτήθηκα πόσο λεπτή είναι η γραμμή ισορροπία ανάμεσα
στο να είναι κάποιος πολιτικοποιημένος ή κομματικοποιημένος…

Αν υπάρχει ουσιαστική διαφορά στους δυο όρους…

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούω άτομα να δηλώνουν ότι δεν είναι
κομματικοποιημένα, αλλά πολιτικοποιημένα.

Εξάλλου είναι γνωστή η ρήση του Αριστοτέλη ότι "ο άνθρωπος είναι
πολιτικό ζώον"…

Από την άλλη όμως είναι δυνατόν ένα άτομο με ολόκληρη πολιτική συνείδηση,
η οποία εκφράζεται εμπράκτως στη καθημερινή του συμπεριφορά, να μην είναι κομματικοποιημένο;…

Το βέβαιο είναι πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που συγχέουν αυτές τις
δυο έννοιες…

Το να είσαι πολιτικοποιημένος δε σημαίνει ότι γνωρίζεις, ενημερώνεσαι
και έχεις άποψη για τα καλώς ή και κακώς κείμενα των όσων συμβαίνουν μέσα στο περιβάλλον
στο οποίο ζεις, εργάζεσαι, δραστηριοποιείσαι και κοινωνικοποιείσαι…;

Από την άλλη, δεν είσαι κομματικοποιημένος όταν πιστεύεις και ακολουθείς
τις αρχές και την ιδεολογία ενός κόμματος ανεξάρτητα από τα αν είσαι ή δεν είσαι
εγγεγραμμένος σε αυτό…;

Το ερώτημα είναι το πώς μπορείς να τα συνδυάσεις αυτά στις προεκτάσεις
της καθημερινής σου ζωής.

Γεγονός πάντως είναι ότι τα κόμματα έχουν εισχωρήσει για τα καλά
σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και δε νοείται πλέον να είσαι πολιτικοποιημένος χωρίς
ταυτόχρονα η κομματική ταυτότητα ενός ατόμου να ξεκινά πλέον από τα μαθητικά του
χρόνια, από τη συμμετοχή του στα δημοκρατικά όργανα του σχολείου του π.χ. δεκαπενταμελές
…

Βέβαια η τελευταία μόδα στο πολιτικό γίγνεσθαι είναι πλέον να λειτουργείς
ανεξάρτητα, μακριά και πέρα από τα στενά κομματικά όρια…

Ιδίως μετά τη δημιουργία των καποδιστριακών δήμων , αλλά και της
αιρετής νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, εδραιώθηκαν άλλοι πολιτικοί όροι…

Δε μιλάμε πια μόνο για πολιτικοποιημένο ή κομματικοποιημένο, αλλά
και για αυτοδιοικητικό…

Έναν περίπου χρόνο πριν από τις εκλογές στον πρώτο και δεύτερο βαθμό
της Αυτοδιοίκησης και δεν είναι λίγοι εκείνοι οι υποψήφιοι για το Δημαρχιακό ή Νομαρχιακό
Θώκο που επιθυμούν τα κόμματα να μείνουν έξω από την Τοπική Αυτοδιοίκηση…

Να μη δοθούν χρίσματα σε υποψηφίους και να μη δοθεί κομματική γραμμή
στους ψηφοφόρους…

Μήπως θα μπορούσαμε να μιλάμε εδώ για πραγματικά καθαρά πολιτικοποιημένη
συμπεριφορά….;

Από την άλλη όμως ένας ανεξάρτητος υποψήφιος με το να απορρίψει
την κομματική του ταυτότητα-αν βέβαια είναι δυνατόν κάτι τέτοιο- λειτουργεί με γνώμονα
το συμφέρον των ψηφοφόρων του ή το προσωπικό του…;

Σίγουρο είναι πως η πόλωση που υπάρχει ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα,
οδηγεί τους περισσότερους ψηφοφόρους να λειτουργούν ως έντονα κομματικοποιημένα
όντα και όχι και ως πολιτικοποιημένα …

Άραγε αποτελεί ουτοπία πέρα από την έντονη κομματικοποίηση στην
πολιτική ζωή , να υπάρξουν ακόμα πιο δημοκρατικές διαδικασίες…;

Ίσως τότε θα ήταν πιο εύκολο να λειτουργήσουν οι πολίτες ως πραγματικά
"πολιτικά όντα"…

Αυτοί θα είχαν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο….

Θα μπορούσαν να είναι αυτοί που θα επιλέξουν το ποιοι θα είναι υποψήφιοι
που θα διεκδικήσουν δήμους και νομαρχίες…

Αυτό βέβαια προϋποθέτει πολιτική παιδεία και όχι πρώτα τα κόμματα
να δίδουν το χρίσματα σε υποψηφίους…

Τα προβλήματα στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι κοινά για όλους και
αυτό που επιζητούν οι κάτοικοι ενός τόπου είναι η επίλυσή τους …

Είναι θέμα πλέον ικανών προσώπων που μπορούν να το επιτύχουν και
όχι κομμάτων μόνο…