Η υπερβολή στη θεματολογία των ΜΜΕ πολλές φορές ξεπερνά ανώδυνα τα οικονομικά αγκάθια της προβληματικότατης ελληνικής οικονομίας

Η υπερβολή στη θεματολογία των ΜΜΕ πολλές φορές ξεπερνά ανώδυνα τα οικονομικά αγκάθια της προβληματικότατης ελληνικής οικονομίας ή τα μεγάλα εσωκομματικά προβλήματα του πολιτικού συστήματος, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα.

Ενώ είναι ηλίου φαεινότερο, ότι, η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες για την ελληνική οικονομία και τη χώρα, μπήκαν στην ατζέντα των ΜΜΕ οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις των θυμάτων της γερμανικής θηριωδίας και η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου προς τη γερμανική κυβέρνηση των ναζί.

Η υπερβολή στη θεματολογία των ΜΜΕ πολλές φορές ξεπερνά ανώδυνα τα οικονομικά αγκάθια της προβληματικότατης ελληνικής οικονομίας ή τα μεγάλα εσωκομματικά προβλήματα του πολιτικού συστήματος, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα.

Ενώ είναι ηλίου φαεινότερο, ότι, η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες για την ελληνική οικονομία και τη χώρα, μπήκαν στην ατζέντα των ΜΜΕ οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις των θυμάτων της γερμανικής θηριωδίας και η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου προς τη γερμανική κυβέρνηση των ναζί.

Ας ολοκληρωθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες διαπραγμάτευσης – συζητήσεων που δυστυχώς γίνονται μάλλον μόνο από την ελληνική πλευρά χωρίς την ενεργή θετική συμμετοχή στο ίδιο τραπέζι της γερμανικής πλευράς και για όλα τα άλλα θα βρούμε το χρόνο να τα συζητήσουμε και να τα διεκδικήσουμε.

Για τα προβλήματα που “καίνε” τα τηλεοπτικά κανάλια, όπως οι ραδιοσυχνότητες, το σπάσιμο του τριγώνου ΜΜΕ – δημόσια έργα – πολιτικό σύστημα  τ’ αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι.

Σε τηλεοπτικό πάνελ του Σκάϊ όταν ο κ. Παπαδημούλης έκανε σχετική μνεία για την προσπάθεια καναλαρχών και τηλεοπτικών σταθμών ώστε να μην προχωρήσει η κυβέρνηση στην απόφασή της για τη δημοπράτηση των τηλεοπτικών συνχοτήτων, ο δημοσιογράφος Γιώργος Αυτιάς… δεν άκουσε… δεν είδε… το άφησε να πέσει κάτω.

 

Οσα και να προσπαθήσει η σημερινή κυβέρνηση, όσο καλή διάθεση και να έχει να δώσει λύση στην ανθρωπιστική κρίση  δε θα δώσουν τ’ αναμενόμενα.

Οσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση να επιδοτήσει την ανεργία, τα μικρά – ελάχιστα αποτελέσματα που θα προκύψουν για πολύ λίγους, πολύ ελάχιστους δε λύνουν το τεράστιο και ανυπέρβλητο, άλυτο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.

Η λύση θα δοθεί μόνο με επιδότηση της εργασίας.

Ας δοθούν αυτά τα χρήματα, όχι υπό μορφή ελεημοσύνης, αλλά ως παροχή της προσφερόμενης εργασίας, είτε σε δημόσιες υπηρεσίες, είτε στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο Κων/νος Καραμανλής έλεγε, ότι, πρέπει να πέσουμε στη θάλασσα για να μάθουμε να κολυμπάμε, να ψαρεύουμε και όχι να περιμένουμε να μας χαρίσουν ένα ψάρι για να ξεγελάσουμε την πείνα μας.

 

Αν και ο Δήμος Αβδήρων, με προσωπική παρέμβαση του δημάρχου Γιώργου Τσιτιρίδη προέβη στις προβλεπόμενες χωματουργικές εργασίες για την αποκατάσταση του δρόμου Νέας Κεσσάνης – Αβάτου στο ύψος των λουτρών Ποταμιάς, η περιφέρεια ΑΜΘ δε δίνει το δρόμο στην κυκλοφορία.

Κύριε περιφερειάρχα και αντιπεριφερειάρχα θα πρέπει άμεσα, όχι σήμερα αλλά χθες, να δώσετε λύση στο πρόβλημα, ολοκληρώνοντας το τελευταίο κομμάτι του έργου, την ασφαλτόστρωση.

Το να παραμένει ο δρόμος κλειστός και να βρισκόμαστε σε αναμονή για τη δημιουργία γέφυρας… για μελέτη… για δημοπράτηση του έργου… για να βρεθούν τα κονδύλια… θα ξεκαλοκαιριάσουμε… και θα δημιουργηθούν πολλά και μεγάλα προβλήματα στους αγρότες, στους κατοίκους των χωριών και στην κίνηση των οχημάτων.

Κύριε Ζαγναφέρη ολοκληρώστε τις εργασίες και δώστε το δρόμο στην κυκλοφορία. Όταν “ετοιμαστούν” οι διαδικασίες για την κατασκευή της γέφυρας, ας ξεκινήσετε το έργο. Μη δημιουργείτε, εκ του μη όντος και πρόβλημα πρόσβασης στα λουτρά της Ποταμιάς.

 

Αναδρομική αύξηση έξι ευρώ στα τιμολόγια κάθε νοικοκυριού της χώρας έχει αποφασίσει η ρυθμιστική αρχή ενέργειας και ο αρμόδιος υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης διαφωνεί κάθετα και καλεί την εταιρεία να μην προχωρήσει στην αύξηση των τιμολογίων. Αν δεν ανακληθεί από τη ΡΑΕ, θα την ανακαλέσει ο ίδιος.

Κύριε υπουργέ τα συνήθη υποζύγια συνταξιούχοι, μισθωτοί και μικρομεσαίοι θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν τα έξι ευρώ, για τα “τροφεία” των ρετιρέ, των εργαζομένων της ΔΕΗ;

Οι λογαριασμοί που αποστέλλονται στα ελληνικά νοικοκυριά είναι εξωφρενικοί και οι χρεώσεις υπερβολικές, προκαλώντας εντάσεις και “εμφράγματα” στους παραλήπτες.

Δεν είμαστε, δυστυχώς, ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στα σιτάρι, όπως λέει ο λαός μας , είμαστε και ουσία και τύποις πανάκριβοι σε ότι καλούμαστε να πληρώσουμε.

 

Σε όλες τις ευνομούμενες χώρες οι πολίτες πληρώνουν φόρους στην κεντρική εξουσία, στην τοπική αυτοδιοίκηση και επιστρέφουν στους πολίτες υπό μορφή παροχής υπηρεσιών στην υγεία, στην παιδεία, στη δημόσια ασφάλεια του πολίτη, στην άμυνα της χώρας και στην εξυπηρέτηση του από τους δημόσιους οργανισμούς και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Στη χώρα μας πληρώνουμε τους φόρους και δυστυχώς δεν επιστρέφουν στους πολίτες… χάνονται… σβιώνται… πάνε, όπως λέει ένα δημοτικό μας τραγούδι, σε μια χοάνη χωρίς πάτο.

 

Το σαρανταήμερο θρίλερ της εξαφάνισης του 20χρονου σπουδαστή της γαλακτοκομικής σχολής Ιωαννίνων είχε τραγικό τέλος. Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, βρέθηκε νεκρός σε απόσταση800 μέτρωναπό τη σχολή του, στις όχθες της λίμνης Ιωαννίνων, αν και είχαν ελέγξει σπιθαμή προς σπιθαμή και τη συγκεκριμένη περιοχή.

Το μπούλινγκ  κάποιας ομάδας κρητικών, σύμφωνα με πληροφορίες, η ψυχολογική βία που ασκήθηκε στο κρητικό νέο τον οδήγησαν πέρα από τα όριά του. Κάποιοι μιλούν για αυτοκτονία. Το μυστήριο θα το λύσει η ιατροδικαστική έκθεση και οι ένοχοι αν υπάρχουν, θα τους ανακαλύψει και θ’ αποδοθούν στη δικαιοσύνη οι έρευνες της αστυνομίας.

Και η σχολή δεν ήξερε τίποτε; Δε γνώριζε; Δεν υπέπεσε τίποτα στην αντίληψή της τίποτε από όσα καταγγέλλονται, τώρα που ανοίγουν τα στόματα; Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και το τραγικό τέλος του Ρεθυμνιώτη Βαγγέλη απλά είναι μία από τις κορυφές του παγόβουνου, που κάποια στιγμή αν δε ληφθούν τα απαραίτητα και αναγκαία μέτρα θα μας παρασύρει στο διάβα του όπως η χιονοστιβάδα.

Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης είναι το παιδί της διπλανής πόρτας, είναι το δικό μας παιδί και θα πρέπει η κοινωνία όχι απλά με ευχολόγια να καταδικάσει τέτοιου είδους πρακτικές που υφίστανται, είναι υπαρκτές και όλοι έχουμε ακούσει να “εφαρμόζονται” στην ψυχή κάποιων “αδύνατων χαρακτήρων” πρέπει να ξεριζώσει κυριολεκτικά και μεταφορικά τα φαινόμενα σχολικής βίας από τη ζωή των νέων, ένθεν κακείθεν.

Δεν έχει κανένα νόημα και δεν προσφέρει στην κοινωνία μας να είμαστε, ως πόντιοι πιλάτοι, αθώοι του αίματος του εικοσάχρονου κρητικού σπουδαστή.

Δάσκαλοι, καθηγητές, στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, πολιτευτές και πολίτες, πρέπει να πατάξουν μετά βδελυγμίας τέτοια φαινόμενα που μας προσβάλουν σαν κοινωνία και σαν ανθρώπους.

Το να γνωρίζει όντας υπεύθυνος, και να μην κάνει τίποτε είσαι συμμέτοχος στο έγκλημα.