Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, δεν πρέπει να κρύβονται κάτω από το χαλί, αλλά να μπαίνουν πάνω στο τραπέζι για συζήτηση, για διαβούλευση και για επίλυση.
Είναι ευχάριστο, πολύ ευχάριστο, για μια ταλαιπωρημένη κοινωνία να ξεκινά η νέα κυβέρνηση τη μετεκλογική της πορεία, θέτοντας στο πολιτικό κυβερνητικό τραπέζι τις προεκλογικές της εξαγγελίες για υλοποίηση.
Ηδη, έχει ξεκινήσει η σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές και εταίρους μας και αναμένεται ένα σκληρό μπραντεφέρ για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα του μη διαχειρήσιμου ελληνικού χρέους του 180 / 100 του ΑΕΠ και πάνω από 320 δις ευρώ σε πραγματικές τιμές.
Είναι ευχάριστο, πολύ ευχάριστο, για μια ταλαιπωρημένη κοινωνία να ξεκινά η νέα κυβέρνηση τη μετεκλογική της πορεία, θέτοντας στο πολιτικό κυβερνητικό τραπέζι τις προεκλογικές της εξαγγελίες για υλοποίηση.
Ηδη, έχει ξεκινήσει η σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές και εταίρους μας και αναμένεται ένα σκληρό μπραντεφέρ για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα του μη διαχειρήσιμου ελληνικού χρέους του 180 / 100 του ΑΕΠ και πάνω από 320 δις ευρώ σε πραγματικές τιμές.
Είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας αρθρώνει πολιτικό λόγο και υψώνει το ανάστημά στα ευρωπαϊκά όργανα και δεν αρέσει, φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση κάποιους εις τας Ευρώπας.
Τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, δεν πρέπει να κρύβονται κάτω από το χαλί, αλλά να μπαίνουν πάνω στο τραπέζι για συζήτηση, για διαβούλευση και για επίλυση.
Η πτώση του χρηματιστηρίου 9% και των τραπεζών κατά 20% είναι ένα δείγμα, ένα αίσθημα φόβου, επενδυτών, αγορών και ίσως, ένα βρώμικο παιχνίδι, των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, που θέλουν να έχουν την “πρωτοκαθεδρία” στα σκαμπανεβάσματα των χρηματιστηριακών αγορών.
Η Νέα Δημοκρατία και ο σημερινός πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς καθησυχάζουν τους ψηφοφόρους του κόμματος, διαρρέοντας, ότι, η διακυβέρνηση της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια μικρή αριστερά παρένθεση στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας.
Τα ίδια έλεγαν και το 1981 όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ήλθε σαν σίφουνας στη διακυβέρνηση της χώρας και για πολλά χρόνια ήταν οι μόνιμοι “κάτοικοι” των εδράνων της αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε για να φύγει, ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό με 36,3% για να δώσει λύσεις, για την ανθρωπιστική κρίση, για τη μείωση της ανεργίας, για καλύτερους μισθούς και συντάξεις, για την εκκίνηση της οικονομίας και για να αποκτήσει φωνή η χώρα μας στα διεθνή φόρα και κέντρα λήψης αποφάσεων που καθορίζουν τις τύχες ανθρώπων και χωρών.
Κάποιοι θα πρέπει να ντρέπονται και να σκύψουν το κεφάλι για τον πόλεμο λάσπης εναντίον των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του σημερινού υφυπουργού αγροτικής ανάπτυξης του Παναγιώτη Σγουρίδη.
Είναι πολύ λυπηρό να βλέπει κανείς κλειστές και εγκαταλελειμμένες επιχειρήσεις, που κάποιες στηρίχθηκαν πάνω σε επιχορηγηματικές πολιτικές, πολλές άλλες η κρίση τις βρήκε απροετοίμαστες, χωρίς η πολιτεία, η κυβέρνηση και οι τράπεζες να τις δώσουν καμία ώθηση, καμία οικονομική στήριξη για να επιβιώσουν και να ξεπεράσουν το σκόπελο, τον κάβο της οικονομικής κρίσης.
FΕπιτέλους, οι σιδηρόφρακτες μπάρες που είχε τοποθετήσει η συγκυβέρνηση μπροστά στο ναό της δημοκρατίας, με άμεση απόφαση του υπουργού Γιάννη Πανούση, ξηλώθηκαν και απομακρύνθηκαν.
Ακαλαίσθητο το θέαμα, αντιδημοκρατική η τοποθέτηση και πηγή δυσμενών σχολίων από έλληνες και ξένους, ξεσήκωναν και προσέβαλαν το δημοκρατικό φρόνημα της ελληνικής κοινωνίας και μας φέρνουν στο νου τις μπάρες που είχαν τοποθετηθεί στο φυλάκιο ελέγχου του 18ου χιλιομέτρου του επαρχιακού δρόμου Ξάνθης – Εχίνου.
Ο υπουργός άμυνας της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ Γεράσιμος Αρσένης ξήλωσε τις μπάρες και έπαψε από τότε να χρειάζεται “διαβατήριο” για να επισκεφθεί την ορεινή περιοχή και τα πομακοχώρια της Ξάνθης.
Οι σιδηρόφτακτες μπάρες, όποτε και όπου τοποθετήθηκαν δεν μπορούν να “υποδουλώσουν” το φρόνημα και το δυναμισμό του ελληνικού λαού, της ελληνικής κοινωνίας, των δημοκρατικών πολιτών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Καμμένου, ο πρώην πρύτανης του ΔΠΘ, προερχόμενος από τη ΔΗΜΑΡ, καθηγητής εγκληματολογίας και σημερινός υπουργός προστασίας του πολίτη Γιάννης Πανούσης με μια απόφασή του, χωρίς οικονομικό κόστος, ικανοποίησε το περί δικαίου και δημοκρατίας αίσθημα των ελλήνων πολιτών.
Επιτέλους, μπάρες τέλος, στη χώρα μας.
Αν και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τα κυβερνητικά μέλη να εργάζονται περισσότερο και να μιλούν λιγότερο, κάποιοι υπουργοί με δηλώσεις τους υπερέβησαν τα εσκαμμένα, δημιούργησαν αλγεινή εντύπωση και σχολιάστηκαν δυσμενέστατα από την κοινωνία.
Η επαναφορά στα φοιτητικά έδρανα των “αιωνίων” φοιτητών ήταν μια ατυχέστατη και προκλητικότατη υπουργική δήλωση, που προσβάλει τον ίδιο, την κυβέρνηση και τον εκθέτει ανεπανόρθωτα στα μάτια και στη συνείδηση της κοινωνίας.
Κρείττον του λαλείν το σιγάν έλεγαν οι αρχαίοι…
Μεγάλη κουβέντα γίνεται για το νέο πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας, τον εκλεκτό της νέας συγκυβέρνησης.
Ακούγονται τα ονόματα του Κώστα Καραμανλή και του Δημήτρη Αβραμόπουλου, επειδή είθισται η δεξιά κυβέρνηση να προτείνει κεντροαριστερό πρόεδρο και η κεντροαριστερά κυβέρνηση, κεντροδεξιό πρόεδρο δημοκρατίας.
Ισχυρίζονται, ότι ο πρόεδρος της δημοκρατίας συμβολίζει την ενότητα του ελληνικού λαού.
Στην πραγματικότητα όμως, ο πρόεδρος δεν έχει καμία ουσιαστική αρμοδιότητα εκτός από το να παρίσταται σε εκδηλώσεις και επετείους, ν’ ακούει τα κάλαντα την πρωτοχρονιά, να υπογράφει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και να είναι ο ένοικος του προεδρικού μεγάρου.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αν δεν αλλάξει κάτι, δεν μπορώ να διανοηθώ, ότι τα δύο μάχιμα πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, θα δεχθούν να παροπλιστούν από το πολιτικό προσκήνιο και πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας.
Κοντός ψαλμός… αλληλούια…
Οι προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα υλοποίησης της νέας κυβέρνησης.
Αιφνιδίασαν με την αμεσότητα των ενεργειών τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και έπιασαν εξ απήνης την αντιπολίτευση που ψάχνει να βρει τρόπους και δρόμους αντίδρασης.
Εξακολουθούν να πιπιλίζουν την καραμέλα του φόβου και της καταστροφής… παραμένοντας σε εποχές προεκλογικής περιόδου.
Θα ζήσουμε στιγμές απείρου αντιπολιτευτικού κάλλους, χωρίς ουσιαστικές θέσεις και όραμα αλλά για την τιμή των όπλων.
Οι γερμανοί μας κουνούν επιδεικτικά το δάκτυλο, προειδοποιώντας και προσπαθώντας να επιβάλουν τη θέληση και τη μνημονιακή γραμμή τους στην κυβέρνηση και στη χώρα μας, που απέτυχε παταγωδώς, οδηγώντας έναν περήφανο λαό σε φτωχοποίηση και απόγνωση.
Τα γερμανικά πολυκαταστήματα δραστηριοποιούνται στη χώρα μας και κάνουν χρυσές δουλειές κερδίζοντας ένα σημαντικό μερίδιο της καταναλωτικής αγοράς.
Μήπως, εμείς οι έλληνες καταναλωτές θα πρέπει ν’ αντιδράσουμε, με ειρηνικό τρόπο, δείχνοντας με την αποχή μας, την αντίδρασή μας στα προϊόντα των χωρών τους, στρέφοντας την προτίμησή μας σε ελληνικά προϊόντα;
Τα γνωστά συστημικά μίντια, με τα όποια προβλήματα των συχνοτήτων και όχι μόνο, προσπαθούν να φιλοξενήσουν στους τηλεοπτικούς δέκτες τους δηλώσεις νέων υπουργούν για να “γεμίσουν” τις πολύ μεγάλες και αρκετές φορές ανούσιες πρωϊνές δημοσιογραφικές εκπομπές για ενημέρωση(;) για τη διαφημιστική πίτα.
Οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης, θα πρέπει να βρίσκονται στα γραφεία τους, να εργάζονται, να ενημερώνονται με τους επιτελείς τους, να καθορίζουν τρόπους δράσης, και να βρουν τρόπους επίλυσης των προβλημάτων της κοινωνίας και της χώρας.
Δεν πρέπει να μιλούν επί παντός επιστητού και να εμφανίζονται στις κάμερες για το θεαθήναι και για το προσωπική τους εικόνα.
Δεν εξυπηρετεί η παρουσία τους στους τηλεοπτικούς δέκτες την κυβερνητική πολιτική και την επίλυση των προβλημάτων της χώρας, αλλά εξυπηρετεί την τηλεθέαση και την ύπαρξη των πρωϊνών δημοσιογραφικών εκπομπών… που δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα στην κοινωνία μας…
