ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ
Αντίο φίλε αγέρα μου, χρυσή καδένα της Πέργαμου, δροσονεράκι της ερήμου και Καθαρή Δευτέρα μου…
Με τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου θέλησα να αποχαιρετίσω το Στρατηγό εν αποστρατεία Κωνσταντίνο Τριανταφυλλόπουλο το μεσημέρι της Τρίτης 12 Ιουλίου.
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Θεοφάνη, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κκ Παντελεήμωνα.
Παρόντες συγγενείς, φίλοι, εν ενεργεία και απόστρατοι αξιωματικοί.
Αντίο φίλε αγέρα μου, χρυσή καδένα της Πέργαμου, δροσονεράκι της ερήμου και Καθαρή Δευτέρα μου…
Με τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου θέλησα να αποχαιρετίσω το Στρατηγό εν αποστρατεία Κωνσταντίνο Τριανταφυλλόπουλο το μεσημέρι της Τρίτης 12 Ιουλίου.
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Θεοφάνη, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κκ Παντελεήμωνα.
Παρόντες συγγενείς, φίλοι, εν ενεργεία και απόστρατοι αξιωματικοί.
Λόγοι εκφωνήθηκαν απο τους κκ : Παναγιώτη Λίλη, Ιωάννη Κουτσαϊμάνη, Γιώργο Γεωργιάδη, για τη διαχρονική παρουσία του εκλιπόντος στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, εκ μέρους των συμμαθητών του, εκ μέρους της ΕΑΑΣ Ν. ΞΑΝΘΗΣ αντίστοιχα.
Ο Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα, διακρίσεις πάμπολλες.
Ταξίδι μακρινό, σαν Αλεξανδρειανό, αγέρι της φωτιάς,
στα φύλλα της καρδιάς σαν το χαψίνι…
Δόξα, περηφάνεια, τιμές, φτερούγιζαν ανάμεσα στους αγγέλους πάνω απο τα κεφάλια μας τόσο μέσα στον Ιερό Ναό, όσο και στο κοιμητήριο της Χρύσας, στην τελευταία κατοικία του Στρατηγού.
Ατενίζοντας την γαλανόλευκη, μόνιμη εν ζωή και μετά απο αυτή φροντίδα του Κωνσταντίνου να περιβάλλει το φέρετρο, έφευγαν, σκορπίζονταν, διαλύονταν οι πίκρες, οι στενοχώριες, τα αναπάντητα γιατί.
Πανόρια ορθόνονταν μπροστά μας τα οράματα, οι αγώνες, θυμίζοντας στον καθένα μας πως θα πρέπει να κωπηλατεί με δύναμη περισσή, φρόνιμα αγωνιστικό, διάρκεια, ανεξάντλητα κουράγια.
Γελούσες μέχρι χθες, τα μάτια σου γιορτές, καΐκια στα νερά,
με τα πανιά φτερά σαν την ειρήνη…
Μας γνέφεις, μας χαμογελάς ακόμα Στρατηγέ.
Το πρόσεξε, το υπογράμμισε στο λόγο του ο Μητροπολίτης μας, λίγο πριν τους συναδέλφους σου, επικαλούμενος Αποστολική έκφραση. Πόσο κοντά τελικά είναι κάποια πράγματα, αν είναι αληθινά.
Κι είναι η γαλανή ματιά, το χαμόγελο αυτό, η μεγάλη κληρονομιά στη συζυγό σου, τα παιδιά, την εγγονή σου και όλους εμάς, μιας και οι διδαχές δεν σταματάνε στο κατώφλι των εκπαιδευτηρίων.
Ευχαριστούμε Στρατηγέ. Γι αυτά που μας έδωσες και μας έμαθες. Στη ζωή και την τελετή σου.
Αντίο φίλε, αγέρα μου, χρυσή καδένα της Πέργαμου,
δροσονεράκι της ερήμου και Καθαρή Δευτέρα μου…
Στέλιος Αρσενίου
