“Απέχω διακριτικά από την πολιτική”

Ο Στάμος Τριμίντζιος επι σειρά στέλεχος αντιδήμαρχος της παράταξης Στυλιανίδη και διεκδικητής της παράταξης τα “βρόντηξε” προ καιρού και βρέθηκε έξω από το πολιτικό παιχνίδι. Το παρασκήνιο τον θέλει να επιθυμεί την ανάμειξη του στο εθνικό πεδίο, αυτός αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτα και λέει ότι η πολιτική είναι σαράκι, ασθένεια, τρέλα “ψώνισμα”.

Ο Στάμος Τριμίντζιος επι σειρά στέλεχος αντιδήμαρχος της παράταξης Στυλιανίδη και διεκδικητής της παράταξης τα “βρόντηξε” προ καιρού και βρέθηκε έξω από το πολιτικό παιχνίδι.


Το παρασκήνιο τον θέλει να επιθυμεί την ανάμειξη του στο εθνικό πεδίο, αυτός αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτα και λέει ότι η πολιτική είναι σαράκι, ασθένεια, τρέλα “ψώνισμα”.


“Για να ασχοληθεί κανείς με την πολιτική πρέπει να είναι “ψώνιο”,  αναφέρει ο Στάμος Τριμίντζιος ο οποίος ήταν Ν2 στην παράταξη του Μ. Στυλιανίδη.


Για την αυτοαπομάκρυνση του από το τοπικό πολιτικό σκηνικό δεν θέλησε να μιλήσει και είναι σίγουρο ότι την ημέρα που αποφάσισε να αποχωρήσει υπήρξε μεγάλο παρασκήνιο και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο κάποια στιγμή να επιστρέψει, χωρίς να ξεκαθαρίζει αν αυτό το πεδίο θα είναι η τοπική πολιτική σκηνή ή η Εθνική.


Αυτό που τον οδήγησε στην απομάκρυνση του ήταν συνειδητή επιλογή, αναφέρει.


Όσο αφορά τη δημοτική παράταξη, είπε ότι τις απόψεις του τις ανέφερε σε τοπικό επίπεδο λέγοντας χαρακτηριστικά:


“Όταν διαφωνείς με μία παράταξη που βρίσκεσαι, είναι προσωπική μου άποψη, πάς στο σπίτι σου, αλλιώς είναι λαϊκίστικο”.


Στη συνέχεια φεύγοντας από το τοπικό πολιτικό σκηνικό ο Στάμος Τριμίντζιος έκανε αναφορά στο γενικό οικονομικό πεδίο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η χώρα έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να αλλάξει συμπεριφορά και έφτασε στα όρια της πτώχευσης. “Τυπικά έχουμε πτωχεύσει”.


Προσπαθώντας να εξηγήσει τι εννοεί, λέει ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2010 η μείωση του ακαθάριστου Εθνικού προϊόντος ήταν 6.6% με μέσο όρο 3ετίας 2009, 2010 και 2011 είναι σταθερό στο 5% και αυτό σημαίνει σε απλά Ελληνικά ότι δεν “βγαίνουμε”.


Η χώρα έχει έναν ετήσιο προϋπολογισμό 50 δις, από αυτά πρέπει να δίνει μόνο για τόκους τα 17 δις ευρώ και το υπόλοιπο που μένει και είναι στα 33 δις, και αυτός ήταν ο προϋπολογισμός του 2003, άρα εκεί πρέπει να φτάσουμε και αυτό σημαίνει ότι αυτόματα πρέπει να κοπούν οι συντάξεις, να κοπούν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, λέγοντας ότι είναι δυστύχημα που η Κυβέρνηση δεν λέει την αλήθεια.


Αναφορικά με τη μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 200.000 μέχρι το 2013 σημαίνει ότι θα μειωθούν τα έξοδα του κράτους από τη μία, αλλά από την άλλη πλευρά αυτόματα θα μειωθούν οι εισφορές στο ασφαλιστικό σύστημα κατά 200.000 και είναι δεδομένο ότι οι συντάξεις θα μειώνονται και όσο μειώνεται ο κόσμος ο οποίος δίνει εισφορές, τόσο θα μειώνονται και οι συντάξεις.


Δεν βλέπει ανάπτυξη με αυτές τις συνθήκες και αν κάποιοι αγοράσουν ακίνητα ή περιουσιακά στοιχεία της χώρας για να επενδύσουν, θα τα πάρουν για ένα κομμάτι ψωμί.


Μέχρι τώρα η ανάπτυξη στηριζόταν στην Ελλάδα σε κρατικά χρήματα και εκείνα δανεικά.


Οι ευθύνες όπως αναφέρει, ανήκουν στο πολιτικό σύστημα το μάνατζμεντ, οι πολίτες το εκχωρούν με την ψήφο τους στην εκάστοτε Κυβέρνηση και αν η χώρα διέθετε 200.000 δημοσίους υπαλλήλους λιγότερους, σίγουρα θα ήταν μικρότερο το κακό και δεν το ομολογεί κανείς, τονίζοντας ότι το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση.


Είναι “λίγο”, δεν έχει μυαλό, δεν έχει δυνατότητα και είναι διεφθαρμένο και αυτό ισχύει για όλες τις Κυβερνήσεις.


Πρέπει, λέει στην συνέχεια να γίνει διαχωρισμός της νομοθετικής και της εκτελεστικής και σαφώς ο βουλευτής να μην είναι Υπουργός, κάτι που αλλάζει άμεσα αν το θελήσει το πολιτικό σύστημα.


“Θέλουμε το Βουλευτή όχι να ψηφίζει στη Βουλή αλλά να μας κάνει ρουσφέτι”.


Σύστημα στη διοίκηση με το υπάρχον δημόσιο δεν υπάρχει και ο Καλλικράτης και αν κάποιος το διαβάσει θα του έρθει τρέλα. Το ένα όργανο επικαλύπτει το άλλο και η διαβούλευση πάει σύννεφο.


Είναι αργά πλέον, συνεχίζει για αποκρατικοποιήσεις. Αυτές έπρεπε να τι κάνουμε ως χώρα και όχι να μας τις επιβάλλουν.


Υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει η πτώχευση για να ξεκινήσουμε από το σημείο 0, έτσι και αλλιώς θα χαθούν λεφτά και στην παρούσα φάση γίνεται σταδιακά η πτώχευση με το σύστημα της συνήθειας στον πόνο.


Το μεγάλο το πρόβλημα το δημιούργησαν οι Κυβερνώντες προκειμένου να πάρει χρήματα ο ΟΣΕ, ο ΟΤΕ και για τα σκάνδαλα είπε ότι είναι για γέλια.


Για να δώσουν οι Γερμανοί μίζα 100 εκ. ευρώ, αυτοί πρέπει να πήραν 1 δις και το 1 δις το παίρναμε δανεικό. Όμως το ένα δις σε βάθος χρόνων γινόταν πέντε.


ΠΤΩΧΕΥΣΗ


Όταν κηρύσσουμε πτώχευση ζητάμε “κούρεμα” των χρεών και οι τράπεζες δεν χάνουν, γιατί απλούστατα τα χρήματα τους είναι αντασφαλισμένα και είναι λογιστική τακτοποίηση.


“Όταν το δημόσιο βγάζει ένα δεκαετές ομόλογο αξίας 1 δις ευρώ, εισπράττει 600.000 εκ ευρώ και όταν λήξει, τότε θα πληρώσουμε 1 δις, άρα στην ουσία δεν τα πήραμε αυτά τα λεφτά. Θα χάσουμε 30%, ας χαθούν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος”


“Άλλο ένα σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας είναι ότι στην Ευρώπη λέγαμε ψέματα. Η Κυβέρνηση Καραμανλή έκανε απογραφή και μαρτύρησε του τι γινόταν στη χώρα, μετά ήρθε η Κυβέρνηση Παπανδρέου και κρύφτηκαν κάποια άλλα κάτω από το τραπέζι. Το έκαναν και οι Ευρωπαϊκές χώρες αλλά είχαν και φρένο, δυστυχώς η χώρα μας εκτραχύνθηκε”.


Αυτά ανέφερε στην εφημερίδα ΑΓΩΝΑΣ ο Στάμος Τριμίντζιος, ο οποίος είναι πολιτικός, επιχειρηματίας και ξέρει από οικονομία.


Ευχής έργο είναι οι κυβερνώντες να βγούνε και να πούνε την αλήθεια στον λαό και μετά από αυτό ας οριστεί το σημείο μηδέν και ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί να μετράμε 0+.


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ


ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ

Σχετικά Άρθρα

Back to top button