ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΧΑΡΗ ΑΤΜΑΤΖΙΔΗ

Ως πολίτης τούτης της πόλης νιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση για την αναχώρηση από τούτη τη ζωή του Χάρη Ατματζίδη. Εύχομαι καλό ταξίδι στο Χάρη και δύναμη στη γυναίκα και στα παιδιά του. Στους πολλούς φίλους του εύχομαι να τον σκέφτονται σαν ένα δημιουργικό πρόσωπο της ξανθιώτικης κοινωνίας.

  Λίγα λόγια θέλω να καταθέσω τούτη τη στιγμή του αιφνιδιασμού. Ο Χάρης πάντα έπαιζε με τη ζωή, πάντα είχε τόλμη και απλότητα. Αγαπούσε τους νέους και ο ίδιος ήταν αιώνια νέος, τολμηρός και απλός. Αυτά τον έβλαπταν. Πολλές φορές δεν υπεράσπιζε τον εαυτό του.

Ως πολίτης τούτης της πόλης νιώθω ιδιαίτερη συγκίνηση για την αναχώρηση από τούτη τη ζωή του Χάρη Ατματζίδη. Εύχομαι καλό ταξίδι στο Χάρη και δύναμη στη γυναίκα και στα παιδιά του. Στους πολλούς φίλους του εύχομαι να τον σκέφτονται σαν ένα δημιουργικό πρόσωπο της ξανθιώτικης κοινωνίας.

  Λίγα λόγια θέλω να καταθέσω τούτη τη στιγμή του αιφνιδιασμού. Ο Χάρης πάντα έπαιζε με τη ζωή, πάντα είχε τόλμη και απλότητα. Αγαπούσε τους νέους και ο ίδιος ήταν αιώνια νέος, τολμηρός και απλός. Αυτά τον έβλαπταν. Πολλές φορές δεν υπεράσπιζε τον εαυτό του.

  Είμαι χαρούμενος γιατί τον γνώρισα αυτόν και την οικογένειά του σε ευχάριστες και δύσκολες στιγμές και εκτίμησα το ψυχικό του μεγαλείο. Ως τις τελευταίες μας συναντήσεις μού μιλούσε για το όνειρό του να οργανώσουμε μια δανειστική βιβλιοθήκη με τους τόμους των βιβλίων του.

  Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί σε συνεργασία με τη φιλόλογο Δήμητρα Κατάκη συγκροτήσαμε και επιμεληθήκαμε τον τόμο :

 

Χαράλαμπος Ατματζίδης

«Κατάθεση Ζωής»

Ξάνθη 2000

 

  Επιδιώξαμε, χωρίς να γράψουμε ούτε ένα δικό μας κείμενο και χωρίς να ‘διορθώσουμε’ ούτε ένα κείμενο του Χάρη, να δείξουμε τον άνθρωπο και το πλούσιο έργο του.

  Η αναφορά στις ρίζες του, τα κείμενα αυτοβιογραφίας, κείμενα άλλων για το Χ. Ατματζίδη, κείμενά του στο «Μαχητή» (1965 – 1967), αγορεύσεις του στη Βουλή (1977 – 1989), εισηγήσεις του για διάφορα θέματα, πλαισιωμένα με  ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό καθιστούν τον τόμο αυτό των επτακοσίων (ναι 700 !) σελίδων ένα πολύ σοβαρό τεκμήριο τοπικής ιστορίας και ένα πιστοποιητικό του προσώπου του Χάρη Ατματζίδη.

  Αυτή τη συγκινητική στιγμή μπορώ να πω με πεποίθηση – πέρα από τις ιδεολογικές διαφορές που μας χώριζαν – ότι η Ξάνθη έχασε ένα πρόσωπο που πρόσφερε πολλά στον τόπο του, έναν πολιτικό που αγαπούσε αυτόν τον τόπο. Είμαι σίγουρος ότι το Χάρη τον αγάπησαν πολύ, γιατί το άξιζε.

  Καλό ταξίδι, Χάρη…