ΠΕΡΙΠΛΟΚΩΣ περιπεπλεγμένη περιπλοκή

Τα παράδοξα της ελληνικής πολιτικής δεν έχουν αρχή και τέλος. Τα κόμματα (ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης τα αποκαλεί “μη κόμματα”) που δεν μπορούν να επιτύχουν ούτε μια μίνιμουμ συμφωνία για το πώς θα σωθεί η πατρίδα (ντρέπονται να την ονομάσουν “πατρίδα” για να μη χαρακτηριστούν ακροδεξιοί ή εθνικιστές και την αναφέρουν ή ως “χώρα” ή ως “τόπο”) καθημερινά δείχνουν στον ελληνικό λαό το απύθμενο μίσος που τα διακατέχει.

Τα παράδοξα της ελληνικής πολιτικής δεν έχουν αρχή και τέλος. Τα κόμματα (ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης τα αποκαλεί “μη κόμματα”) που δεν μπορούν να επιτύχουν ούτε μια μίνιμουμ συμφωνία για το πώς θα σωθεί η πατρίδα (ντρέπονται να την ονομάσουν “πατρίδα” για να μη χαρακτηριστούν ακροδεξιοί ή εθνικιστές και την αναφέρουν ή ως “χώρα” ή ως “τόπο”) καθημερινά δείχνουν στον ελληνικό λαό το απύθμενο μίσος που τα διακατέχει.

Κοροϊδεύουν τους αγρίως φορολογούμενους έλληνες υποσχόμενα “καλύτερες μέρες”, “ελάφρυνση της βαριάς φορολογίας”, “καταπολέμηση της ανεργίας”, “ανάπτυξη”, “πάταξη της φοροδιαφυγής”, “διαρθρωτικές αλλαγές”, “αλλαγή του συντάγματος”, “κατάργηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών” και άλλα, πολλά και ΟΥΔΕΝ ΠΡΑΤΤΟΥΙΝ!!!

Η κα Αντιγόνη Λυμπεράκη γράφει στις 27 Δεκεμβρίου 2014 στην Εφημερίδα των Συντακτών: “Εχουμε φορολογικό παράδεισο για το 1%, φορολογικό καθαρτήριο για το 9% και φορολογική κόλαση για το 90%”.

Η χειρότερη βουλή μετά τη μεταπολίτευση, όπως όλοι παραδέχονται “έκλεισε” το Δεκέμβριο του 2014 (τα καλόπαιδα οι βουλευτές πήραν το μισθό του Ιανουαρίου του 2015 χωρίς ντροπή) και μας οδήγησαν σε εκλογές (άλλοι λένε γιατί δε βρέθηκε λύση για τον πρόεδρο της δημοκρατίας λόγω ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυτής άλλοι ότι δεν “άντεχε” ο Σαμαράς και πέταξε την “καυτή πατάτα” στον Τσίπρα, άλλοι ότι έβαλαν το χεράκι τους οι αμερικανοί και πάει λέγοντας…) με το δίλημμα ή βγαίνουμε από τα μνημόνια ή μας παίρνουν τα σπίτια.

Ακούνε οι έλληνες στην τηλεόραση και διαβάζουν στις εφημερίδες ότι πρέπει να φύγει η βρωμιά της διαπλοκής, ότι πρέπει να πάρουν ένα καλό μάθημα οι τοκογλύφοι που μας εκμεταλλεύονται, ότι, πρέπει να έλθουν νέοι – άφθαρτοι πολιτικοί στα πράγματα, ότι ο λαός πρέπει να εκφράσει τη γνώμη του για το “νέο εθνικό σχέδιο” με δημοψήφισμα (Γιώργος Παπανδρέου) και προβληματίζονται – φοβούνται – εκφράζουν απέχθεια για τα κόμματα (οι δε νεολαία αισθάνεται αηδία για την πολιτική και τους πολιτικούς).

Μια εβδομάδα έμεινε ακόμη για να οδηγηθούν οι έλληνες ψηφοφόροι στην κάλπη (“κυρίαρχο λαό” μας αποκαλούν οι πολιτικοί, όταν θέλουν να υφαρπάξουν την ψήφο μας), οι “μεταγραφές” πολιτικών προσωπικοτήτων έγιναν με τις ευλογίες κομματικών επιτελείων, τα παζάρια είναι σε καθημερινή βάση, οι υποσχέσεις, οι συνεντεύξεις, η παρουσία των υποψηφίων στις εκδηλώσεις (γήπεδα – πίτες – μνημόσυνα κ.λ.π.) μας σπάζουν τα νεύρα και τα “συνήθη υποζύγια” (οι ψηφοφόροι) σκέπτονται πότε θα βρει δουλειά το άνεργο παιδί τους, αν θα τους απολύσουν από το εργοστάσιο (όσα ακόμα απομένουν), αν θα πάρουν τον άλλο μήνα σύνταξη, αν θα βρουν χρήματα ν’ αγοράσουν πετρέλαιο για να ζεσταθούν, αν θα πληρώσουν τη δόση του ΕΝΦΙΑ, αν θα τους δώσει βερεσέ φάρμακα ο φαρμακοποιός.

Κάποιοι συγκρίνουν τις εθνικές εκλογές της 25ης Γενάρη με τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του 1920 και αυτές της 31ης Μαρτίου του 1946. Η γνώμη μου είναι ότι, δε γίνεται σύγκριση.

Άλλες εποχές τότε, άλλα τα ζητούμενα.

Σήμερα σκεπτόμαστε όχι το δικό μας μέλλον, ούτε των παιδιών μας, αλλά των εγγονιών μας γιατί μπήκαμε από την υγεία γενιά του Πολυτεχνείου τόσο βαθιά στο βόθρο που χρειάζεται “μπίγα” (άρμα περισυλλογής) για να μας τραβήξει έξω για να αναπνεύσουμε. Τότε είχαμε διχασμούς, τώρα φοβάμαι μήπως εμφανιστεί  ο διαχασμός μετά τις εκλογές και αρχίσουν να χτυπούν οι πεινασμένοι τους χορτάτους!!!

Ο Θεός να βάλει το χέρι του.

 

Νικόλαος Φωτιάδης

Ελληνας αγρίως

 φορολογούμενος

 

Υ.Γ. Για την ιστορία, στις 25 Ιανουαρίου του 1822 φονεύεται από τους τούρκους ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων, ο τύραννος των ελλήνων.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button