ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Σήμερα η στήλη προσπερνά την πολιτική επικαιρότητα και τον “Τούρκο” υποψήφιο Βουλευτή της Ν.Δ. Ορχάν Χατζηιμπράμ, τον αφήνει στην κρίση των Ξανθιωτών ψηφοφόρων χριστιανών και μουσουλμάνων και προτιμά να περιστραφεί γύρω από τον ήχο ενός κουδουνιού….

Σήμερα η στήλη προσπερνά την πολιτική επικαιρότητα και τον “Τούρκο” υποψήφιο Βουλευτή της Ν.Δ. Ορχάν Χατζηιμπράμ, τον αφήνει στην κρίση των Ξανθιωτών ψηφοφόρων χριστιανών και μουσουλμάνων και προτιμά να περιστραφεί γύρω από τον ήχο ενός κουδουνιού….

Τον ήχο ενός κουδουνιού για τον οποίο η υπογράφουσα έχει μεγάλη χαρά, καθώς αισθάνεται διαμέσου της κόρης της πρωτάκι….

Λοιπόν σήμερα προτεραιότητα θα δοθεί στο γνώριμο σε όλους σας ήχο του κουδουνιού που χτύπησε για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς……

Ως χαζομαμά που ζει, για δεύτερη φορά, τη χαρά και ευτυχία να συνοδέψει αυτή τη φορά την κορούλα της να περάσει την μεγάλη πύλη του εκπαιδευτικού της ταξιδιού, που ξεκινά από σήμερα και θα διαρκέσει μέχρι να δει το όνειρό της να γίνει πραγματικότητα, με την εισαγωγή της στο πανεπιστήμιο….

Μιας εκπαιδευτικής διαδρομής που θα ολοκληρωθεί με την ενηλικίωση της και την επαγγελματική της αποκατάσταση …..το ξέρω βιάζομαι πολύ…..

Ίσως είναι από την αγωνία για την πρώτη της αντίδραση, την εντύπωση που θα της προκαλέσει το Δημοτικό Σχολείο, ο νέος της μικρόκοσμος για τα επόμενα έξι χρόνια…..

 

Η μέρα η σημερινή είναι αφιερωμένη στα χιλιάδες πρωτάκια που κρατώντας σφιχτά το χέρι της μαμάς ή του μπαμπά και φορώντας στην πλάτη τη τσάντα, που ίσως να είναι μεγαλύτερη και από το μπόι τους, ακούν για πρώτη φορά τον ήχο του σχολικού κουδουνιού και περνούν την πόρτα του μεγάλου σχολείου με την καρδούλα τους να χτυπά ακανόνιστα και το τρακ για το άγνωστο να είναι ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους ….

Παράλληλα ζωγραφισμένο και ένα χαμόγελο υπερηφάνειας, που και αυτά πλέον δεν είναι πια νήπια, αλλά εισέρχονται στον κόσμο των παιδιών ….εισέρχονται στον μαθητικό κόσμο, που καλούνται από σήμερα να το εξερευνήσουν και να τον γευτούν….

Το δέος για το μεγάλο σχολείο ζωγραφισμένο και στο προσωπάκι της κόρης μου…. Από τις έξι το πρωί σηκώθηκε για να προλάβει να ετοιμαστεί για την πρώτη μέρα στο σχολείο….

 Όσο για τη σάκα-σαν το γαϊδαράκο με το σαμάρι του-στιγμή δεν την άφηνε από δίπλα της….έτοιμη για να τη γεμίσει με τα σχολικά βιβλία της Α’ τάξης Δημοτικού….. Από την άλλη η αγωνία της μάνας, θα αντέξει η πλατούλα της για να σηκώσει τη σχολική τσάντα….;

Χρόνο με το χρόνο θα γίνεται βαρύτερη και ασήκωτη….

 

Το σχολικό κουδούνι χτύπησε, οι αυλές των σχολείων ξαναγέμισαν με τις φωνές των μικρών και μεγάλων μαθητών, τελέσθηκε ο αγιασμός και η νέα σχολική χρονιά είναι πια γεγονός…..καλή αρχή και καλή πρόοδο, οι ευχές που αντηχούν από κάθε στόμα….

Θα είναι μια καλή σχολική χρονιά; Αναρωτιούνται οι γονείς….

Και πιάνω τον εαυτό μου να κάνει τη σκέψη αν στο σχολείο της κόρης μου έχουν καλυφθεί όλα τα κενά και είναι καθ’ όλα έτοιμο να ξεκινήσει τη μαθητική χρονιά….

Κάνοντας παράλληλα την ευχή, να σταματήσει η απογευματινή βάρδια στο σχολείο της από την επόμενη χρονιά…. Μπορεί όλοι οι υπεύθυνοι να διαβεβαιώνουν πως η σχολική χρονιά ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς….όμως εγώ διατηρώ τις επιφυλάξεις μου….

Διότι δεν έχω πειστεί ακόμη όλα αυτά τα χρόνια -ο γιος μου θα πάει στη ΣΤ’ Δημοτικού- πως οι όποιες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει ήταν προς όφελος των μαθητών ή απέδωσαν καρπούς….

Αυτό που ζω ως γονιός είναι να βλέπω το παιδί μου να τρέχει από το πρωί ως το βράδυ για να προλάβει να φέρει σε πέρας τις υποχρεώσεις τους στην παιδεία και την παραπαιδεία….

Και δυστυχώς με πιάνει η αγωνία και το άγχος που θα δω την επανάληψη της ίδιας ιστορίας πέντε χρόνια ματιά, αυτή τη φορά στην κόρη μου, που ξεκινά τώρα τη μαθητική της διαδρομή…

 

Διανύουμε την κορύφωση της προεκλογικής περιόδου και ίσως θα έπρεπε όλοι οι γονείς να σταθούμε και να διαβάσουμε με ιδιαίτερη προσοχή τις δεσμεύσεις και εξαγγελίες που έχουν στα προεκλογικά τους φυλλάδια για την παιδεία τα κόμματα εξουσίας….

Το μείζον θέμα για το κεφάλαιο Παιδεία δεν είναι μόνο το άρθρο 16, μείζον ζήτημα για την κάθε ελληνική οικογένεια και δη της περιφέρειας είναι ένα σύγχρονο και ποιοτικά αναβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα…..που θα περιλαμβάνει κυρίαρχα τις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης….Δημοτικό- Γυμνάσιο-Λύκειο….

Οι πολιτικοί των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, αλλά και αυτοί που έχουν και την οικονομική άνεση έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στην ιδιωτική εκπαίδευση και φαίνεται να μην τους απασχολεί ιδιαίτερα η κατάντια του δημόσιου σχολείου… Έτσι λοιπόν σε κάποιο μελλοντικό χρόνο θα βρουν το κατάλληλο, σύστημα θα ανακαλύψουν την ιδανική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και για τους μαθητές της περιφέρειας….

Αφήστε που μέχρι τότε θα έχει εδραιωθεί καλά και εδώ η ιδιωτική πρωτοβουλία στο χώρο της υποτιθέμενης δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης…. Ιδιωτικό δημοτικό -γυμνάσιο και λύκειο θα αποκτήσει σύντομα και η Ξάνθη μας…

 

Μπορεί λοιπόν να χτύπησε σήμερα το σχολικό κουδούνι για τους μικρούς και μεγάλους μαθητές, από χθες όμως χτύπησε και το καμπανάκι για την τελική ευθεία των εκλογών …

Οι δυο πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας έδωσαν για ακόμη μία φορά το στίγμα της διακυβέρνησής τους, από την επομένη των εκλογών,… όποιο από τα δύο κόμματα κόψει πρώτο το νήμα της αυτοδυναμίας….

Στον πρώτο ή στο δεύτερο γύρο…; Θα υπάρξει ή δε θα υπάρξει …;

Το παιχνίδι των στοιχημάτων με αφήνει παντελώς αδιάφορη, όποτε δεν επιζητώ και απάντηση….

Το πολιτικό ενδιαφέρον και η προσοχή όλων το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν στη νύφη τη Θερμαϊκού, στη συμπρωτεύουσα, τη Θεσσαλονίκη και στην 72 ΔΕΘ…. Το κατάλληλο βήμα για τις προεκλογικές εξαγγελίες του Κώστα και του Γιώργου…

Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, φορώντας ο ένας την μπλε ριγέ γραβάτα του και ο άλλος τη λαδοπράσινη, ανέβηκαν με μια μέρα διαφορά στο βήμα του συνεδριακού κέντρου του Βελλίδειου και επανέλαβαν, με τη μορφή πλειστηριασμού, τις προεκλογικές τους εξαγγελίες….

Αυτός που δίνει και τα περισσότερα δεν είναι το βέβαιο πως θα πάρει και τη νίκη…

Για μένα εκείνος που θα άξιζε να πάρει τη νίκη θα ήταν εκείνος που θα αποφάσιζε να ζήσει έστω και ένα μήνα με τις αποδοχές του μέσου Έλληνα -για του χαμηλόμισθου το προεξοφλώ από τώρα πως θα σήκωνε τα χέρια ψηλά-και ύστερα να έβγαινε μπροστά στον ελληνικό λαό και να έκανε την αυτοκριτική του πάνω στο προτεινόμενο πρόγραμμά του….

Για εκείνον που σχεδιάζει εκ του ασφαλούς όλα του φαίνονται εφικτά και τα προτεινόμενα μέτρα αν και ψίχουλα παντεσπάνι….