Το 1ο Γυμνάσιο στο βυζαντινό φρούριο Ξάνθης

Την Κυριακή 2 Νοεμβρίου, 42 μαθητές και μαθήτριες του 1ου Γυμνασίου Ξάνθης επισκέφθηκαν το βυζαντινό φρούριο της Ξάνθειας, πάνω από την Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών (Εκκλησιαστική Σχολή).

Τα παιδιά περπάτησαν γύρω από τα τείχη του φρουρίου και είχαν την ευκαιρία να φωτογραφήσουν τα τείχη, τους πύργους και τη μεγάλη υδατοδεξαμενή που σώζεται στο νοτιοανατολικό άκρο του φρουρίου.

Την Κυριακή 2 Νοεμβρίου, 42 μαθητές και μαθήτριες του 1ου Γυμνασίου Ξάνθης επισκέφθηκαν το βυζαντινό φρούριο της Ξάνθειας, πάνω από την Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών (Εκκλησιαστική Σχολή).

Τα παιδιά περπάτησαν γύρω από τα τείχη του φρουρίου και είχαν την ευκαιρία να φωτογραφήσουν τα τείχη, τους πύργους και τη μεγάλη υδατοδεξαμενή που σώζεται στο νοτιοανατολικό άκρο του φρουρίου.

Για το φρούριο της Ξάνθης ο ιστορικός του 5ου αιώνα μ.Χ. Προκόπιος γράφει στο έργο του «Περί Κτισμάτων»: «…βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς μέγα τῷ περιβόλῳ ὕψος ἐντέθεικεν· ὥστε ὑπεραίρει τοσούτῳ τὸν λόφον, ὅσῳ δὴ αὐτοῦ καταδεέστερος τὰ πρότερα ἦν. Καὶ στοὰν μὲν ἐπανέστησεν ἐν θολωτῷ τείχει, ὅθεν δὴ τοῖς τειχομαχοῦσιν οἱ τῆς πόλεως ἀμυνόμενοι ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς διαμάχονται, τῶν δὲ πύργων ἕκαστον φρούριον ἐρυμνὸν ἐσκευάσατο εἶναι. Ἀλλὰ καὶ τὰ ἐκ τοῦ περιβόλου μέχρι ἐς τὸν ποταμὸν διατειχίσματι περιβαλὼν ἐκρατύνατο».

Ο Προκόπιος καταγράφει επίσης τη σφαγή 15.000 κατοίκων της Ξάνθης από τους Σκλαβηνούς. Στο έργο του «Υπέρ πολέμων» αναφέρει: «πλήθει βελῶν οἱ βάρβαροι βιασάμενοι ἐκλιπεῖν τε τὰς ἐπάλξεις ἠνάγκασαν καὶ κλίμακας τῷ περιβόλῳ ἐρείσαντες κατὰ κράτος τὴν πόλιν εἷλον. Ἄνδρας μὲν οὖν ἐς πεντακισχιλίους τε καὶ μυρίους εὐθὺς ἅπαντας ἔκτειναν καὶ πάντα τὰ χρήματα ἐληΐσαντο, παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας ἐν ἀνδραπόδων πεποίηνται λόγῳ. Καίτοι τὰ πρότερα οὐδεμιᾶς ἡλικίας ἐφείσαντο, ἀλλ´ αὐτοί τε καὶ ἡ συμμορία ἡ ἑτέρα, ἐξ ὅτου δὴ τῇ Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν χώρᾳ, τοὺς παραπίπτοντας ἡβηδὸν ἅπαντας ἔκτεινον. Ὡστε γῆν ἅπασαν, ἥπερ Ἰλλυριῶν τε καὶ Θρᾳκῶν ἐστι, νεκρῶν ἔμπλεων ἐπὶ πλεῖστον ἀτάφων γενέσθαι» .

Οι μαθητές και οι μαθήτριες διαπίστωσαν πως αυτός ο τόπος είναι ποτισμένος με το αίμα των προγόνων μας και πως είναι χρέος δικό μας να γνωρίζουμε το ιστορικό μας παρελθόν.

Στη συζήτηση που ακολούθησε μετά την πεζοπορία, η ομάδα διαπίστωσε ότι δυστυχώς το βυζαντινό φρούριο της Ξάνθης δεν έχει αναδειχθεί όσο θα άξιζε στην πόλη μας. Τα παιδιά πρότειναν να καθαριστεί το μονοπάτι και η πρόσβαση στα τείχη, να τοποθετηθούν ενημερωτικές πινακίδες και να γίνουν εργασίες συντήρησης στα τμήματα των τειχών που κινδυνεύουν με κατάρρευση.

Περπατώντας γύρω από το αρχαίο μονοπάτι του φρουρίου της Ξάνθης, τα παιδιά βρήκαν μια πινακίδα με ένα όμορφο ποίημα, που εκφράζει τη μοναδικότητα του χώρου. Το ποίημα έγραφε:

«Κι αν θα βρεθείς περπατητής

Σ’ ερειπωμένα τείχη

Που βυθισμένα βρίσκονται

Στην αιώνιά τους λήθη,

Μη φοβηθείς!

Μα να σκεφθείς

Το μέγεθος της τύχης!

Όταν μονάχος περπατάς

Στης ιστορίας τα μέρη

Εκεί που θρύλοι, αλήθειες, ψέματα

Βαδίζουν χέρι, χέρι!»