Ανοιχτή επιστολή προς τους γονείς
Αγαπητοί γονείς,
εμείς οι δάσκαλοι των παιδιών σας, σας στέλνουμε αυτή την επιστολή για να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να σας εξηγήσουμε τι συμβαίνει σήμερα στο σχολείο.
Τις μέρες αυτές καθημερινά ανακοινώνονται οικονομικά μέτρα σε βάρος του λαού που δήθεν αντιμετωπίζουν τη χρεοκοπία του κράτους, ενώ, επί της ουσίας, παίζονται παιχνίδια κερδοσκοπίας και ακυρώνονται όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων. Κοντά στον εκφοβισμό και την καταστροφολογία, που μας εξοικειώνει με την σκληρή πολιτική της κυβέρνησης, ανακοινώνεται το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία.
Αγαπητοί γονείς,
εμείς οι δάσκαλοι των παιδιών σας, σας στέλνουμε αυτή την επιστολή για να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να σας εξηγήσουμε τι συμβαίνει σήμερα στο σχολείο.
Τις μέρες αυτές καθημερινά ανακοινώνονται οικονομικά μέτρα σε βάρος του λαού που δήθεν αντιμετωπίζουν τη χρεοκοπία του κράτους, ενώ, επί της ουσίας, παίζονται παιχνίδια κερδοσκοπίας και ακυρώνονται όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων. Κοντά στον εκφοβισμό και την καταστροφολογία, που μας εξοικειώνει με την σκληρή πολιτική της κυβέρνησης, ανακοινώνεται το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία.
Το νέο νομοσχέδιο παρουσιάζει το δάσκαλο ως το βασικό παράγοντα για την εκπαιδευτική διαδικασία, ωστόσο η στάση του Υπουργείου Παιδείας, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υπήρξε απαξιωτική. Ο δάσκαλος –εκπαιδευτικός ενοχοποιείται και παρουσιάζεται ως ο κυρίως υπεύθυνος για τη σημερινή κατάσταση στο σχολείο, αλλά και υπεύθυνος, ως δημόσιος υπάλληλος, για την οικονομική κρίση. Υιοθετήθηκε μια συκοφαντική εκστρατεία για τον εκπαιδευτικό που δεν εργάζεται επαρκώς, που είναι ο ευνοημένος δημόσιος υπάλληλος με τη μεγαλύτερη περίοδο αδειών , με την ΄΄υπεραριθμία του ΄΄και τις αποσπάσεις του σε θέσεις εκτός σχολείου.
Η πραγματικότητα είναι βέβαια άλλη. Οι εκπαιδευτικοί στην πλειοψηφία τους έμειναν για χρόνια αδιόριστοι ή στην καλύτερη περίπτωση εργάστηκαν σε απόμακρα νησιά και ορεινά χωριά. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι ένα από τα σκληρότερα και η μία διδακτική ώρα, αντιστοιχεί περίπου με 2 εργασιακές άλλων εργαζομένων, όπως αποτιμήθηκε σε επιστημονική έρευνα. Με αποτέλεσμα, οι δάσκαλοι να έχουν ένα μήνα περίπου περισσότερο διακοπές αλλά και επειδή δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν τα σχολεία λόγω των κλιματικών συνθηκών του καλοκαιριού. Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν μεγαλύτερα διαστήματα διακοπών, αλλά με διαφορετικό τρόπο κατανεμημένα στη διάρκεια του σχολικού έτους.
Η ΄΄υπεραριθμία΄΄ των εκπαιδευτικών είναι ένας καλά δημιουργημένος μύθος, αφού τα σχολεία πάντα έχουν την ανάγκη εκπαιδευτικών σε κενές θέσεις. Όσο για το μεγάλο αριθμό των εκπαιδευτικών που παρουσιάζεται εκτός τάξης, αυτοί υπηρετούν σε θέσεις που το Υπουργείο τούς απέσπασε και ο δάσκαλος της τάξης δεν έχει καμιά ευθύνη. Δυστυχώς το Υπουργείο Παιδείας υπονομεύει τις σχέσεις εκπαιδευτικών-γονέων στρέφοντας τους γονείς εναντίον των δασκάλων των παιδιών τους. Η εκπαιδευτική διαδικασία θέλει αρμονικές σχέσεις ανάμεσα στο σχολείο και την κοινωνία.
Για όλους αυτούς τους λόγους γράφουμε αυτό το γράμμα αλλά και για να σας ενημερώσουμε για το καινούριο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Ας δούμε ορισμένα από τα σημεία του νόμου:
Μία από τις διατάξεις του νομοσχεδίου αναφέρει την αυτοαξιολόγηση ως διαδικασία αναβάθμισης του σχολείου μέσα από την καταγραφή θετικών αλλά και αρνητικών σημείων στη λειτουργία της σχολικής μονάδας. Καταρχάς η διάταξη αυτή ακούγεται θετική στην κοινωνία, όταν μάλιστα η Υπουργός λέει ότι η δουλειά στο σχολείο ποτέ δεν αξιολογήθηκε. Όμως, αν μελετήσουμε προσεκτικά, θα διαπιστώσουμε ότι ένα από τα κριτήρια με τα οποία θα αξιολογηθεί η σχολική μονάδα είναι η εξεύρεση πόρων, είτε από το δήμο, είτε από τις τοπικές επιχειρήσεις, είτε ακόμα και από τους γονείς. Αυτό σημαίνει ότι οι δάσκαλοι καλούνται να καταργήσουν το δημόσιο σχολείο και να αναζητήσουν χρήματα από δήμους και επιχειρήσεις δημιουργώντας σχέσεις εξάρτησης. Έτσι, το Υπουργείο Παιδείας απαλλάσσεται από τη χρηματοδότηση των σχολείων μετακυλώντας τις ευθύνες στους εκπαιδευτικούς και στους γονείς.
Επιπροσθέτως, το σχολείο θα αξιολογηθεί από τις επιδόσεις των μαθητών/τριων, έτσι μετατρέπεται σε χώρο εκγύμνασης και εξετάσεων για μαθητές/τριες και μεταστρέφεται η μορφωτική λειτουργία του. Ένα άλλο κριτήριο αυτοαξιολόγησης είναι η ανάληψη καινοτόμων δράσεων που οδηγεί σε μια κατάσταση όπου πρωτίστως αποδεικνύουν οι εκπαιδευτικοί ότι δουλεύουν. Η θεωρία της εκπαίδευσης όμως σημειώνει ότι τα προγράμματα και τα σχέδια εργασίας πρέπει να προκύπτουν από τις ανάγκες της ίδιας της τάξης και όχι μέσα από τεχνητές διαδικασίες.
Όλα αυτά προτείνονται σε μια σχολική πραγματικότητα πρωτόγνωρη , αφού, σύμφωνα με το νέο προϋπολογισμό και το πρόγραμμα σταθερότητας, τα σχολεία θα λειτουργήσουν με 11.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς, σύμφωνα με την εξαγγελία για μείωση των διορισμών αναπληρωτών κατά 70% και μόνιμων κατά 50%. Αυτό σημαίνει συνενώσεις σχολείων και αύξηση των μαθητών στην τάξη. Υπολογίζεται ότι τα τμήματα θα λειτουργήσουν τη νέα σχολική χρονιά 2010-2011 με 30 μαθητές και ότι θα καταργηθούν οι τάξεις υποδοχής και ενισχυτικής διδασκαλίας.
Για όλους τους παραπάνω λόγους οι εκπαιδευτικοί εξαναγκάζονται να βγουν από την τάξη και να βαδίσουν στους δρόμους της αντίστασης απεργώντας και διαδηλώνοντας.
Αγαπητοί Γονείς,
όλοι καταλαβαίνουμε ότι με την τρομοκρατία της κρίσης αρπάζουν όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων (σταθερή και μόνιμη δουλειά, το σταθερό μισθό, το συγκεκριμένο ωράριο, τη δωρεάν περίθαλψη, την κοινωνική ασφάλιση, το δημόσιο δωρεάν σχολείο).
Την κρίση δεν τη δημιουργήσαμε εμείς αλλά καλούμαστε να την πληρώσουμε. Όλες οι οικογένειες μετρούν απώλειες έχουν πια έναν απολυμένο , έναν άνεργο ένα συμβασιούχο και αντιμετωπίζουν δυσκολίες να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις.
Οι καιροί της δυσκολίας έφτασαν, ας αντισταθούμε γονείς και εκπαιδευτικοί για το δημόσιο σχολείο, την ποιοτική εκπαίδευση και την ίδια μας τη ζωή. Ας τους σταματήσουμε ενώνοντας την οργή και την αγωνιά μας.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Α/ΘΜΙΑΣ Ν. ΞΑΝΘΗΣ
