Άλλες εποχές… άλλα ήθη… άλλες προτεραιότητες.

Εχουμε οδηγηθεί, δυστυχώς, με απόλυτη συνέπεια, σε πρωτόγνωρες καταστάσεις, με τη διαχρονική ευθύνη των κυβερνώντων, ώστε οι εργαζόμενοι να μην ενδιαφέρονται για τη σταδιακή μείωση των αποδοχών τους, αλλά να τρομοκρατούνται στην ιδέα, ότι, μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους, να μείνουν άνεργοι.

Το ίδιο συμβαίνει και σε υπέρτατο βαθμό με τους απόμαχους της κοινωνίας τους συνταξιούχους, που η μικρή αλλά σταθερή μείωση της σύνταξης περνάει σχεδόν απαρατήρητη και το άγχος και η αγωνία τους είναι αν τον επόμενο μήνα θα πάρουν τη σύνταξή τους.

Εχουμε οδηγηθεί, δυστυχώς, με απόλυτη συνέπεια, σε πρωτόγνωρες καταστάσεις, με τη διαχρονική ευθύνη των κυβερνώντων, ώστε οι εργαζόμενοι να μην ενδιαφέρονται για τη σταδιακή μείωση των αποδοχών τους, αλλά να τρομοκρατούνται στην ιδέα, ότι, μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους, να μείνουν άνεργοι.

Το ίδιο συμβαίνει και σε υπέρτατο βαθμό με τους απόμαχους της κοινωνίας τους συνταξιούχους, που η μικρή αλλά σταθερή μείωση της σύνταξης περνάει σχεδόν απαρατήρητη και το άγχος και η αγωνία τους είναι αν τον επόμενο μήνα θα πάρουν τη σύνταξή τους.

Άλλες εποχές… άλλα ήθη… άλλες προτεραιότητες.

Ελληνικής κοπής και ραφής… και από κυβέρνηση της αριστεράς…

 

Φαίνεται ότι, το “ιερατείο” της Ν.Δ. κατόρθωσε, έπεισε και ανάγκασε το μυστακοφόρο και απρόθυμο Βαγγέλη Μεϊμαράκη να καταθέσει υποψηφιότητα για την προεδρεία της Νέας Δημοκρατίας.

Μπροστά στον κίνδυνο αλλαγής του status qvo, στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στη δυναμική παρουσία, αποδοχή και ορμητικότητα του τριάνταεπτάχρονου περιφερειάρχη Μακεδονίας Απόστολου Τζιτζικώστα, συμμάχησαν τα μεγάλα τζάκια Καραμανλής, Μπακογιάννη, Σαμαράς και οι συν αυτώ και προσπαθούν ν’ απαξιώσουν το νεαρό μακεδόνα υποψήφιο, που έχει δώσει δείγματα γραφής των ικανοτήτων του, τον τρόπο σκέψης, τις αρχηγικές ικανότητες, αποδοχή από την κοινωνία και μπορεί ν’ αντιπαρατεθεί ίσος προς ίσον με το χαρισματικό και επικοινωνιακό Αλέξη Τσίπρα.

Στις τοπικές κοινωνίες πολλοί θεωρούν τον κ. Μεϊμαράκη σαν βούτυρο στο ψωμί του Αλέξη Τσίπρα και για τους βαρώνους της Νέας Δημοκρατίας εκ νέου ως προσωρινή λύση έως ότου να είναι σε θέση οι γόνοι τους, να μπουν στο παιχνίδι της διαδοχής, να μη χαθεί η οικογενειοκρατία που καλά κρατεί.

 

Το νέο πολιτικό φρούτο που μας σερβίρεται, μετά το κυρίως γεύμα με καρυκεύματα, σιρόπια, ωραία χρώματα, με μεγάλη δόση λαϊκισμού, επικοινωνιακής πολιτικής, άριστη οπτικοακουστική επαφή, αλλά χωρίς κανένα περιεχόμενο, είναι η νέα πολιτική εφεύρεση, περί ισοδύναμων μέτρων.

Αφού εντέχνως μας έπεισαν(;) ή προσπαθούν να μας πείσουν, για την αναγκαιότητα της φοροκαταιγίδας που ήδη άρχισε και θα εξαθλιώσει μισθωτούς, συνταξιούχους, μικρομεσαίους και αγροτοκτηνοτρόφους, μας σερβίρουν για να μας καθησυχάσουν, το επιδόρπιο, ως άλλο δούρειο ίππο, τα ισοδύναμα μέτρα.

Κέρδισαν ή νομίζουν ότι κέρδισαν τον πρώτο γύρο, ενός τιτάνιου αγώνα και μας διαβεβαιώνουν για τη φιλοσοφία τους, περί ισοδύναμων, την ίδια στιγμή που η νέα συγκυβέρνηση μας είχε προεκλογικά διαβεβαιώσει, ότι, δε θα γίνει καμία περικοπή μισθών και συντάξεων και δε θα παρθούν επώδυνα μέτρα για τους μικρομεσαίους και τους αγρότες.

Είναι αναξιόπιστη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ απέναντι στην κοινωνία και τα ελληνικά νοικοκυριά και θα συνεχίσει να είναι και στα περί ισοδύναμων μέτρων.

Οι δικαιολογίες του τύπου, πάλεψα, αγωνίστηκα σκληρά, διαπραγματεύτηκα επί 17 ώρες, αλλά ολόκληρη η πλάση, η φύση και οι άνθρωποι, συνωμότησαν εναντίον μας είναι μια καραμέλα που δεν πιπιλίζεται, είναι άνοστη και δε θα έχει γεύση.

Οσο η κοινωνία παραμένει απαθέστατη στα οικονομικοπολιτικά τεκταινόμενα, τα μέτρα θα εφαρμόζονται, όσο σκληρά κι αν είναι και το μάρμαρο θα πληρωθεί από τα συνήθη υποζύγια, ενώ στην ίδια στιγμή, οι έχοντες και κατέχοντες θα κάνουν πάρτι, οι φτωχοί θα γίνονται φτωχότεροι, οι πλούσιοι πλουσιότεροι, με τις ευλογίες μιας κυβέρνησης “πρώτης φοράς” αριστερά.

 

Νέος πρόεδρος της βουλής με 181 ψήφους ο εκλεκτός του κ. Τσίπρα ο Νίκος Βούτσης.

Υπολείπεται κατά πολύ των ψήφων της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Ευάγγελου Μεϊμαράκη, που σηματοδοτεί, ότι, ο πρόεδρος της βουλής, κοινή συναινέσει, της πλειοψηφίας των κομμάτων αποτελεί παρελθόν.

Αξιομνημόνευτη η απουσία από τη διαδικασία του βουλευτή των ΑΝΕΛ Νίκου Νικολόπουλου και έκφραση πικρίας, διότι, δεν έγινε αλλαγή καταστατικού ώστε, και οι ΑΝΕΛ να εκλέξουν αντιπρόεδρο της βουλής.

Είναι η δεύτερη φορά που ο Νίκος Νικολόπουλος δεν κατόρθωσε να πάρει ένα αξίωμα, την πρώτη φορά να υπουργοποιηθεί (αντέδρασε έντονα η Κουμουνδούρου) και σήμερα να εκλεγεί ως αντιπρόεδρος της βουλής λόγω καταστατικού.

Τελικά οι συγκυβερνητικοί βουλευτές είναι 155 ή 154;

Μένει να το δούμε στις ψηφοφορίες που θα γίνουν για τα προαπαιτούμενα του μνημονίου, αν και όλα σχεδόν έχουν ψηφιστεί και θα χρειαστούν υπουργικές αποφάσεις και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αναδεικνύοντας ουσία και τύποις τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα απόλυτο κυρίαρχο του παιχνιδιού.

Αν θα μας βγει σε καλό ή σε κακό, θα το δείξει ο καιρός και η υπηρεσία, λέει ο λαός μας.

Γενικά πιστεύω ότι, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα το θετικό για εργαζόμενους, συνταξιούχους, αγρότες και μικρομεσαίους.

Οι 300 της βουλής μπορούν να αισθάνονται σίγουροι για την προσεχή τετραετία και για τις ετήσιες αποδοχές τους των 100.000 ευρώ.

Αν και κατά πόσον οι 300 εθνοπατέρες είναι απαραίτητοι στο εθνικό κοινοβούλιο, αυτό είναι μια άλλη πολύ πονεμένη ιστορία για την ελληνική κοινωνία.

Ισως κάποια στιγμή, κάποιοι νέοι πολιτικοί, με νέες, φρέσκες ιδέες και οράματα δώσουν τη λύση.

 

Μετά τη λανθασμένη επιλογή του κ. Τσίπρα τον Ιανουάριο του 2015 με την πρόταση και υπερψήφιση της νεαρής και άπειρης Ζωής Κωνσταντοπούλου, στο ύψιστο πολιτικό αξίωμα, προχθές ο πρωθυπουργός πρότεινε και εξελέγη τον παλιό έμπειρο κοινοβουλευτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Βούτση.

Οι συμφωνίες που έγιναν παρασκηνιακά με τα υπόλοιπα κόμματα είχαν σαν αποτέλεσμα, ως είθισται, να μην υπάρχει υποψήφιος πρόεδρος της βουλής από την αντιπολίτευση και να μην εκλεγεί αντιπρόεδρος της βουλής από την τρίτη πολιτική δύναμη του κοινοβουλίου, τη Χρυσή Αυγή, καθόσον, ο προτεινόμενος ως αντιπρόεδρος της βουλής συγκέντρωσε 57 ψήφους έναντι 75 που απαιτούνται.

Ο Νίκος Βούτσης στην πρώτη του ομιλία ως πρόεδρος της βουλής ανέφερε ότι, θα είναι ένας πρόεδρος ενωτικός, πρόεδρος όλου του ελληνικού κοινοβουλίου.

Κατά πόσον θα διατηρήσει τις ισορροπίες προέδρου  της βουλής και κομματικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι αμερόληπτος και ακομμάτιστος, μένει να το διαπιστώσουμε στην πορεία, από το βίος και την πολιτεία του προεδρείου της βουλής, που ξεκίνησε και ίσως θα έχει τετραετή θητεία.

Γενικά, απ’ όσα μπορούμε να προβλέψουμε και να συμπεράνουμε, η λαϊκή παροιμία τα λέει όλα: το αίμα νερό δε γίνεται…