ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Τις τελευταίες ημέρες το πολιτικό ενδιαφέρον όλων ήταν στραμμένο στα τεκταινόμενα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, με τα υπόλοιπα θέματα της τρέχουσας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επικαιρότητας να περνούν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα….

Τις τελευταίες ημέρες το πολιτικό ενδιαφέρον όλων ήταν στραμμένο στα τεκταινόμενα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ,  με τα υπόλοιπα θέματα της τρέχουσας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επικαιρότητας να περνούν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα….

Τώρα που επανεκλέχθηκε στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου, η πολιτική ζωή ξαναβρίσκει τους κανονικούς της ρυθμούς…..

Επανέρχονται θέματα που η επίλυση τους εκκρεμεί, είτε από υπαιτιότητα της κυβέρνησης, είτε από υπαιτιότητα διεθνών κέντρων και παρακεντρων, ή γιατί η εξεύρεση λύσεων είναι ιδιαίτερα δύσκολη…

Ή πάλι γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν κόμματα και κοινωνικοί εταίροι καθώς τα συμφέροντα του ενός αντικρούονται σε αυτά του άλλου….

Και ως συνήθως οι κοινά αποδεκτές λύσεις έρχονται αφού παρέλθει χρόνος πολύ και ο κόμπος φτάσει στο χτένι που λέει ο κόσμος….

Και αν δεν επιτευχθεί και τούτο, αν δεν υπάρξει δηλαδή ευρεία συναίνεση, τότε έρχεται το αποφασίζουμε και διατάζουμε….

 

Το θέμα των Σκοπίων, ο νέος εκλογικός νόμος και το ασφαλιστικό είναι τα θέματα που θα μας απασχολήσουν τα μάλλα  από εδώ και πέρα…

Το Σκοπιανό προς το παρόν το αφήνουμε στα χέρια της Ντόρας, τον εκλογικό νόμο στην αντιπολίτευση  που θα ασκηθεί από πλευράς ΠΑΣΟΚ και των λοιπών κομμάτων προς την κυβέρνηση…. 

Εξάλλου δεν απασχολούν και πάρα πολύ τους πολίτες….

Το θέμα όμως που προβληματίζει και αγγίζει ιδιαίτερα την κοινή γνώμη είναι το ασφαλιστικό …..

Το εργασιακό και το ασφαλιστικό αφορά τον κάθε Έλληνα και θέλει, αλλά και δικαιούται να έχει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή του μέσω των συνδικαλιστικών οργάνων που τον εκπροσωπούν….

Και επειδή είναι ακόμη πολύ νωρίς για να περάσει η κυβέρνηση στο στάδιο του αποφασίζουμε και διατάζουμε, το ενδιαφέρον όλων εστιάζεται στο διάλογο που καταβάλλονται προσπάθειες να πραγματοποιηθεί, με τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσοτέρων κομμάτων και  κοινωνικών εταίρων, που μέχρι στιγμής οι απουσίες είναι περισσότερες από τις συμμετοχές σε τούτο το διάλογο ….

 

Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό στον εργασιακό χώρο και ως φυσικό επακόλουθο και στο ασφαλιστικό….

Και για να αποφευχθούν τα χειρότερα η κυβέρνηση ετοιμάζει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση  με στόχο  την καταπολέμηση της ανεργίας….

Σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έξι στους δέκα Έλληνες εργαζόμενους, κυρίως εργάτες και τεχνίτες θα βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας στα 60 τους χρόνια, γιατί δε θα μπορούν να βρουν δουλειά στα “μέτρα” τους….

Και δε θα βρίσκουν δουλειά όχι γιατί θα κάνουν τους δύσκολους και τους επιλεκτικούς, αλλά απλούστατα γιατί δε θα τους προσλαμβάνουν οι εργοδότες….

Τι να τον κάνει τον εξηντάρη βιομηχανικό εργάτη, όταν δίπλα του θα στέκει ο τριαντάχρονος που επίσης θα του ζητά εργασία….

Οι συναισθηματισμοί και τα κοινωνικά κριτήρια είναι ψιλά γράμματα για την ιδιωτική πρωτοβουλία, όπου μοναδικός γνώμονας είναι το κέρδος….

Και στη σύγχρονη ζούγκλα επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου…..

 

Έξι λοιπόν στου δέκα Έλληνες θα βρεθούν εκτός δουλειάς πριν από τα εξήντα τους χρόνια και δε θα έχουν τη δυνατότητα να βρουν ίδια δουλειά….

Οι  βασικές αιτίες είναι δύο…..

Η πρώτη σχετίζεται με το ότι δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα προγράμματα επιμόρφωσης των εργαζομένων και ειδικά αυτών που δουλεύουν σε προβληματικούς και φθίνοντες κλάδους όπως η γεωργία και η κλωστοϋφαντουργία ….

Έτσι όταν βρεθούν χωρίς δουλειά δεν έχουν τις δεξιότητες για να βρουν κάποια άλλη…

Οι μεγάλης ηλικίας εργαζόμενοι έχουν ένα ακόμη μειονέκτημα….

Λόγω της υψηλής ανεργίας, ακόμη και αν έχουν τις γνώσεις, δεν προτιμώνται από τους εργοδότες, γιατί κοστίζουν ακριβότερα από ότι ένας νεοεισερχόμενος στην αγορά εργασίας….

 

Πέραν τούτου, σε κανένα άλλο κράτος της Ε.Ε. δε θα υπάρχει τόσο έντονο πρόβλημα με τους εργαζόμενους μεγάλης ηλικίας….

Μόνο το 40,5% από τους Έλληνες εργαζόμενους θα μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά όταν θα είναι 60 ετών, τη στιγμή που ο κοινοτικός μέσος όρος βρίσκεται 60,8% κα στα σκανδιναβικά κράτη φτάνει το 70%…

Παράλληλα η χώρα μας δίνει τα πιο λίγα χρήματα στην Ε.Ε. για δράσεις υπέρ της απασχόλησης και της ανάπτυξης, είναι η λιγότερο “γενναιόδωρη” χώρα σε ότι αφορά τη στήριξη των εργαζομένων….

Παράλληλα η απουσία κοινωνικών υποδομών σε συνδυασμό με τη χαμηλή σχετικά οικονομική ανάπτυξη δε δημιουργεί  απασχόληση….

Και ως εκ τούτου η ανεργία φέρνει φτώχεια και φτώχεια σημαίνει χαμηλότερους μισθούς και λιγότερες εισφορές κοινωνικής ασφάλισης ….

Σε ένα τέτοιο λοιπόν τοπίο  ανοίγει  και ο διάλογος για το ασφαλιστικό και το εργασιακό….

Και το να πιστεύει κανείς πως μπορεί να εξευρεθούν κοινά αποδεκτές προτάσεις, μάλλον φαντάζει όνειρο θερινής νυχτός…….