Κύπρος – Πόντος – Κρήτη

Τρεις σημαδιακές ημερομηνίες με συγκλονιστικά γεγονότα που αφορούν τρεις ξεχωριστές ράτσες του Ελληνισμού, τους Κυπρίους, του Ποντίους και τους Κρήτες, μνημονεύουμε και τιμούμε πάντα τον μήνα Μάιο.

Τρεις σημαδιακές ημερομηνίες με συγκλονιστικά γεγονότα που αφορούν τρεις ξεχωριστές ράτσες του Ελληνισμού, τους Κυπρίους, του Ποντίους και τους Κρήτες, μνημονεύουμε και τιμούμε πάντα τον μήνα Μάιο.

Κύπρος: Βρισκόμαστε στους πρώτους μήνες του αντάρτικου της Ε.Ο.Κ.Α. του 1955-59. Αμούστακα παιδιά της Κύπρου μπολιασμένα και γαλουχημένα με την ιδέα της αιώνιας Μάνας Ελλάδας μάχονται για λευτεριά και Ένωση. Ο άγγλος δυνάστης, μη μπορώντας να τους αντιμετωπίσει χρησιμοποιεί τις πιο απάνθρωπες μεθόδους: Εξορίζει, φυλακίζει, βασανίζει και δολοφονεί. Ένα χρόνο και σαράντα μέρες ακριβώς μετά την έναρξη του αντάρτικου της Ε.Ο.Κ.Α., λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 10ης Μαΐου 1956, δυο λεβεντονιοί κινούν για ν’ ανταμώσουν την αθανασία. Ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου πατούν στην καταπακτή και αφήνουν την τελευταία τους πνοή στο ικρίωμα της αγχόνης ψάλλοντας τον Ύμνο προς την ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού! Οι δυο σκυταλοδρόμοι της λευτεριάς πέρασαν τραγουδώντας στην αθανασία. Για την Ένωση, για την Ελλάδα, για την Λευτεριά. Όλη η Ελλάδα, βγήκε στους δρόμους σε ογκώδεις, παλλαϊκές, μαχητικές διαδηλώσεις την προηγούμενη των εκτελέσεων. Η αστυνομία του «εθνάρχη» Καραμανλή ανοίγει αδιακρίτως πυρ εναντίον τους!!! «4 νεκροί και 164 τραυματίαι εις Αθήνας κατά τας χθεσινάς βίαιας συγκρούσεις», έγραφε, στην 1η σελίδα, το μεσημέρι της Πέμπτης 10.5.1956, η αθηναϊκή εφημερίδα «Τα Νέα».

Τέσσερις Ελλα-δικοί μας θυσιάστηκαν, εκείνη την Τετάρτη, στις συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και ελληνικής αστυνομίας, στην Αθήνα: Ευάγγελος Γεροντής, απ’ τον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης, Ιωάννης Κωνσταντόπουλος, απ’ το Ράδο Τρίπολης. Φραγκίσκος Νικολάου, απ’ τον Πειραιά και Κωνσταντίνος Γιαννακούρης απ’ το Ευπάλιο Δωρίδας (Λάζαρος Μαύρος «Σημερινή», 10 Μαΐου 2014).

Πόντος: Στις 24 Φεβρουαρίου 1994, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη  Σαμψούντα, ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο». Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914 – 1923. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 363.000 Ελλήνων. Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών που διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τονίζει ότι «μιλάμε για πάνω από 800.000 Έλληνες. Ένας αιώνας και κάτι πέρασε από τότε που οι Νεότουρκοι, άξιοι απόγονοι των Οθωμανών Τούρκων, δημιούργησαν ένα εν κινήσει Άουσβιτς. Έστελναν κατά χιλιάδες στην εξορία τους χιλιάδες Έλληνες του Πόντου, γνωρίζοντας ότι δεν θα φθάσουν ποτέ στον προορισμό τους. Τους ανάγκαζαν να περπατούν μέχρι να πεθάνουν!

Για το ελληνικό πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη από την Άνοιξη του 1914 μέχρι το 1923, ο  Αριστοκλής Ι. Αιγίδης στο σημαντικότατο βιβλίο που έγραψε για το προσφυγικό ζήτημα «Η Ελλάς χωρίς τους πρόσφυγας, Αθήνα 1934», τονίζει ότι «1.200.000 ψυχές αποτελούν τον τραγικόν εις ανθρώπινας απώλειας απολογισμόν του αγώνος». Και εξίσου τραγικό είναι το γεγονός ότι πλην της Ελλάδας της Κύπρου και της Αυστραλίας, κανένα άλλο κράτος στον κόσμο έως και σήμερα δεν έχει αναγνωρίσει αυτή την γενοκτονία!

Κρήτη: Στις 20 Μάιου 1941, οι Κρήτες αδελφοί αψηφώντας την υπεροπλία του εχθρού πολεμούν για λογαριασμό ολόκληρης της ανθρωπότητας που ασφυκτιούσε κάτω από την πίεση της υπεροπλίας του Χίτλερ. Οι Γερμανοί επιτέθηκαν με μια γιγαντιαία αεροπορική επιχείρηση με συνθηματικό όνομα «Unternehmen Merkur» (Επιχείρηση Ερμής) εναντίον της Μεγαλονήσου, που κράτησε ως την 1η Ιουνίου. Με την επιχείρηση αυτή οι Γερμανοί κατάφεραν να καταλάβουν το νησί, ωστόσο αυτή τους η επιτυχία κόστισε τόσο πολύ ώστε να μην επιχειρήσουν ξανά άλλη αεροπορική έφοδο της ίδιας κλίμακας κατά την διάρκεια του πόλεμου. Οι Γερμανοί υποτίμησαν σοβαρά το βάθος του πατριωτισμού των Κρητών… και το πλήρωσαν πολύ ακριβά!

Η μάχη θεωρείται πολύ σημαντική για τους Κρήτες λόγω της ηρωικής αντίστασης που κατέβαλαν ενάντια στους αριθμητικά ανώτερους και άρτια εξοπλισμένους Γερμανούς. Εξίσου σημαντική αποδείχθηκε και για τους «συμμάχους» που κέρδισαν πολύτιμο χρόνο με αποτέλεσμα να προετοιμαστούν καλύτερα για τις επόμενες δύσκολες μάχες, κυρίως στην παγωμένη Ρωσία.. Και μην ακούτε πως την τιμή των όπλων στην Κρήτη, την έσωσαν οι σύμμαχοι. Οι Κρητίκαροι είναι που πολέμησαν σαν λιοντάρια….

Υ.Σ.: Και η 29η Μαΐου αποφράδα μέρα του Ελληνισμού κλείνει το κύκλο της Μαγιάτικης Εθνικής Μνήμης.  Τότε που οι βαρβαρικές ορδές των Τουρκομογγόλων με σημαντική συμμετοχή γενιτσάρων υπό τον Μωάμεθ του Πορθητή, κατέλαβαν την Βασιλεύουσα, την πόλη – σύμβολο του Ελληνισμού. Ο τελευταίος ηρωικός υπερασπιστής της Πόλης έπεσε μαχόμενος υπέρ πίστεως και πατρίδος, έχοντας αρνηθεί την πρόταση του Μωάμεθ να του παραδώσει την Πόλη με αντάλλαγμα την ελευθερία του Μορέως. Ο ενσαρκωτής του Λεωνιδίου πνεύματος δεν εγκατέλειψε ποτέ την πρωτεύουσα του Ελληνισμού λέγοντας : «Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστίν ουτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως». 

 

Δρ. Ντίνος Αυγουστή

Εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισα

Από το Μονάγρι Λεμεσού

a.avgoustis@hotmail.com