Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΣΗΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Η χώρα βαδίζει μέσα σε λίγες ημέρες σε εκλογές και οι πολίτες αισθάνονται σαστιμένοι και αποσβολωμένοι.

Το ελληνικό κοινοβούλιο έχει απωλέσει και τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας του.

Η χώρα βαδίζει μέσα σε λίγες ημέρες σε εκλογές και οι πολίτες αισθάνονται σαστιμένοι και αποσβολωμένοι.

Το ελληνικό κοινοβούλιο έχει απωλέσει και τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας του.

Έχει γίνει προσφιλής και πρόσφορος τόπος εύρεσης εργασίας υιών, θυγατέρων, ανηψιών κλπ. πρώην βουλευτών και η πολιτική στη χώρα μας έχει αναχθεί σε κληρονομικό επάγγελμα. Οι βουλευτές, κατά μεγάλη πλειοψηφία, κληρονομούν τις έδρες τους στους απογόνους τους. Ενώ είναι παγκοσμίως γνωστό ότι για να πάρεις μία επαγγελματική θέση είναι απαραίτητο να υποβάλεις το πλήρες βιογραφικό σου και στη συνέχεια να κριθείς, στην ελληνική πολιτική σκηνή δεν ισχύει αυτό. Αρκεί να έχει κάποιος ένα δυνατό όνομα, με παρελθόν στην πολιτική αρένα ή να λάβει την έγκριση του αρχηγού. Από εκεί και στο εξής όλοι οι δρόμοι ανοίγουν διάπλατα.

 

Μα θα μου πείτε ο λαός αποφασίζει για τους εκπροσώπους του στη Βουλή. Η αλήθεια είναι ότι αποφασίζει από την δεξαμενή που του σερβίρουν. Οι γόνοι των πολιτικών οικογενειών και τα πρόσωπα που έχουν αφομοιωθεί από τον κομματικό σωλήνα και έχουν παπαγαλίσει όρους και αρχές που σερβίζονται έτοιμες από τα γραφεία των κομμάτων, αυτοί θα είναι οι υποψήφιοι που θα επιλέξουμε, θέλουμε δεν θέλουμε. Οποιοσδήποτε άλλος, που δεν έχει εναρμονιστεί με τους όρους του συστήματος, είναι…τελειωμένος. Το σύστημα τον αποβάλλει μόνο και μόνο γιατί είναι διαφορετικός, μόνο και μόνο γιατί δεν θα μιλήσει την ξύλινη γλώσσα.

 

Στη συνέχεια, αυτοί οι…εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού, δεν ερωτούν ποτέ τους πολίτες που τους ψήφισαν τι τους εξουσιοδοτούν να κάνουν για το α’ ή το β σοβαρό ζήτημα. Αντιθέτως, έχει εφευρεθεί η απαράδεκτη καραμέλα της κομματικής γραμμής. Αμέσως η εκπροσώπηση του λαού πάει περίπατο και εφαρμόζουν αυτό που επιθυμεί ο μεγάλος αρχηγός της φαμίλιας-κόμματος.

 

Οι βουλευτές προκλητικά δεν έχουν απωλέσει κανένα από τα προνόμιά τους ενώ ο λαός στενάζει με όλο και περισσότερα μέτρα, συνεχή φορολόγηση, φτωχοποίηση, ανεργία και λουκέτα.

Συνεχίζουν να απολαμβάνουν τον προκλητικό μανδύα κάλυψης τους μέσα από τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών και δεν αποφασίζουν να τον καταργήσουν εν μια νυκτί, έστω για να εξιλεωθούν στα μάτια του ταλαιπωρημένου λαού.

 

Αντί να είναι εντολοδόχοι του λαού έχουν γίνει οι εντολείς του. Αντί να εκτελούν τις αποφάσεις του λαού, υφαρπάζουν την ψήφο και την εξουσία λέγοντας ψέματα και παίρνοντας αποφάσεις άρδην αντίθετες σε σχέση με αυτά που υποσχέθηκαν για να εκλεγούν. Η ατιμωρησία τούς έχει αποθρασύνει και οι περισσότεροι από αυτούς θεωρούν ότι ο Έλληνας έχει κοντή μνήμη. Ποτέ δεν σχολιάζονται επί της ουσίας οι πολιτικές απάτες τους και η αβίαστη αλλαγή των προεκλογικών υποσχέσεών τους.

Ο λαός είναι δούλος των πολιτικών αφού δεν μπορεί ούτε να τους ελέγξει ούτε να τους ζητήσει ευθύνες.

 

Στις προεκλογικές εκστρατείες τους δαπανούν τεράστια ποσά με αδιαφανείς διαδικασίες, μην ενημερώνοντας τους πολίτες για την προέλευσή τους ενώ δέχονται τα πολιτικά γραφεία τους να είναι γραφεία εξυπηρέτησης κοινού συντηρώντας οθωμανικές πρακτικές ρουσφετιού. Αντί να δημιουργήσουν και να εξελίξουν την δημοκρατική κοινωνία των πολιτών, καλλιέργησαν και εγκατέστησαν το πελατειακό κράτος και αποθέωσαν το αλισβερίσι.

 

Για να εφαρμόσουν τα μνημόνια καταστρατήγησαν χωρίς αιδώ το Σύνταγμα και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και ψήφισαν αμέτρητες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Μόλις πρόσφατα δέχθηκαν να ψηφίσουν με ένα μόνο άρθρο αναρίθμητες αποφάσεις του τρίτου μνημονίου, χωρίς να αναλογιστούν ότι ορίζουν καθοριστικά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και άλλων τόσων που θα έρθουν στον κόσμο.

 

Συνηθίζουν να σπουδάζουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία της Ελλάδας και ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού και με θράσος καταδικάζουν την παρεχόμενη παιδεία από το ελληνικό κράτος… το δικό τους δημιούργημα!!

 

Νοσηλεύονται σε ιδιωτικά, κατά βάση, θεραπευτήρια γιατί η ελληνική δημόσια υγεία έχει τα χάλια της, έτσι όπως την κατάντησαν.

 

Κατακρίνουν τους δημοσίους υπαλλήλους και καταδικάζουν τον υπερβολικό αριθμό τους αλλά ξεχνούν ότι οι ίδιοι τους διόρισαν χωρίς μέτρο και χωρίς σχέδιο, μόνο και μόνο για να μαζέψουν τα πολυπόθητα ψηφαλάκια. Αυτοί οι ίδιοι δημόσιοι υπάλληλοι εργάζονται στα πολιτικά τους γραφεία, ως αποσπασμένοι υπάλληλοι, οι οποίοι πληρώνονται από το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή από τον Έλληνα φορολογούμενο.

Όταν γίνονται υπουργοί, διορίζουν ως συνεργάτες τους μια ντουζίνα υπαλλήλους –τα δικά τους παιδιά- που πληρώνονται από το κράτος, δηλαδή από εμάς, αντί να δουλέψουν με τους υπαλλήλους του υπουργείου τους.

 

Σκόπιμα φανάτισαν τον λαό και τον χώρισαν σε κόμματα και χρώματα. Δεν τους βλέπετε ότι δεν διαφέρουν καθόλου μεταξύ τους ;

Δείχνουν προεκλογικά ότι αγωνίζονται για να επικρατήσει δήθεν το καλό έναντι του κακού, έχουν όμως ήδη αποφασίσει να συγκυβερνήσουν, άρα προς τι οι εκλογές ; Όπως φαίνεται αυτές γίνονται για τη νομή της εξουσίας με τον συμφερότερο γι’ αυτούς τρόπο.

 

Η διαπλοκή και η διαφθορά στην ελληνική πολιτική σκηνή έχει μεταβιβασθεί στην ελληνική κοινωνία, σε όλες τις πτυχές της, και κατατρώγει τις σάρκες της.

Το ίδιο το κράτος εμποδίζει τις επενδύσεις, οι πολιτικοί πιπιλίζουν την καραμέλα της ανάπτυξης γνωρίζοντας ότι αυτή δεν πρόκειται να έρθει ποτέ εξαιτίας του διαφθαρμένου τρόπου που ασκούν την εξουσία, οι νέοι και τα ελληνικά κεφάλαια φεύγουν για το εξωτερικό.

Δεν σας κάνει εντύπωση ότι αυτοί συνεχίζουν να παραμένουν στη χώρα παρά την φτωχοποίηση και τη διάλυσή της;

Πιστεύετε ότι θα παρέμεναν εάν έχαναν έστω και το 50% των προνομίων τους;

 

Δυστυχώς, ό,τι κι αν ψηφίσουμε στις εκλογές, θα κυβερνήσει η μειοψηφία, οι πολιτικοί ολιγάρχες που έχουν εξασφαλίσει τα του οίκου τους και πρόθυμα θα υπακούσουν στις διαταγές των εντολοδόχων τους ενώ η αποχή του λαού από τα πολιτικά δρώμενα θα αντικατοπτρίζει πια την πλήρη απόρριψη της πολιτικής πράξης και την ολοκληρωτική ομηρεία και απόγνωση των πολιτών.

 

            

ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ