Σε ευχαριστώ αδελφέ εξ’ αίματος!

Το καλοκαίρι όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενη αναφορά μας είναι δύσκολη περίοδος για την αιμοδοσία και γενικότερα για την εξεύρεση αίματος. Οι δυσκολίες συναντιούνται εξαιτίας των αυξημένων αποτρεπτικών προς αιμοδοσία θερμοκρασιών, στις άδειες των εθελοντών, στις άδειες και την έλλειψη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού των Νοσοκομείων μας.

           Το καλοκαίρι  όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενη αναφορά μας είναι δύσκολη περίοδος για την αιμοδοσία και γενικότερα για την εξεύρεση αίματος. Οι δυσκολίες συναντιούνται εξαιτίας των αυξημένων αποτρεπτικών προς αιμοδοσία θερμοκρασιών, στις άδειες των εθελοντών, στις άδειες και την έλλειψη του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού των Νοσοκομείων μας. Είναι ακόμη πιο δύσκολη περίοδος για όσους το έχουν ανάγκη και πρέπει να μεταγγιστούν, τα γνωστά πολυμεταγγιζόμενα άτομα, προκειμένου να «ζήσουν». Να ζήσουν καλά , να ζήσουν αξιοπρεπώς. Φέτος είχαμε επίσης και την ιδιαιτερότητα με την επιδημία του ιού του Δυτικού Νείλου που εμφανίστηκε σε περιοχές της χώρας επηρεάζοντας όμως σχεδόν το σύνολό της όπου και πάλι τα μέλη τους συλλόγου της «αγάπης» αλλά και οι Ξανθιώτες εθελοντές αιμοδότες ανταποκρίθηκαν με τη γνωστή προθυμία τους.

          Ο Σύλλογος της «Αγάπης» σε συνεργασία με το τμήμα  αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης και το αντίστοιχο τμήμα του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία»  των Αθηνών, πραγματοποίησε καθ’ όλη τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού εθελοντικές αιμοδοσίες, δηλαδή εξορμήσεις εκτός των νοσοκομειακών μονάδων τους , σε αρκετά σημεία του Νομού Ξάνθης. Ήταν η πρώτη χρονιά που διοργανώθηκαν τόσες πολλές εξωτερικές αιμοληψίες την περίοδο του θέρους αλλά ήταν συνάμα και επιτακτική κίνηση αφού οι ανάγκες ήταν παρά πολύ μεγάλες σε αίμα για περιστατικά στο Νομό μας που εκ των πραγμάτων δε θα μπορούσαμε αλλιώς να ανταποκριθούμε.

            Οι αιμοληψίες είχαν και μια ακόμη ιδιαιτερότητα. Έγιναν σε περιοχές, χωριά του Νομού, που δεν είχε «πατήσει» ξανά ποτέ συνεργείο αιμοληψίας ή είχαν γίνει προσπάθειες πολύ παλιότερα χωρίς να έχουν στεφθεί με επιτυχία. Αυτή τη φορά όμως ήταν μεγάλη και συγκινητική η προσφορά των εθελοντών αιμοδοτών και κυρίως των νέων ανθρώπων σε περιοχές όπως το Σέλερο, η Γλαύκη, ο Εχίνος, οι Τοξότες, η Σταυρούπολη, η Πάχνη, η Σμίνθη, η Γενησέα , η Μύκη, η Παλιά Χρύσα, οι Άνω Θέρμες. Προσφέρανε το αίμα τους με περισσευούμενη χαρά άπαντες. Ιδιαίτερα οι μουσουλμάνοι αδελφοί μας, λίγες μέρες προτού ξεκινήσει η μεγάλη γιορτή του Ραμαζανιού, προσέφεραν το αίμα τους, άνοιξαν την καρδιά τους, γέμισαν την ψυχή τους, δώρισαν ελπίδα και ζωή στους πάσχοντες.

              Αν παρακολουθούσε κανένας από σας τις ημέρες αιμοδοσίες, αν ακολουθούσε τα κινητά συνεργεία αιμοδοσιών στις παραπάνω περιοχές θα διαπίστωνε το μεγαλείο που περικλείει μέσα της η λέξη και η έννοια «εθελοντής αιμοδότης». Άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, κυρίως στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης ερχόντουσαν να προσφέρουν το αίμα τους με μεγάλη χαρά και χαμόγελο στα χείλη τους. Ερχόντουσαν μετά από μια κοπιαστική μέρα στα χωράφια του καπνού, κάτω από τον αρκετά καυτό ήλιο. Ερχόντουσαν αφού είχαν πάει στο σπίτι είχαν «τσιμπήσει» κάτι στα γρήγορα, είχαν κάνει ένα γρήγορο μπανάκι και είχαν βάλει κάποια από τα καλά τους ρούχα! Ερχόντουσαν σαν να  πηγαίνανε σε γιορτή! Ερχόντουσαν να δώσουν το αίμα τους. Για κάποιον που το είχε ανάγκη για να ζήσει. Όλοι τους είχαν από μια ιστορία να πουν. Και μα τι παράξενο! Όλοι μα όλοι χωρίς υπερβολή να ευχαριστούν το νοσηλευτικό προσωπικό και τους ανθρώπους του συλλόγου της «αγάπης» που τους δώσανε την ευκαιρία να προσφέρουν το αίμα τους. Τι άλλα λόγια μπορούν να ειπωθούν για τέτοιες στιγμές, τέτοιες συμπεριφορές;

        Από τα βάθη της καρδιάς μου, σε ευχαριστώ για την προσφορά σου αυτό το καλοκαίρι αγαπητέ αδελφέ εξ’ αίματος. Σου εύχομαι Καλό Μπαϊράμι!

Ιωάννης Χ. Παπαχρόνης

Πρόεδρος του Δ.Σ. της «Αγάπης»