Κυβέρνηση … Πινόκιο!
Η κρίση αναξιοπιστίας της πολιτικής και των πολιτικών πυροδοτήθηκε από την τεράστια απόσταση ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις και την πολιτική πρακτική κυρίως σε επίπεδο Κυβέρνησης.
Η κρίση αναξιοπιστίας της πολιτικής και των πολιτικών πυροδοτήθηκε από την τεράστια απόσταση ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις και την πολιτική πρακτική κυρίως σε επίπεδο Κυβέρνησης.
Η περίπτωση της Κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου αποτελεί αναμφισβήτητα τον ορισμό της πολιτικής απάτης. Γιατί δεν είναι μόνο η δεδομένη αδυναμία να εφαρμοστεί, έστω και το παραμικρό των προεκλογικών της υποσχέσεων, είναι κυρίως, ότι για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας η αναξιοπιστία, το ψέμα και η διάψευση κάθε προσδοκίας συνοδεύεται από μια απίστευτη ανικανότητα σε κάθε έκφανση της κυβερνητικής πολιτικής.
Το εκρηκτικό μείγμα ανικανότητας, ψέματος και εξουσιομανίας διαλύει τη χώρα και οδηγεί σε απόγνωση την κοινωνία. Το χειρότερο, δε, είναι ότι χωρίς αιδώ διασύρουν τις αξίες και το όνομα της Αριστεράς στη χώρα, δημιουργώντας ένα γενόσημο πολιτικής αθλιότητας.
Στο μίξερ της καταστροφικής πολιτικής που ασκείται όλο αυτό το διάστημα βρίσκονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα, οι συντάξεις, η εξόντωση μέσω της πιο σκληρής φορολογικής επίθεσης των τελευταίων χρόνων κυρίως των μεσαίων και φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας, ενώ την ίδια στιγμή πωλούνται με όρους «δωρεάς» τα πάντα. Πωλούνται οι τράπεζες, πωλούνται οι πλουτοπαραγωγικοί τομείς, πωλούνται τα δημόσια αεροδρόμια, διαλύοντας οποιαδήποτε αυταπάτη για μελλοντική ανάπτυξη και κυρίως για ανεξάρτητη πορεία της χώρας.
Προκειμένου να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία δε διστάζουν να συμμαχήσουν με τους «χθεσινούς εχθρούς», να αναδείξουν σε πιθανό κυβερνητικό συνομιλητή το Λεβέντη, να υπακούσουν και να εκτελέσουν κυριολεκτικά στα … «τέσσερα» κάθε εντολή των δανειστών και να οδηγήσουν μέχρι και στο ξεπούλημα της πρώτης κατοικίας εκατομμυρίων Ελλήνων.
Οι κοινωνικές ευαισθησίες τους τελειώνουν σε διορισμούς «ημετέρων», στη δραματική μείωση των δικαιούχων του επιδόματος θέρμανσης, στην αύξηση για τους περισσότερους πολίτες των τελών κυκλοφορίας, σε αυξήσεις εισιτηρίων στα μέσα μεταφοράς και στη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη εξόντωση των συμπολιτών μας με τη συνέχιση του ΕΝΦΙΑ.
Τι διαφορετικό θα έκανε άραγε μια αυθεντική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση; Απολύτως τίποτα γιατί ο νεοφιλελευθερισμός και ο νεοσυντηρητισμός έχει ποτίσει για τα καλά το μόρφωμα που δυστυχώς κυβερνά αυτή τη στιγμή τη χώρα.
Ο προοδευτικός κόσμος, η πραγματική Αριστερά οφείλει να σταθεί απέναντι σε αυτές τις πολιτικές διάλυσης της κοινωνίας. Οφείλει να πετάξει από το σώμα της το κυβερνητικό έκτρωμα και να αποκαταστήσει την ιστορική και πολιτική πραγματικότητα. Οφείλει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του σήμερα και του αύριο οριοθετώντας τα σύνορα της προόδου και της συντήρησης στη βάση των ασκούμενων πολιτικών και της προοπτικής. Στη βάση των κοινωνικών αναγκών που ορίζει η πολιτική και οικονομική πραγματικότητα.
Και θα σταθεί όρθια! Σε πείσμα των καιρών και των μικρών και αδύναμων ηγεσιών των διαφόρων εκφάνσεών της. Αυτή είναι η ιστορική της ευθύνη και οφείλει να ανταποκριθεί για τη δική της ιστορία και τη σωτηρία της κοινωνίας.
Σε ότι αφορά τους θλιβερούς κυβερνητικούς υπαλλήλους που φωνασκούν χωρίς να μπορούν να ακούσουν τις πραγματικές φωνές της απόγνωσης του λαού, η ιστορία θα τους καταγράψει σαν κακούς και επικίνδυνους αντιγραφείς της ιστορίας του Πινόκιο.
