Ατσαλάκωτοι και Απροσανατόλιστοι

Σοβαντισμένοι και Εντοιχισμένοι

Ανάμεσα

Στην Παλιά Σκέψη και στο Κάτω Παρτάλι

 

Όταν τα παιδιά στο Μονοπάτι,

τινάζονται ψηλά

και τα ακροδάχτυλά τους αγγίζουν τα πόδια των Θεών,

οι αγράμματοι και ανέντιμοι ελληνόφωνοι πίθηκοι,

συνεχίζουν να παραπλανούν και να αποπλανούν

συνειδήσεις ομόσπονδων κοπαδοποιημένων μαζών.

Από την κατακραυγή στις ζητωκραυγές.

Σοβαντισμένοι και Εντοιχισμένοι

Ανάμεσα

Στην Παλιά Σκέψη και στο Κάτω Παρτάλι

 

Όταν τα παιδιά στο Μονοπάτι,

τινάζονται ψηλά

και τα ακροδάχτυλά τους αγγίζουν τα πόδια των Θεών,

οι αγράμματοι και ανέντιμοι ελληνόφωνοι πίθηκοι,

συνεχίζουν να παραπλανούν και να αποπλανούν

συνειδήσεις ομόσπονδων κοπαδοποιημένων μαζών.

Από την κατακραυγή στις ζητωκραυγές.

Την ώρα που ο τόπος έχει ανάγκη να αναδιαμορφώσει

και να καλλιεργήσει νέα πρότυπα,

πάνω στις αξίες της αξιοπρέπειας, της αγάπης και της αλήθειας,

αναιμικές παραγωγές μπαταχτσήδων, συντηρούν την εποχή

της αφασικής ευζωίας,

με την χρησιμότητα του άχρηστου,

να σέρνει αυτόνομη

τον χορό του εντυπωσιασμού.

Ασύμμετρος πόλεμος, με το μελάνι και τις λέξεις να είναι το αδύναμο μέρος.

Ομορφιά μέσα στην ζωή για την παράδοσή μας την Ελληνική,

είναι η ευθεία γραμμή,

δηλαδή πλήρη ισορροπία και αρμονία των δυνάμεων των αντιθέσεων.

…Όχι, όχι,

Δεν έπιασε φωτιά η Πόλη.

Ολονύκτιες θυσίες κάνουν

για να τους κάτσουν τα νούμερα,

τώρα που ξοκείλαν στα δικά τους αβαθή….

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης

Σχετικά Άρθρα

Back to top button