Ονομασία οδών…

Είναι ν’ απορεί κανείς ποια φωτισμένα μυαλά έδωσαν τα ονόματα στους δρόμους της πόλης μας. Και έστω δόθηκαν, όπως δόθηκαν, σε μια παλαιότερη εποχή, κάποια στιγμή όμως δεν πρέπει ν’ αλλάξουν;

Είναι ν’ απορεί κανείς ποια φωτισμένα μυαλά έδωσαν τα ονόματα στους δρόμους της πόλης μας. Και έστω δόθηκαν, όπως δόθηκαν, σε μια παλαιότερη εποχή, κάποια στιγμή όμως δεν πρέπει ν’ αλλάξουν;

Είναι δυνατόν ένας κεντρικός δρόμος της πόλης να ονομάζεται Βασ. Κωνσταντίνου και να συνεχίζει ως Βασιλίσσης Ολγας και ένας δρόμος μικρός σε μήκος, που οδηγεί στο άκρο της πόλης, και μάλιστα ένας δρόμος που πιθανόν δε διασχίζεται από ανθρώπους εκτός της πόλης μας, να ονομάζεται Δημοκρίτου; Αντί η κεντρικότατη αρτηρία της Ξάνθης να ονομάζεται ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ, για να τον βλέπουν και να μαθαίνουν και οι ξένοι που δε γνωρίζουν ποιος είναι ο Δημόκριτος, ονομάζεται ένας δρόμος στο πουθενά; Στο ίδιο μοτίβο ονομάζεται και οδός Λευκίππου (ο Λεύκιππος ήταν δάσκαλος του Δημόκριτου και μάλιστα λέγεται ότι μαζί διατύπωσαν τη θεωρίου του ατόμου) ένα μικρό και ακατοίκοιτο δρομάκι, δεξιά της Δημοκρίτου.

Αντί να είμαστε υπερήφανοι να καμαρώνουμε και να το δείχνουμε για το μεγαλύτερο επιστήμονα της αρχαιότητας, εμείς να τον “κρύβουμε”;

Ενα άλλο όνομα δρόμου στο πουθενά είναι και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του σπουδαιότερου, κατά πολλούς ιστορικούς, Ελληνα. Βρίσκεται στον οικισμό δίπλα στο νοσοκομείο και δεν τον βρίσκουν ούτε οι λογκατζήδες που λέγαμε και κάποτε.

Ακόμη ένα μικρότερο δρομάκι έχει το όνομα ενός σπουδαίου ηπειρώτη που προσέφερε πολλά στην πόλη μας, οικονομικά και όχι μόνο (φθάνει μόνο ν’ αναφερθεί ότι ο αμπελώνας του έγινε το γήπεδο του ΑΟΞ)  του Γεωργίου Μαλετσίδη και ανάθεμα αν το γνωρίζουνε τα 3/4 των ξανθιωτών.

Πρέπει κάποτε λοιπόν να σταματήσουμε να “βαφτίζουμε” τα ονόματα των δρόμων μας με άτομα που δεν προσέφεραν τίποτα στην πόλη μας….

 Ακόμη και τώρα δεν είναι αργά…

ΙΚ