ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΞΑΝΘΙΩΤΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ – ΒΙΟΤΕΧΝΗ-ΕΜΠΟΡΟ

“…Οι βίλες της παραλίας μετακινούνται κατά πλάτος

είναι περήφανες σαν καβούρια.

Ο ήλιος κάνει τ’ αγάλματα να βλεφαρίσουν.

Η πύρινη θάλασσα που μαίνεται στο διάστημα

διαπερνά τη γη και γίνεται χάδι.

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει…”

(Tomas Transtromer)

 

Την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011,εννέα ημέρες πριν τον εορτασμό του ΟΧΙ  του  1940, η μοίρα μας θέλει να βροντοφωνάξουμε ένα μεγάλο σύγχρονο ΟΧΙ προς τα “απόνερα”  της  τριανταπεντάχρονης  κομματοκρατίας, καθώς και σε κάθε είδους ηλίθιους και κατασ

“…Οι βίλες της παραλίας μετακινούνται κατά πλάτος

είναι περήφανες σαν καβούρια.

Ο ήλιος κάνει τ’ αγάλματα να βλεφαρίσουν.

Η πύρινη θάλασσα που μαίνεται στο διάστημα

διαπερνά τη γη και γίνεται χάδι.

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει…”

(Tomas Transtromer)

 

Την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011,εννέα ημέρες πριν τον εορτασμό του ΟΧΙ  του  1940, η μοίρα μας θέλει να βροντοφωνάξουμε ένα μεγάλο σύγχρονο ΟΧΙ προς τα “απόνερα”  της  τριανταπεντάχρονης  κομματοκρατίας, καθώς και σε κάθε είδους ηλίθιους και καταστροφικούς “-ισμούς”.

Ο μακάκας τέρμα. Δεν τον κάνουμε άλλο. Ό,τι φάγανε, φάγανε.

ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΕΚΚΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ  ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΑΚΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΚΑΙ

ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ 1 ΕΥΡΩ

Σε μια πόλη όπου η αγορά καθώς περνάει το κατώφλι της κατάθλιψης ,ταραγμένη επί μήνες από τους πολυχρονεμένους τοπικούς ολίγιστους της ηθικής και διανοητικής πενίας,

 ήρθε η ώρα που έχουμε περισσότερο ανάγκη να διασταυρώσουμε το βλέμμα με τον διπλανό μας, και να ανεβάσουμε    τη συλλογική μας προσπάθεια.

Πήξαμε ως τα μπούνια, από τους θεσμικούς του λαΪκισμού  και του κομματισμού.

Ηλίθια νεοεθνικοφροσύνη και νεοαμερικανοσύνη.

Στόματα αφρίζοντα και γραφίδες ξεσαλωμένες.

“Απατεώνες”, “Γομάρια”, και “Χωριάτες”.

Λαμόγια πάσης φύσεως και αποχρώσεως  συνωστίζονται  καθημερινά, βομβαρδίζοντάς μας με αναλύσεις,

πληροφορίες, εκτιμήσεις, κραυγές, αλαλαγμούς και κηρύγματα.

Μάλιστα κάποιοι επιμένουν ακόμα για την “παρθενιά τους”.

Ο ρεαλισμός της επίγνωσης της κατάστασης, μόνον αυτός, μπορεί να γεννήσει σωτηρία.

Η σιωπή και η απομόνωση μόνο φάρμακο δεν είναι αυτόν τον καιρό.

Τον οικονομικό πατριωτισμό πρέπει να τον κάνουμε πράξη πρώτα εμείς, μόνοι μας.

Η  αυτόχθονη σκέψη μας είναι το όπλο μας.

Πρέπει εμείς να διώξουμε από την καθημερινότητα μας τους βλοσυρούς ασκητές και ερημίτες,

 που επιμένουν να σιτίζονται με τη φαντασία ότι αυτοί κρατούν το τηλεχειριστήριο,

αυτοί αποφασίζουν σχεδιάζουν και επιβάλουν, επιχειρώντας να παραστήσουν την αποτυχία τους σαν πρόοδο και επανάσταση, ξαναβυθιζόμενοι  στην πεποίθηση της ματαιότητάς τους.

 Όλους αυτούς με το ήθος της αντιπαροχής, των μπετών, των αναμονών και των μικροαστικών λουτροκαμπινέδων.

Το κούρεμα πρέπει να το αρχίσουμε πρώτοι εμείς, ξεκινώντας από τους γκαστρωμένους  σουλατσαδόρους της φυλής του φραπέ και του φρέντο.

Τι σχέση έχει η ζωηρότητα και το νεύρο του εμπόρου, ο μετρημένος χρόνος των χειροτεχνών και των μαστόρων, με την νωχέλεια των “καφενείων τους”.

Είναι δυνατόν;

Λουκέτο στην λογική;

Από την τέχνη και την γνώση, στην άγνοια και την κατανάλωση;

Από την αυτονομία του παραγωγού και εμπόρου, του ελεύθερου επαγγελματία,

 στην εξάρτηση του υπαλλήλου ενός εμπορικού κέντρου ή μιας πολυεθνικής εταιρείας;

Αυτό είναι το όραμα και σχέδιο τους. Να συμβιβαστούμε με τη ρουτίνα και να φτάσουμε στο κατώφλι των γηρατειών παραδαρμένοι σε έναν ωκεανό αβεβαιότητας και ανασφάλειας.

Στην συνάντηση του πρωινού της Τετάρτης 19 Οκτωβρίου 2011 υπάρχει πάντα αναμονή και ελπίδα,

 για να διώξουμε την θεσμική μελαγχολία καθώς και τα σημάδια της απογοήτευσης και του φόβου που φέρνει αυτή.

Καιρός για μια νέα αρχή,

 μια βουτιά στην καθαρή θάλασσα,

 μια ανάσα στον καθαρό ουρανό,

 μια γεύση για ελευθερία και αξιοπρέπεια.

Η ποιότητα της ζωής δεν ορίζεται από τον πλούτο, αλλά από την ελευθερία που απολαμβάνει ο κάθε πολίτης.

Προσδοκάμε οικονομική  ανάπτυξη, με συστατικά στοιχεία ηθικής και φιλοσοφίας,

 που θα εγγυάται την ελευθερία ως βασικό αγαθό.

Τους δώσαμε την ψυχή μας. Θυμηθήκανε άραγε ότι δεν είναι ιδιοκτησία τους;

Σκεφτήκανε ποτέ ότι είμαστε ξεχωριστά όντα με τα δικά τους θέλω, καθώς και όχι έρμαια των δικών τους πρέπει;

Πού είναι η ηθική, η ευθύνη, ο αυτοέλεγχος, το μέτρο, η ευπρέπεια, ο σεβασμός στους άλλους;

Τώρα την καθημερινότητα, την αγορά, την δυναστεύουν ανεξέλεγκτα και ατιμώρητα του καθενός ημετέρου αγωνιστή τα γούστα.

Χρόνια σκυθρωπής ζωής, σκληρής βιοπάλης, αγέλαστου βίου,

που φέρνουν την έλλειψη γέλιου, τη βία και το θάνατο.

Αλλά και χρόνια εκδίκησης, ώσπου να φτάσουμε στη μοιραία μέρα της συνάντησης,

στη συνάντηση της απολογίας,

στην απολογία που πρόκειται να οδηγήσει τις ζωές

ή στην εκδίκηση ή στη συγχώρεση.

Αυτό είναι το δίλημμα που σαν δαγκάνα σκορπιού ανοίγεται μπροστά μας.

Ο  διάσημος Χιλιανός συγγραφέας Λουίς  Σεπούλδεβα σε μια πρόσφατη συνέντευξή  του κατά την επίσκεψή του  στη χώρα μας τόνισε  χαρακτηριστικά:

“Την οικονομική κρίση, που είναι παγκόσμια, δεν την έχουν προκαλέσει οι λαοί, ούτε οι πολίτες

 αλλά ο συμφεροντολογικός πόθος μιας μικρής ομάδας αθλίων, πράγμα το οποίο βοήθησε τους εκπροσώπους μιας

 ψευτοαριστεράς (τους σοσιαλδημοκράτες) να πετάξουν τη μάσκα της προοδευτικότητας

και να αποδειχθούν υπερασπιστές τόσο της αδικίας όσο και της ανισότητας.

 Δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους συντηρητικούς. Αν  έγραφα ένα μυθιστόρημα για την κρίση,

 θα άρχιζε κάπως έτσι …Ξημέρωσε μια υπέροχη μέρα, τα πτώματα χιλιάδων τραπεζιτών

και χιλιάδων υπουργών κρέμονταν από τα φανάρια στην Πλάθα Μαγιόρ…..

Δεν είμαι προφήτης της Αποκάλυψης, αλλά αν δεν κάνουμε  ό,τι μπορούμε για να σταματήσουμε τον παραλογισμό  της κεφατης  κεφαλαιοκρατίας, θα οδηγηθούμε προς μια συλλογική αυτοκτονία.

 Οι επικίνδυνοι πολιτικοί πάντα βολεύονταν με το να κολλάνε στους επαναστάτες τη στάμπα του τρελού.

 Για μένα οι αληθινοί επαναστάτες είναι πολύ συνετοί, πολύ συνεπείς και πολύ ευφυείς”.

 

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ-ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ-ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ

Η μικρή επιχείρηση μπορεί να πλήττεται.

Αλλά ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει και το όχημα της ανάπτυξης για την επόμενη μέρα.

 Η μικρομεσαία Ελληνική εμπορική επιχείρηση δεν είναι το πρόβλημα αλλά η λύση στο πρόβλημα.

 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ

19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011

ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΞΑΝΘΗΣ

 

ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ

 

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης Βιβλιοπώλης