Εισήγηση του Μιχάλη Σπανίδη

Φιλόκαλοι της σκέψης μας,

Φιλόκαλοι της πράξης μας,

Φιλόκαλοι της ΠΟΛΗΣ-ΑΓΟΡΑΣ

 

Σας καλωσορίζω σ την αποψινή ημερίδα του ΔΙΚΤΥΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ:ΠΟΛΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

Είχα τονίσει τον περασμένο Σεπτέμβρη στις εκδηλώσεις των γιορτών παλιάς Ξάνθης στο “μονοπάτι της ζωής” ότι:

..συναντιόμαστε σε μια πόλη που αλλάζει ταχύτατα τις μάσκες  περιμένοντας την επερχόμενη θεσμική βαρβαρότητα,  από μια πολιτική γενιά που ήταν εύφορη σε ενδοτικότητες και μετρημένη σε θαρραλέες αναμετρήσεις.

Σε μια επικαιρότητα να παίζει επικίνδ

Φιλόκαλοι της σκέψης μας,

Φιλόκαλοι της πράξης μας,

Φιλόκαλοι της ΠΟΛΗΣ-ΑΓΟΡΑΣ

 

Σας καλωσορίζω σ την αποψινή ημερίδα του ΔΙΚΤΥΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ:ΠΟΛΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

Είχα τονίσει τον περασμένο Σεπτέμβρη στις εκδηλώσεις των γιορτών παλιάς Ξάνθης στο “μονοπάτι της ζωής” ότι:

..συναντιόμαστε σε μια πόλη που αλλάζει ταχύτατα τις μάσκες  περιμένοντας την επερχόμενη θεσμική βαρβαρότητα,  από μια πολιτική γενιά που ήταν εύφορη σε ενδοτικότητες και μετρημένη σε θαρραλέες αναμετρήσεις.

Σε μια επικαιρότητα να παίζει επικίνδυνα παιχνίδια, συνδυάζοντας δημόσιες πράξεις με προσωπικές καταστροφές, εκείνο που μετράει εκτός από την τραγικότητα, είναι ότι στα χρόνια που έρχονται θα συνεχίσουμε να ακούμε τα σπουδαία τραγούδια και να διαβάζουμε τα μεγάλα κείμενα των δημιουργών μας με άλλη διάθεση και με πικρή γεύση.

ΔΙΚΤΥΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ

Προσεγγίζει την  πολιτιστική φυσιογνωμία της Ξάνθης με μια πρωτοποριακή αυτόνομη αισθητική.

Όμορφη και αυθεντική.

Αληθινή, χωρίς ακρότητες, χωρίς μισόλογα  και ψεύτικες υποσχέσεις.

Εδώ καταγράφεται η μουσική, εικαστική, θεατρική και λογοτεχνική κίνηση, σε μια προσπάθεια να διερευνηθεί το σημερινό πρόσωπο της πόλης.

Σήμερα εδώ τονίζεται το πόσο στηρίχτηκε αυτή η αναγέννηση, στη θέληση των πολιτών και πολύ λιγότερο στην τοπική θεσμική συμπαθητική διανόηση.

Όταν η κοινωνία έχει φτάσει σε τέτοια σημεία λατρείας του συμφέροντος, αυτός που ξέρει καλύτερα είναι αυτός που έχει τη σχέση και όχι οι γύρω του.

Στην ελπίδα για κάτι καλύτερο, χωρίς να γινόμαστε άπληστοι, πρέπει να πιστέψουμε, να προσπαθήσουμε, να δουλέψουμε.

Χωρίς υποκρισία, χωρίς τη λατρεία για την εξωτερική εμφάνιση και την επιβολή μέσα σε αυτήν του νεοπλουτισμού ως απόλυτη αξία, χωρίς να είμαστε αιχμάλωτοι σ’ ένα τεχνητά αποστειρωμένο περιβάλλον, σε μια “εμφιαλωμένη δημοκρατία”, όπως λέει χαρακτηριστικά ο “σπιθαίος φιλόκαλος φίλος” Σταύρος.

ΔΙΚΤΥΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ

Καρνάγιο σκέψης σε συνθήκες ελευθερίας και ορθού λόγου.

Φώτα πορείας μέσα στα θαμπά και σκοτεινά τοπία μιας πόλης που μοιάζει κατατεμαχισμένη.

Μια πόλη, που δεν τη συγκινεί η καρτερία του θύματος, που δεν στοχάζεται πάνω στην αποτυχία, ούτε καν μέσα στην τέχνη της, όπου η ανθρώπινη ζωή έχει γίνει αριθμός, νούμερα.

Μια πόλη που δεν μετρά την αξία της ζωής, γιατί τη ζυγίζει με τη ζυγαριά της στυγνής ωφέλειας, που γλεντοκοπάει στα υψηλής αισθητικής σωματοπάζαρα, χαλβαδιάζοντας καλλίπυγους αλλοδαπάς κορασίδας.

Αλλά τι να περιμένεις όταν το πατριωτικό καθήκον των πλειονοτικών θεσμικών στις ημερήσιες δραστηριότητες τους είναι το σκωτομύγι  στο χώρο του πολιτισμού.

Είναι λυπηρό να διαπιστώνει κανείς ότι οι τοπικοί αρμόδιοι επικεφαλείς εξακολουθούν να προσεγγίζουν με τρόπο στατικό τον πολιτισμό, οδηγώντας σε πλήρη στασιμότητα την εντόπια ευρηματική σκέψη….

Αυτά που γι’ αυτούς είναι σημαντικά, για εμάς δεν είναι και αντιστρόφως.

Η σημερινή μας συνάντηση είναι το σημείο στο οποίο αποκαλύπτεται το εύρος και το βάθος της σοβαρότητας του ΔΙΚΤΥΟΥ.

Στόχος μας μια σύγχρονη πρόταση απόδρασης του πολιτισμού της ΠΟΛΗΣ-ΑΓΟΡΑΣ από την χρεωκοπία των ονείρων των ανθρώπων, που το μόνο που έμαθαν στην ζωή τους είναι να προάγουν καιροσκοπικά τα συμφέροντά τους(κομματικά, φατριατικά, προσωπικά), αλλάζοντας θέσεις με την ίδια ευκολία που κάνουν ρουσφέτια, πιστεύοντας ότι ο πονηρός δεν γίνεται αντιληπτός.

Σήμερα εδώ θέλουμε να διερευνήσουμε θέματα της ΠΟΛΗΣ-ΑΓΟΡΑΣ, το παρόν και παρελθόν της, να οραματιστούμε το μέλλον της και να συν-δημιουργήσουμε για την πολιτιστική της ανάταση, πρότυπο.

Η δύναμη της ΠΟΛΗΣ-ΑΓΟΡΑΣ είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Ήρθε η ώρα να σηκώσουμε τα πεσμένα φύλλα της πόλης, φέρνοντας φρέσκο αέρα και δίνοντάς της ξανά την χαμένη της αισιοδοξία.

Καμιά σχέση με το τηλεοπτικό σύμπαν που μας προσφέρει όλους αυτούς τους ανίδεους, αγράμματους και γελοίους.

Καταρρέουν πια όλες οι βεβαιότητες της τελευταίας τριακοπενταετίας.

Ο καιρός και οι πολίτες απαιτούν πια να πέσουν οι μάσκες, να αποδοθούν οι ευθύνες στους πρωταίτιους και κύριους υπεύθυνους.

Διαδρομή αυτογνωσίας η σημερινή.

Ο λόγος μας περιέχει το αίτημα της επανάστασης, της ανατροπής.

Ψάχνοντας ανακαλύπτουμε διαμάντια που για διάφορους λόγους ποτέ δεν διδαχθήκαμε και τα οποία μας αφορούν απόλυτα.

Η εμπειρία μας έδειξε ότι εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, με διαφορετικό υπόβαθρο γνώσεων και αισθητικής, εκτίμησαν και απόλαυσαν την πρόταση μας.

Η κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά προκαλεί την ανάγκη επαναπροσδιορισμού μας, για αυτό η προσοχή μας θα πρέπει να στραφεί ξανά με τρόπο επείγοντα και αυθεντικό στις ρίζες μας, στη γλώσσα μας, στη ιστορία μας.

Χωρίς αυτό, κλονίζεται η γέφυρα.

Η ΠΟΛΗ-ΑΓΟΡΑ πρέπει να δει τον αληθινό της εαυτό.

Καιρός να στραφούμε στα του οίκου μας, να δοκιμάσουμε την γλώσσα μας στις προγενέστερες μορφές της, μήπως και καταφέρουμε να βρούμε την  άκρη του κομμένου νήματος και του απολεσθέντος νοήματος.

Τα ρεβίθια, το κρασί και το λάδι, μας έρχονται από τον Όμηρο. Εμείς όμως πιέζουμε τον εαυτό μας να δεχθεί το σούσι, την κόλα και το ονδερόκς.

ΠΟΛΗ-ΑΓΟΡΑ δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη μόνο πώληση. Είναι η χαρά της επαφής, η χαρά του να ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο και διαφορετικό.

Ο κόσμος διψάει για νέα πράγματα, αληθινά.

Η εικονορύπανση και η ηχορύπανση είναι έγκλημα και μια φασιστική λογική, ότι σώνει και καλά πρέπει να βλέπουμε και να ακούμε αυτό που εισάγεται και προτείνεται.

Θέλουμε τα μνημεία  να μας εμπνέουν.

Θέλουμε οι επισκέπτες της ΠΟΛΗΣ-ΑΓΟΡΑΣ, ανοίγοντας κλειστές πόρτες και εξερευνώντας τις γωνιές της, να ανακαλύπτουν τις δημιουργίες των δημιουργών, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα να βγαίνουν στο φώς άγνωστα δημιουργήματα των μικρών και μεγάλων εκφραστών.

Ο Θανάσης με παρακάλεσε να αναφερθώ  σήμερα για το βιβλίο στην ΠΟΛΗ-ΑΓΟΡΑ.

Από την οικονομία και τον αθλητισμό, στον καλλιτεχνικό ανταγωνισμό, μ’ επίκεντρο το βιβλίο.

“Δεν χρειάζεται να κάψεις τα βιβλία για να καταστρέψεις ένα πολιτισμό. Αρκεί να κάνεις τους ανθρώπους να μην τα διαβάζουν πια”. ΓΚΑΝΤΙ

Χρόνια περιμέναμε να χαραχθεί  μια πολιτιστική πολιτική για το βιβλίο.

Η αναγνωσιμότητα έχει πιάσει πάτο.

Τα βιβλία παγώνουν στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Παγώνουν από τους συνεχόμενους φλογερούς αποκλεισμούς των διαφόρων θεσμικών της ΠΟΛΗΣ-ΑΓΟΡΑΣ.

Κάθε προχωρημένη πόλη έχει αρκετές βιβλιοθήκες όπου καθημερινά όλο και κάποιο χέρι θα τα πιάσει να τα ζεστάνει και να ζεσταθεί.

Σήμερα η μεγαλύτερη προσωπική επανάσταση είναι το να μπορείς να βυθίζεσαι σε ένα καλό βιβλίο,  από το να βυθίζεσαι καθημερινά στα καταθλιπτικά τηλεοπτικά και όχι μόνον σκουπίδια.

Ανάχωμα στην ομοιομορφία της παγκοσμιοποίησης, του εξωτισμού και του δήθεν.

Καιρός να συγκροτηθεί στην ΠΟΛΗ-ΑΓΟΡΑ μια ισχυρή ομάδα αξιών, τάσεων, ειδών, ιστοριών ή αισθητικών επιλογών.

Μια ισχυρή απάντηση τόσο απέναντι στον κιτρινισμό των ημιμαθών, όσο και στο άλλο, αυτό των τριών διαστάσεων, της ψηφιακής τεχνολογίας και της νηπιακής σήψης.

Τόλμη, πνευματική εγρήγορση και αέναη αναζήτηση στον πλούτο των καθημερινών ιστοριών και του ανθρωπισμού,

απέναντι στον τρόμο και στο υπερθέαμα.

 

Ευχαριστώ

Μιχάλης  Σπανίδης