Η 20η Σεπτέμβρη είναι πολύ κοντά και το αποτέλεσμα θα δείξει το δρόμο.

Η πολιτική μονομαχία Νέας Δημοκρατίας – ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα – Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ίσως δώσει την ευκαιρία σε κάποιον τρίτο να ξεπεταχθεί και να κερδίσει την εμπιστοσύνη μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.

Τα κόμματα τους έχουν μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τους ΑΝΕΛ συγκυβερνήσει τη χώρα και τα δραματικά εθνικοοικονομικά αποτελέσματα βιώνουμε όλοι στο πετσί μας.

Η πολιτική μονομαχία Νέας Δημοκρατίας – ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα – Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ίσως δώσει την ευκαιρία σε κάποιον τρίτο να ξεπεταχθεί και να κερδίσει την εμπιστοσύνη μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας.

Τα κόμματα τους έχουν μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τους ΑΝΕΛ συγκυβερνήσει τη χώρα και τα δραματικά εθνικοοικονομικά αποτελέσματα βιώνουμε όλοι στο πετσί μας.

Τα περί προγραμμάτων, τα οποία θα εφαρμοστούν από την επομένη των εκλογών, τα Ζάππεια 1 και 2 και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, κάθε άλλο παρά μας προϊδεάζουν ότι υπάρχει συνέχεια στον προεκλογικό και μετεκλογικό κομματικό λόγο.

Οι προτάσεις του Ποταμιού και του Σταύρου Θεοδωράκη να μην τοποθετείται σε θέση υπουργού όποιος δεν έχει ένσημα πενταετίας στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα, οι βουλευτές να έχουν παρουσία στο κοινοβούλιο μόνο δύο τετραετίες, να μη συνταξιοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά από το φορέα στον οποίο εργάζονταν, η καθιέρωση της απλής και ανόθευτης αναλογικής, η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και οι συνεργασίες με άλλα κόμματα, η δημιουργία μεγάλων κυβερνητικών συνασπισμών για έξοδο της χώρας από την κρίση, ίσως στις εκλογές της 20 Σεπτεμβρίου έχουμε αποτέλεσμα έκπληξη της μάχης Τσίπρα – Μεϊμαράκη με μεγάλο νικητή των εκλογών το Ποτάμι και το Σταύρο Θεοδωράκη.

Η 20η Σεπτέμβρη είναι πολύ κοντά και το αποτέλεσμα θα δείξει το δρόμο.

 

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των κομμάτων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης να κινητοποιήσουν τους κομματικούς μηχανισμούς και την ελληνική κοινωνία, καθένας για τους δικούς τους λόγους δεν υπάρχει ανάλογη συμμετοχή, όπως άλλοτε, των ελλήνων πολιτών.

Δε συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα, διότι απλά δεν εμπιστεύονται, δεν περιμένουν, δεν προσδοκούν τίποτε και θεωρούν τις προεκλογικές εξαγγελίες και τα κομματικά προγράμματα, αδιάφορα για τους ίδιους και όνειρα θερινής νυκτός για την κοινωνία.

Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τα κόμματα που έχουν διακυβερνήσει τη χώρα από τη μεταπολίτευση, έχει χαθεί και θα χρειαστεί πολύς χρόνος, μεγάλη προσπάθεια και πολύ ειλικρίνεια για να ξανακερδηθεί από τα πολιτικά κόμματα και όχι με πλειοδοτήσεις σε εξαγγελίες και ανεφάρμοστες πολιτικές.

 

Μας φώτισε τελικά η νεότερη πρόεδρος της βουλής και από πλευράς ηλικίας και βουλευτικής παρουσίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου για συμμετοχή της ως συνεργαζόμενη με το νέο κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη τη Λαϊκή Ενότητα.

Το σήριαλ – σόου κράτησε αρκετά, σχεδόν πέντε ώρες, και όπως μου έλεγε κάποιος πολίτης, αν δε μάθαινε που θα βρει πολιτική στέγη η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δε θα ησύχαζε.

Αν νομίζετε κα Ζωή ότι το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι με ποιους τρόπους θα επανεκλεγείτε στην επόμενη βουλή, πλανάσθε πλάνην οικτράν.

 

Καθιερώθηκαν ως θεσμός πλέον οι γιορτές παλιάς πόλης στην Ξάνθη, την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη.

Εκδηλώσεις μουσικές στην παλιά πόλη με επίκεντρο την πλατεία Μητροπόλεως. Η φετινή παρουσία του Μιχάλη Χατζηγιάννη και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου είναι οι κορυφαίες μουσικές στιγμές των γιορτών.

Χαράς ευαγγέλια για τους συλλόγους που δραστηριοποιούνται στις γιορτές και για τα ταβερνάκια, τα κουτουκάκια και τα μαγαζιά της παλιάς πόλης και των πέριξ περιοχών.

 

Η εμμονή κάποιων κομμάτων να κοπιάζει, να κόπτεται και να προσπαθεί πάσει θυσία και πάσει δυνάμει τον αντιπαραγωγικό, κοστοβόρο και πολυδάπανο δημόσιο τομέα, έχει υπερβεί και τα όρια της παρεξήγησης.

Ο δημόσιος τομέας δεν παράγει πρόσοδο στην οικονομία, αντίθετα απομυζά και δε δίνει λύσεις στα προβλήματα.

Είναι οι βολεμένοι των κομμάτων που χαίρουν και απολαμβάνουν στο μέγιστο βαθμό όλα τα προνόμια των εργαζομένων .

Στον αντίποδα δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τον ιδιωτικό τομέα και καμία ασφάλεια για τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Δεν είναι τυχαίο, ότι, δίνονται μάχες για να μην απολυθεί έστω και ένας δημόσιος υπάλληλος και δε χύνεται ούτε ένα δάκρυ, δεν γίνεται ούτε μια αναφορά για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα όταν απολύονται, όταν χάνουν τις δουλειές τους, όταν μένουν άνεργοι στους πέντε δρόμους.

Το άκρον άωτον της ανοησίας και αδιαφορίας κάποιων πολιτικών κομμάτων είναι ότι, οι δημόσιοι υπάλληλοι προσφέρουν μετ’ εμποδίων μόνο παροχή υπηρεσιών, ενώ οι ιδιωτικοί υπάλληλοι παράγουν και δίνουν πρόσοδο στην ελληνική οικονομία.

 

Παγώνει για προεκλογικούς λόγους ο ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση;

Θ’ ανασταλεί το μέτρο ή θα αντικατασταθεί από άλλα ισοδύναμα, που δυστυχώς θα επιβαρύνουν όλα τα κοινωνικά στρώματα, όλο τον ελληνικό λαό;

Τις ίδιες διαβεβαιώσεις δίνουν και στη μεγάλη κοινωνική ομάδα των αγροτών. Θα το παλέψουν μέσα στα όργανα της Ε.Ε., θα βρεθούν ισοδύναμα και θα μειώσουν τη φοροκαταιγίδα στους αγρότες.

Τίποτε από όλα αυτά, ίσως, δε θα γίνει.

Οι εξαγγελίες είναι καθαρά προεκλογικές, έχουν επικοινωνιακούς στόχους και αποσκοπούν στην υφαρπαγή, για μια ακόμη φορά, της ψήφου των ελλήνων πολιτών.

Απ’ ότι έχουμε ακούσει και έχουμε μάθει “το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια” και ο λαός μας θυμάται και γνωρίζει ότι “ο ψεύτης και κάποιος άλλος τον πρώτο χρόνο χαίρονται”.

Αυτές οι εκλογές είναι… βουβές… και θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος και το παρδαλό κατσίκι…

 

Δυστυχώς ΦΠΑ στην εκπαίδευση απ’ ότι μπορούμε να γνωρίζουμε έχει η Ελλάδα 23% και το Μπαγκλαντές 6%.

Αυξήσαμε το ΦΠΑ στην παιδεία και στο μοσχαρίσιο κρέας στο 23% και σύμφωνα με έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες με γαλλική απαίτηση, λόγω της συμβολής της στην υπογραφή του μνημονίου και για την αύξηση των γαλλικών εξαγωγικών προϊόντων “απαίτησε” και πέτυχε την επαναφορά του ΦΠΑ στο 13%.

Μοσχαρίσιο κρέας – παιδεία 1 – 0.

 

Δεν έχω τα στοιχεία και δε γνωρίζω όλο το παζλ της υπόθεσης Αλέξη Μητρόπουλου.

Ακούγοντας μόνο την πλευρά του με τις αλλεπάλληλες συνεντεύξεις του δεν έγινα σοφότερος.

Το ζητούμενο είναι, αν η υπόθεση έχει παραγραφεί ή εάν το αδίκημα για το οποίο τον κατηγορούν και έχει διαβιβαστεί ο φάκελος του στη βουλή για άρση της βουλευτικής του ασυλίας έχει τελεστεί.

Ένα θέμα ηθικής τάξης ίσως, είναι ο χώρος της ελληνικής βουλής που δόθηκε η συνέντευξη τύπου. Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, η βουλή έχει κλείσει και ο Α’ αντιπρόεδρος της βουλής Αλέξης Μητρόπουλος χρησιμοποιεί το χώρο, δίκη ιδιοκτησίας και δίνει προσωπικές συνεντεύξεις.

 

Είναι παραδεκτό από όλους, ότι η ψήφος των εκλογών του Ιανουαρίου 2015, ήταν ψήφος τιμωρητική για το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που μονοπώλησαν την εξουσία από τη μεταπολίτευση και ψήφος ελπίδας και προοπτικής για το νέο που έρχονταν και είχε και όνομα ΣΥΡΙΖΑ και υπογραφή Αλέξης Τσίπρας.

Οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, του Αγίου Ευσταθίου, δεν έχουν τα ίδια ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά του Ιανουαρίου, αλλά θα κινηθούν στο εύρος της απογοήτευσης από το όλο πολιτικό σύστημα, της αδιαφορίας, της αποχής και της χαμένης πολιτικής εμπιστοσύνης μεταξύ λόγων και έργων, μεταξύ προεκλογικών και μετεκλογικών εξαγγελιών των κομμάτων.

Όλα αυτά, θα συντελέσουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού χάρτη της χώρας που θα είναι τελείως διαφορετικός, με την απουσία κομματικών σχηματισμών, την παρουσία νέων ίσως, με την ψήφο των ελλήνων πολιτών, με τα οράματα αυτοδυναμίας κάποιων να ξεθωριάζουν και να πεθαίνουν εν τη γενέσει τους, σαν της γαρδένιας τον ανθό που ζει μια νύχτα μόνο, και με την εντολή της κοινωνίας για ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων του ελληνικού λαού που είναι ασήκωτα και δεν μπορεί μια μόνο κομματική κυβέρνηση ή ένας μικρός συγκυβερνητικός συνασπισμός, ν’ αναλάβει και να δώσει λύσεις αποδεκτές στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Μετεκλογικοί συνασπισμοί κομμάτων, τύπου ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν έχουν καμία τύχη στη συγκυρία της επομένης των εκλογών, γιατί και δε θα εκφράζει τη βούληση των ελλήνων ψηφοφόρων, δεν είναι βέβαιο ότι, ο Πάνος Καμμένος και οι ΑΝΕΛ θα πιάσουν το όριο του 3% που προβλέπεται από το σύνταγμα,και δε θα δώσουν λύσεις και προοπτικές στην καθημερινότητα των ελληνικών νοικοκυριών.

 

Η συνεργασία και κοινή κάθοδος στις εκλογές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ δημιούργησε το νέο κόμμα τη Δημοκρατική Συμμαχία.

Κερδισμένα και τα δύο κόμματα για διαφορετικούς όμως λόγους.

Το μεν ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά φιλοδοξεί να αυξήσει την εκλογική του δύναμη, η τρίτη θέση είναι ο εκλογικός στόχος και η διασπασμένη ΔΗΜΑΡ και φιλοδοξεί και ίσως πετύχει την επανεκλογή κάποιων κορυφαίων στελεχών της στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Οι κ.κ. Θεοχαρόπουλος – Χατζησωκράτης – Θεόδωρος Μαργαρίτης και κάποιοι άλλοι θα φιγουράρουν στις λίστες και σε εκλόγιμες θέσεις στο ψηφοδέλτιο επικρατείας και στα ψηφοδέλτια σε πειροχές που η Δημοκρατική Συνεργασία θα εκλέξει βουλευτές.

Και θα είναι όλοι και ικανοποιημένοι και ευχαριστημένοι.

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου!

Σχετικά Άρθρα

Back to top button