ΠΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

Δυστυχώς με τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν, σε όλους τους έλληνες, στη σημερινή εποχή που ζούμε, έχει επηρεάσει την καθόλου καθημερινότητά μας, ο πολιτικός αμοραλισμός, ο πολιτικός σκοταδισμός και ο πολιτικός εφμαφροδιτισμός.

Ολες οι έννοιες κοινωνικοπολιτικές, εθνικοπολιτικές, οικονομικοπολιτικές, έχουν γίνει ένας αχταρμάς. Παντού σύγχυση, κατάθλιψη, μπέρδεμα, αβεβαιότητα και κλίμα πανικού, για το «τι μέλλει γενέσθαι».

Δυστυχώς με τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν, σε όλους τους έλληνες, στη σημερινή εποχή που ζούμε, έχει επηρεάσει την καθόλου καθημερινότητά μας, ο πολιτικός αμοραλισμός, ο πολιτικός σκοταδισμός και ο πολιτικός εφμαφροδιτισμός.

Ολες οι έννοιες κοινωνικοπολιτικές, εθνικοπολιτικές, οικονομικοπολιτικές, έχουν γίνει ένας αχταρμάς. Παντού σύγχυση, κατάθλιψη, μπέρδεμα, αβεβαιότητα και κλίμα πανικού, για το «τι μέλλει γενέσθαι».

Μέσα από τη θυελλώδη τρικυμία και το απύθμενο χάος της σκέψης αλλά και των πράξεων – ενεργειών, όλων των άλλων υπευθύνων, του πολιτικού χώρου, αλλά και ιδιαίτερα κάποιων αδίστακτων, αδέσποτων, ανερμάτιστων, θαλασσοκουλτουριάρηδων, δήθεν νεωτεριστών, εκσυγχρονιστών ουμανιστών, διεθνιστών, που έχουν αναρριχηθεί σε καίριες θέσεις, έρποντας, γλείφοντας, ψευδόμενοι και πολλάκις διαπράττοντες εγκλήματα, έχουμε φθάσει σε αυτή τη δύσκολη και δυσάρεστη θέση, σαν χώρα και σαν λαός.

Ενας λαός βασανισμένος, εξαπατημένος, προδομένος και εγκαταλελειμμένος, απ΄αυτούς του διεκδικούν να είναι οι ηγέτες τους.

Δεν είναι δυνατόν να διακρίνουμε σε ποια χώρα ζούμε. Σε αυτή που γέννησε τη Δημοκρατία; Μήπως ζούμε στη χώρα του χάους και του αδιέξοδου; Επικρατεί μεγάλη σύγχυση στις έννοιες αλλά και στις πράξεις που αφορούν στη Δημοκρατία, αναρχία, εθνικισμό, κομουνισμό, σοσιαλισμό, φασισμό, ναζισμό, δεξιά, αριστερά, κέντρο, κεντροδεξιά, κεντροαριστερά, ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα κ.λ.π.

Όλα τα παραπάνω στο στάδιο της εφαρμογής τους, τα έχουν κάνει τόσο μπερδεμένα, όσο μπερδεμένοι, ασυντόνιστοι και ασαφείς είναι αυτοί που ηγούνται, τάσσονται, κατευθύνουν, οργανώνουν και διαμορφώνουν τάσεις, ρεύματα αλλά και τη μαζικότητα των διαφόρων κομματικών και μη εκδηλώσεων.

Θα τολμούσαμε να ειπούμε, ότι, κάποια από τα συστήματα αυτά, ειδικά των ακραίων θέσεων αποτελούν ελάχιστες μειοψηφίες του ελληνικού λαού και είναι, γενικά, φτηνά, πρόχειρα, ρηχά και καιροσκοπικά εφευρήματα κάποιων πολιτικάντηδων για να αμπελοφιλοσοφούν στη βουλή, να τραπεζορητορεύουν σε συγκεντρώσεις, να φλυαρούν στα ΜΜΕ και να φτιάχνουν, προς ίδιο αυτών συμφέρον, κομματικά μορφώματα, παρατάξεις, συνιστώσες, ρεύματα, τάσεις, εκτός κάθε δημοκρατικής διαδικασίας και δεοντολογίας, που επιβάλλεται.

Ο λαός μας, παρά τις πολωτικές θέσεις, κάποιων πολιτικών, παραμένει κατά την πλειονότητά του, ομοούσιος και αδιαίρετος.

Είναι ένα μεγάλο ασίγαστο ποτάμι, που σχηματίζεται από διάφορα μικρότερα ποτάμια – ρυάκια, που όλα ενώνονται σε ένα πριν την εκβολή του στη θάλασσα. Ενας ποταμός, ο ελληνικός λαός σχηματίζεται από τα επί μέρους ποτάμια – ρυάκια, που είναι οι αγρότες, οι εργάτες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι στρατιωτικοί και σώματα ασφαλείας, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι φαρμακοποιοί, άλλες κατηγορίες εργαζομένων και επιστημόνων, οι συνταξιούχοι κ.λ.π.

Ολες αυτές οι τάξεις – κατηγορίες του ελληνικού λαού, τις ενώνουν οι κάθε μορφής ταλαιπωρίες (capital controls, αποσάθρωση του συστήματος υγείας, αρρυθμία του συστήματος διοίκησης, οικονομική απαξίωση, από την επιβολή δυσβάστακτων φόρων, κατακρεούργηση μισθών και ιδιαίτερα των συντάξεων κ.λ.π.), που τους έχουν επιβληθεί δια πυρός και σιδήρου, τόσο από τα δεξιά, όσο ειδικά από τα αριστερά μνημόνια.

Ως εκ τούτου, η επιδιωκόμενη διάκριση και ένταξη από κάποιους πολιτικούς του ελληνικού λαού, σε δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους κ.λ.π. είναι εκτός πραγματικότητας την παρούσα περίοδο.

Τι δεξιά και αριστερά φούμαρα τσαμπουνάνε στο λαό, που δεν έχει να φάει, τα παιδιά του πεινάνε και το «τσαρδί» του καίγεται; Ειδικά η αριστερά, εκτός των άλλων θέσεών της, που δεν είναι του παρόντος, αποβλέπει, πρεσβεύει, στην πράξη και όχι στα λόγια, όπως συνήθως συμβαίνει κατά κόρον σήμερα, στην «κατάργηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και από ένα ανάλγητο κράτος.

Σε όλες τις τάξεις του ελληνικού λαού το δόγμα αυτό της Αριστεράς έχει γίνει διάτρητο και ανεφάρμοστο, εξαιτίας των αριστερών μνημονίων που υπέγραψε. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις μας, ήσαν και είναι δέσμιες των τοκογλυφικών κυκλωμάτων και δανειστών. Όταν κάποιοι με πομπώδη, στόμφο επικαλούνται, ως πανάκεια, την αριστερά, εμείς ρωτάμε ΠΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

Ποια η ευαισθησία της αριστεράς στα τόσο τραγικά τεκταινόμενα; Καμία. Ακολουθεί και αυτή τον ίδιο κατήφορο της δεξιάς.

Ας μην πελαγοδρομεί κυμβαλίζουσα αλλαλάζουσα και εκμαυλίζουσα τον ελληνικό λαό και ας τολμήσει να ειπεί όλη την αλήθεια. Αυτό θα είναι το καλύτερο γι’ αυτή και τον ιδιο το λαό.

Η μνημονιακή δεξιά και αριστερά καταιγίδα έχει πλήξει όλες τις τάξεις του ελληνικού λαού που πιο πάνω αναφέραμε.

Κάθε τάξη όμως, έχει τα δικά της ειδικά προβλήματα τα οποία χρήζουν έρευνας, σχολίασης και αντιμετώπισής τους.

Από όλες τις τάξεις επιλέξαμε, ενδεικτικά τους φαρμακοποιούς να σχολιάσουμε δι ολόγων. Όπως προαναφέρθηκε ο τομέας της υγείας έχει πληγεί καίρια και συνεχώς φθίνει και αδυνατεί να προσφέρει τις στοιχειώδεις υπηρεσίες του, στον ελληνικό λαό.

Μια βασική παράμετρος του όλου συστήματος υγείας, είναι τα φαρμακεία όπως ειδικά αποκαλούνται «φαρμακεία της γειτονιάς». Επί των προηγούμενων, δεξιών όπως συνήθως λέμε, μνημονίων, τα φαρμακεία επλήγησαν και δοκιμάστηκαν σκληρά (μείωση του νομίμου κέρδους των, με πολιτικές αλχημείες και δολοπλοκίες, εν ονόματι της δήθεν φιλολαϊκής πολιτικής, σε βάρος των φαρμακοποιών, καθώς και ανάλογα νομικίστικα σοφίσματα κ.λ.π.).

Τα φαρμακεία αποτελούν ανάχωμα, στο καταρρέον σύστημα υγείας. Μέσα από τα φαρμακεία βλέπουμε το αμυδρό φως στο τούνελ για τους ασθενείς και πάσχοντες.

Το φαρμακείο της γειτονιάς αποτελεί ένα κοινωνικό κύτταρο της χειμαζόμενης κοινωνίας μας. Στο φαρμακείο της γειτονιάς θα έλθει ο παππούς και η γιαγιά να μετρήσουν την πίεσή τους, να κάνουν την ένεσή τους, να ζητήσουν συμβουλές, ΟΛΑ, χωρίς κανένα κέρδος. Εάν δε, δεν έχουν να πληρώσουν, γράφονται στα βερεσέδια που όλα τα φαρμακεία τηρούν. Αυτά τα λίγα και απλά με τη μεθόδευση της εξόντωσης των φαρμακείων, με το τελευταίο αριστερό μνημόνιο, θα τα χάσει ΟΛΑ ο έλληνας ασθενής.

Εάν καταργηθεί ο σημερινός ρόλος του κοινωνικού φαρμακείου της γειτονιάς, τα οποιαδήποτε φάρμακα κακής ποιότητας και επικίνδυνα στη χρήση τους, τα οποία θα προωθούν τα καρτέλ, τα καθιστούν σκουπίδια, που θα είναι δυνατό να σερβίρονται ακόμη και στα πεζοδρόμια, στους ταβλάδες των μικροπωλητών, όπως τα κουλούρια και ο πασατέμπος.

Με τα δεξιά μνημόνια τα φαρμακεία, οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα και εξετελέστηνκαν, έρχονται τα αριστερά μνημόνια και τους δίνουν τα χαριστική βολή.

Τα  όσα πάνε να εφαρμοστούν στα ελληνικά φαρμακεία δε γίνεται πουθενά όχι στην Ευρώπη, αλλά στον κόσμο ολόκληρο. Τα κάνουν πειραματόζωα και υποχείρια εκμετάλλευσης των καρτέλ και του ξένου κεφαλαίου.

Παράπλευρη, απώλεια του πολέμου, κατά την φαρμακείων είναι οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, ίσως οι μόνες αξιόλογες βιομηχανίες με ανάλογο εξαγωγικό αντίκρυσμα.

Και όλα αυτά, από την «ελπιδοφόρο αριστερά», κατά τραγική ειρωνεία, για την οποία πλανάται στα χείλη των ελλήνων ΠΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ; Γι’ αυτήν την αριστερά, τραγουδάμε:

Μη σου διαφεύγει αριστερά, ότι όταν οι λαοί πεινάνε, ακόμη και εσένα αριστερά, από ψηλά κρεμάνε.

 

Παναγιώτης Χόχολης

Αντγος ε.α. 

Σχετικά Άρθρα

Back to top button