ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ… ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Πριν από 100 χρόνια ακριβώς, ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, καθίστατο αναπόφευκτος, για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία είχαν καταληφθεί το Νοέμβριο του 1912, από τον Ελληνικό Στόλο και είχαν παραχωρηθεί στην Ελλάδα, βάσει Συνθηκών από τις Μεγάλες Δυνάμεις, γεγονός, το οποίο προκλητικά, δεν αποδεχόταν η Τουρκία.

Για το διακανονισμό του ζητήματος των νησιών του Αιγαίου, στις 8 Ιουλίου 1914, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης Ελευθέριος Βενιζέλος, μεταβαίνει, μέσω Μονάχου, στις Βρυξέλλαις, για να συναντηθεί με τον τούρκο ομόλογό του, Πρωθυπουργό Μεγάλο Βεζύρη.

Πριν από 100 χρόνια ακριβώς, ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, καθίστατο αναπόφευκτος, για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία είχαν καταληφθεί το Νοέμβριο του 1912, από τον Ελληνικό Στόλο και είχαν παραχωρηθεί στην Ελλάδα, βάσει Συνθηκών από τις Μεγάλες Δυνάμεις, γεγονός, το οποίο προκλητικά, δεν αποδεχόταν η Τουρκία.

Για το διακανονισμό του ζητήματος των νησιών του Αιγαίου, στις 8 Ιουλίου 1914, ο πρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης Ελευθέριος Βενιζέλος, μεταβαίνει, μέσω Μονάχου, στις Βρυξέλλαις, για να συναντηθεί με τον τούρκο ομόλογό του, Πρωθυπουργό Μεγάλο Βεζύρη.

Στο Μόναχο ευρισκόμενος ο Ελληνας Πρωθυπουργός, πληροφορήθηκε την επίδοση του Αυστριακού τηλεγράφου εις τη Σερβία, λόγω της δολοφονίας του διαδόχου του Αυτροουγγρικού θρόνου Φραγκίσκου Φερνινάνδου και της συζύγου του, στις 15 Ιουνίου 1914, στο Σεράγεβο.

Η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε.

Ο Α’ παγκόσμιο πόλεμος αρχίζει τον Ιούλιο 1914 και προλαβαίνει την προ των πυλών, έκρηξη ενός Ελληνοτουρκικού πολέμου.

Σήμερα, ο πυρετός στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο (Κύπρος) έχει ανέβει κατακόρυφα και επικίνδυνα. Επισκέψεις πρωθυπουργών, πραγματοποιούνται (Ισραήλ – Λευκωσία, Κάϊρο, Αθήνα…), για την επίλυση των διαφορών και τη διατήρηση και περίσωση της ειρήνης στην περιοχή.

Διεθνείς συνθήκες καταπατούνται και καταστρατηγούνται, πέρα από τα όρια της διπλωματικής οδού και με την ισχύ των όπλων, (ΑΟΖ Κύπρου).

Συγκρίνουμε, για την εξαγωγή χρησίμων συμπερασμάτων, την εποχή της Ελληνοτουρκικής κρίσης του 1914, με τη σημερνή του 2014, με αντικείμενο σχολιασμού και μελέτης, εκτός των άλλων συναφών, τις Ενοπλες Δυνάμεις και την Εθνική Αμυνά μας.

Τότε, το 1914, το πολεμικό δαιμόνιο του Ελευθερίου Βενιζέλου και η επιτελική, στρατηγική σκέψη, εκτίμηση και ενόραση του Ιωάννη Μεταξά, σε αγαστή συνεργασία και σύμπνοια (δυστυχώς μετά από λίγο την θρυμμάτισε το 1916 ο επάρατος διχασμός), αντιμετώπισαν την κρίση κατά τρόπο δυναμικό και ρεαλιστικό. Δεν θα αναφερθούμε στην προετοιμασία, στη σχεδίαση και σε όλες τις επιβαλλόμενες ενέργειες για την αποτελεσματική διεξαγωγή ενός πολέμου, που δεν έγινε δυστυχώς.

Λέμε δυστυχώς, διότι, ίσως, ήταν δυνατό να προλάβει τραγικά γεγονότα που συνέβησαν αργότερα (Μικρασιατική καταστροφή 1922, Κυπριακό 1974, κρίση Ιμίων 1996, γκρίζες ζώνες κ.λ.π.).

Το κύριο πεδίο σύγκρουσης, τότε, το 1914 θα ήταν στο Αιγαίο και στα παράλια αυτού, αφού χερσαία σύνορα δεν υπήρχαν, μεταξύ Ελλάδος και  Τουρκίας. Η παρεμβαλλόμενη μεταξύ τους, Δυτική Θράκη, με τη συνθήκη Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913), είχε παραχωρηθεί στη Βουλγαρία.

Ο Ελληνικός στόλος, με τον αέρα της νίκης, κατά τους βαλκανικούς πολέμους 1912 – 1913, όπου ο τουρκικός στόλος, «μαντρώθηκε» στα στενά, κυριαρχούσε στο Αιγαίο. Ψηλαφώντας τα σχέδια της διεξαγωγής του πολέμου αυτού, που στόχευαν ακόμη και στην αιφνιδιαστική εκπόρθηση της Κωνσταντινουπόλεως, μέσω Καλλίπολης – Στενών, νιώθουμε δέος, υπερηφάνεια και νοσταλγία.

Η σημερινή Ελληνοτουρκική κρίση, έχει την αφετηρία της στην κρίση του 1914. Η προσθήκη νέων δεδομένων, υφαλοκρηπίδα, εναέριος χώρος, ΑΟΖ, εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογοναθράκων κ.λ.π. την καθιστά περισσότερο περίπλοκη και επικίνδυνη. Σήμερα η Ελλάδα, προς της έκρυθμης και τεταμένης κατάστασης, που έχει κλιμακωτά φθάσει, σε σημείο πιθανών θερμών γεγονότων – επεισοδίων, χρησιμοποιεί όλα τα διπλωματικά όπλα, που της παρέχουν οι διεθνείς συνθήκες, οι οποίες κατάφορα και προκλητικά παραβιάζονται από την Τουρκία. «Εξωτερική πολιτική, δίχως το στρατό, ισοδυναμεί με συναυλία μουσική, χωρίς όργανα», έλεγε ο Μέγας Φρεδερίκος.

Γιατί με τη διπλωματία δεν γκρεμίζεται το διχοτομικό τείχος του παγκοσμίου αίσχους και της ντροπής στην Κύπρο, σαράντα τόσα χρόνια, που με τα νατοϊκά όπλα και το αθώο αίμα χιλιάδων θυμάτων του, χτίστηκε και με την ανοικτή υποστήριξη, τονίζεται ιδιαίτερα, των αμερικανών και άγλλων, στους τούρκους σφαγείς – εισβολείς: Η Τουρκία χρησιμοποιεί μια επίπλαστη διπλωματία και την ισχύ των όπλων. Ετσι δημιούργησε το ψευδοτουρκικό κράτος στην Κύπρο το 1974, το οποίο σήμερα επικαλείται για να παραβιάζει την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Ελλάδα με τα εκτεταμένη χερσαία και θαλάσσια σύνορα της και περιβαλλόμενη από κακούς γείτονες, που επιβουλεύονται την εδαφική της ακεραιότητα, πρέπει να τεθεί σε διαρκή και εθνική αμυντική εγρήγορση και ετοιμότητα. Αυτό επιβάλλει επιτακτικά, οι οποιεσδήποτε ενέργειες, του κάθε φορέα εξουσίας (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, τοπική αυτοδιοίκηση, εκκλησία, παιδεία κ.λ.π.) να περνούν μέσα από ένα «εθνικό διυλιστήριο», το οποίο θα συγκρατεί ότι βλάπτει και υποβαθμίζει άμεσα ή έμμεσα, την εθνική άμυνά μας.

Για να δούμε, στη σημερινή κρίσιμη πραγματικότητα, κατά πόσο αυτό τηρείται;

Η πατρίδα μας διαθέτει Ενοπλες Δυνάμεις, αξιόμαχες, ετοιμοπόλεμες με άριστο ηθικό και δύνανται να ανταποκριθούν στην αποστολή τους.

Χρειάζονται όμως αγάπη, στοργή και ενδιαφέρον από το λαό και την πολιτεία. Από το λαό την έχουν απεριόριστα. Τι γίνεται όμως με την πολιτεία (κυβέρνηση – αντιπολίτευση;) Ο πολιτικός γενικά χώρος, μέσα από το κυνήγι της εξουσίας και της «καρέκλας» έχει αποπροσανατολιστεί από τα κρίσιμα εθνικά θέματα, τις διαγραφόμενες, γύρωθεν απειλές και το επιβαλλόμενο ενδιαφέρον τους για τις Ενοπλες Δυνάμεις.

Η κυβέρνηση, είναι παρά πολλή φειδωλή σε έργα και κουραστική και εκνευριστική σε παχιά ψεύτικα λόγια, κάλπικα εύσημα και ψευτολιβανίσματα χωρίς λιβάνι. Οι Ενοπλες Δυνάμεις, σαρξ εκ της σαρκός του ελληνικού λαού, αποδέχονται, χωρίς καμία διάκριση, τα εκ των μνημονίων ληφθέντα μέτρα, ισόποσα για όλες τις τάξεις. Η ολομέλεια όμως του ελεκτικού συνεδρίου, σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, αποφάνθηκε ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, έχουν πληγεί ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΑ σε σχέση με άλλες ομάδες πολιτών, και παρακάμπτοντας το υπουργείο οικονομικών, απευθύνεται στο ΓΛΚ, για τη θεραπεία και άρση των αντισυνταγματικών θέσεων και αδικιών εις βάρος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Εσείς πολιτικάντηδες θέλετε και την «πίτα γερή» και το σκύλο χορτάτη. Εσείς πολιτικάντηδες θα γραφτείτε στο βιβλίο Γκίνες, ως θαυματουργοί εκδοροσφαγείς, αφού από ένα σφάγιο βγάλατε δύο τομάρια.

Οι εκδοροσφαγείς είσαστε εσείς. Το σφάγιο τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Το ένα τομάρι είναι οι μνημονιακές υποχρεώσεις και το άλλο το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Εσείς πολιτικάντηδες είσαστε υποκριτές και φαρισαίοι, αφού κάποια ψιχία, που υπόσχεστε ότι θα δώσετε αν δώσετε, από τα κλεμμένα του μόχθου και του ιδρώτα των στελεχών των  Ενόπλων Δυνάμεων, τα παρουσιάζετε ως προσφορά, ως αγάπη, ως ενδιαφέρον προς αυτά. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ. Επιτέλους ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΠΙΣΩ (Ολομέλεια του ελεκτικού συνεδρίου). Ένα άλλο αξιοπρόσεκτο στοιχείο είναι η μείωση της θητείας, την οποία οι διάφορες κυβερνήσεις και υπουργοί άμυνας τους, αμιλλόμενες μεταξύ τους, στη μείωση της, την έφεραν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, για την Ελληνική Αμυντική πραγμαιτκότητα. Λίγο απέχουμε από το σημείο να στέλλουμε τα απολυτήρια στο σπίτι των στρατευσίμων.

Δικαιολογία για τη μείωση της θητείας ήταν, η πρόσληψη εθελοντών.

Αυτό το μέτρο όμως έχει ατονίσει και οι παλιοί εθελοντές, έχουν αρχίσει να γερνούν και το πρόβλημα της επάνδρωσης των Μονάδων, να γίνεται όλο και πιο εξύτερο, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πολιτικάντηδες ρίχτε μια ματιά στο χάρτη της Ελλάδος και μέσα από την πραγματικότητα και όχι από το διαθλαστικό και παραμορφωτικό κάτοπτρο, από το οποίο εσείς παρατηρείτε, θα δείτε το γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό μέγεθος της χώρας και την τεράστια ευθύνη σας, να το υπερασπιστείτε και να το αξιοποιήσετε.

Ποιος σας έπεισε ότι δεν υπάρχουν απειλές για τη χώρα μας; Ποιος σας εξαπάτησε και σας έριξε στάχτη στα μάτια; Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα, με μέτρα, τα οποία λάβατε, να υποσκάπτετε το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων; Αναφέρονται σε λάθη. Ποιοι διέπραξαν τα λάθη αυτά και ποιες οι συνέπειες που υπέστησαν; Μήπως υπάρχει  κεκαλυμμένη ατιμωρησία; Μια εθνική τραγωδία δεν έχει πισωγυρίσματα. Εχει εδαφικούς ακρωτηριασμούς και πληθυσμιακούς εξανδραποδισμούς.

Μικρασιατική καταστροφή 1922. Τρεις πρώην πρωθυπουργοί, δύο υπουργοί και ένας αρχιστράτηγος εξετεσέσθησαν. Κύπρος 1974. Δεν κάθισαν όλοι οι υπεύθυνοι στο σκαμνί, του κατηγορουμένου. Κάποιοι που κάθισαν καταδικάστηκαν σε θάνατο, που μετετράπει σε ισόβια. Μεγάλο λάθος της ιστορίας, η μη εκτέλεση της θανατικής ποινής τους. Στα Ιμια το 1996, υπηρξε σύγχυση και ατιμωρησία. Τα εθνικά θέματα δεν επιδέχονται ολιγωρία, αδιαφορία και λάθη. Για κάθε παρεκτροπή, πρέπει να είμαστε αδέκαστοι τιμωροί. Τελειώνοντας στρέφουμε το βλέμμα μας με υπερηφάνεια και θαυμασμό, στο τότε 1914. Ευχόμαστε να ξεπεραστούν λάθη, παραλείψεις, αβλεψίες, αδιαφορίες και μέσα, από μια πανελλήνια αφύπνιση και ένα διαχρονικό συμβολισμό, το 2014 να γίνει 1914.

 

Παναγιώτης Χόχολης

Αντιστράτηγος ε.α.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button