«Ἀσυλλόγιστόν ἐστιν ἡ πονηρία»

Το Σύνταγμα τής Ελλάδας, «εις το όνομα τής Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», ορίζει ότι «Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία τής Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας τού Xριστού» (Σύνταγμα τής Ελλάδας, 3,1), καθώς και ότι η Oρθόδοξη Eκκλησία τής Eλλάδας «γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό» (ό. π. 3, 1). Επίσης, καθιστά σαφές ότι «Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με την λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων» (ό. π. 13, 2).

Το Σύνταγμα τής Ελλάδας, «εις το όνομα τής Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», ορίζει ότι «Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία τής Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας τού Xριστού» (Σύνταγμα τής Ελλάδας, 3,1), καθώς και ότι η Oρθόδοξη Eκκλησία τής Eλλάδας «γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό» (ό. π. 3, 1). Επίσης, καθιστά σαφές ότι «Kάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με την λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων» (ό. π. 13, 2). Εάν, λοιπόν, λάβουμε υπ’ όψιν ότι η τοποθέτηση τής εικόνας τού Χριστού στον πυργίσκο τού ωρολογίου τής κεντρικής πλατείας τής Ξάνθης – θέμα που απασχόλησε προ ημερών τους περιπλαταγούντες δοκησίσοφους – βασίζεται σε σχετική απόφαση τού Δήμου Ξάνθης (ό. π. 102), τότε γίνεται αντιληπτό ότι η εν λόγω πράξη σε καμμία περίπτωση δεν αντιβαίνει το Σύνταγμα τής Ελλάδας.

 

Εάν, εξάλλου, η τοποθέτηση τής εικόνας τού Χριστού στο ωρολόγιο όντως προσβάλλει τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας, μόνον η παράνοια θα μας συμβούλευε να τοποθετούμε εκεί και σύμβολα τού Κορανίου, αφού τότε, κατά το ίδιο σκεπτικό, θα προσβάλλαμε και τους χριστιανούς συμπολίτες μας. Εάν, όμως, δεν τους προσβάλλει, τότε προς τι διαταράσσεται η κοινωνική γαλήνη μας με ανεύθυνες μωρολογίες; Επιθυμεί κανείς να προσβάλλει το σύνολο των Ξανθιωτών; Ποιός μουσουλμάνος συμπολίτης μας και γιά ποιόν πραγματικό λόγο αισθάνεται προσβεβλημένος από την προαναφερθείσα συνταγματικώς κατοχυρωμένη ενέργεια; Στο ίδιο Σύνταγμα δεν ορκίζονται πίστη και οι μουσουλμάνοι βουλευτές μας;

 

Κάθε μορφωμένος χριστιανός ή μουσουλμάνος έλληνας πολίτης αναγνωρίζει ότι η θρησκευτική ελευθερία του εντός τής Ελλάδας είναι κατοχυρωμένη χάρη στο Σύνταγμά μας, το οποίο – κατά ιστορικοκοινωνική και πολιτισμική συγκυρία – διαπνέεται ευτυχώς από την θεμελιώδη διδασκαλία τής ειρηνικής συμβίωσης που εφαρμόζει η επικρατούσα Ορθοδοξία έναντι τού μειονοτικού Ισλάμ, σε αντίθεση με άλλα «Συντάγματα», άλλων κρατών, όπου επικρατούν άλλες θρησκείες, διακρινόμενες γιά την μηδενική ή υποκριτική ανοχή τους έναντι των αλλοθρήσκων πολιτών τους. Ενοχλεί κάποιον το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες αρχές τού Συντάγματος τής Ελλάδας τηρούνται ακόμη;

 

Επιπλέον, η απόπειρα εφαρμογής ενός πλήρους διαχωρισμού τού παραδοσιακά επικρατούς πολιτισμικού στοιχείου (ιδέας, συνήθειας ή μνημείου) από το αντίστοιχο θρησκευτικό, τουλάχιστον εντός τής κοινωνίας ενός «ένθεου έθνους», όπως κατά συντριπτική πλειονοψηφία ήταν και παραμένει το ελληνικό, ευλόγως δύναται να χαρακτηρισθεί ως μία παρά φύση ενέργεια που – ναι μεν – αναμένεται να επικροτείται ή να επιδοτείται από αμαθείς ή από υστερόβουλους, αλλά όχι και να υιοθετείται από στοιχειωδώς καλλιεργημένους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μελετήσει έστω ένα ή δύο σοβαρά συγγράμματα ελληνικής ιστορίας.

 

«Λοιδορῆσαι τοὺς πονηροὺς οὐδέν ἐστ’ ἐπίφθονον», θα πρόσθετε και ο Αριστοφάνης.

 

Αθανάσιος Τσακνάκης

10/10/2016