“ΟΠΤΑΣΙΑ”

Τα παλιά τα χρόνια, όταν ακόμα υπήρχε το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, στην εκπομπή ΄΄ η πρώτη καλημέρα ΄΄ 5 με 6 το πρωΐ, με την Λίτσα Θεοφάνους, ανταμώναμε κάθε μέρα πουρνό – πουρνό φουρνάρηδες, ζαχαροπλάστες, ξενύχτηδες, νταλικέρηδες,
ο μπάρμπα – Αντρέας από τον Πύργο, η Μαίρη Βαγιωνάκη από το Παγκράτι, ο Στέλιος από το Πόρτο – Λάγος, ο Μιχάλης Καμπάς από την Ξάνθη, ο Θοδωρής από τα Πετάλωνα, οι Κρητικοί με τις μαντινάδες, κάποιοι ακόμα από τους Έλληνες της διασποράς.

Η μεγάλη ραδιοπαρέα, σαν γαϊτάνι γύρω από την Λίτσα, πρωϊνά αξέχαστα.

Τα παλιά τα χρόνια, όταν ακόμα υπήρχε το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, στην εκπομπή ΄΄ η πρώτη καλημέρα ΄΄ 5 με 6 το πρωΐ, με την Λίτσα Θεοφάνους, ανταμώναμε κάθε μέρα πουρνό – πουρνό φουρνάρηδες, ζαχαροπλάστες, ξενύχτηδες, νταλικέρηδες,
ο μπάρμπα – Αντρέας από τον Πύργο, η Μαίρη Βαγιωνάκη από το Παγκράτι, ο Στέλιος από το Πόρτο – Λάγος, ο Μιχάλης Καμπάς από την Ξάνθη, ο Θοδωρής από τα Πετάλωνα, οι Κρητικοί με τις μαντινάδες, κάποιοι ακόμα από τους Έλληνες της διασποράς.

Η μεγάλη ραδιοπαρέα, σαν γαϊτάνι γύρω από την Λίτσα, πρωϊνά αξέχαστα.

Ήταν αμέσως μετά ο αείμνηστος Γιάννης Καλαμίτσης, που με το καλάμι του σαν τον μυθικό Ορφέα, μάγευε το ακροατήριο.

Τα παλιά τα χρόνια επαναλαμβάνω.

Πριν την κατοχή.

Τα μνημόνια, τα απεριόριστα μέτρα, τις αυτοκτονίες, τα αδιέξοδα, την μεγάλη φυγή των νέων στο εξωτερικό.

Από εκείνη τη ραδιοπαρέα, μόνο ο Μιχάλης Καμπάς μου έμεινε.

Έρχεται κάπου – κάπου εκείνη την ώρα, όταν φεύγει από το καφενεδάκι της κυρα – Μάρθας στην πλατεία Ελευθερίας, με βρίσκει, για να αναφερόμαστε τόσο στα περασμένα μεγαλεία, όσο και στο σημερινό ζόφο.

Χθες το πρωΐ, με συνάντησε κάπου μακριά.

Στο σαμποδρόμιο του Ρίο Ντε Τζανέϊρο.

Βρέθηκα εκεί, στα πλαίσια μιάς οπτασίας.

Οπτασίες δεν υπάρχουν στο ΕΣΠΑ, ούτε προβλέπονται.

Ούτε ακόμα – ακόμα θεραπεύονται.

Είναι κάτι σαν το φτωχό που στον ύπνο του καρβέλια ονειρεύεται.

Κέρναγα καριόκες στους Καριόκας, έδωσα μάλιστα ένα ολόκληρο κουτί στην βασίλισσα των Καριόκας, την κορυφαία από τις 17 σχολές σάμπα της Βραζιλίας, με μιά πρόσκληση.

Να επισκεφθεί την Ξάνθη, την πόλη της καριόκας, στις γιορτές παλιάς πόλης.
Έμαθες να χορεύεις, έλα τώρα να μάθεις να ψήνεις σουβλάκια της είπα.

Μέσα σε πολύχρωμα φτερά, μία εξωτική παρουσία, η τοπ Καριόκισσα ( βασίλισσα των Καριόκας ) περιστοιχισμένη από άλλες αμέτρητες εξωτικές παρουσίες βρήκε τρόπο και χρόνο για να πούμε μπροστά στις κάμερες δυό λόγια.

Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ.

Στις μέρες μας, όλα οι κάμερες τα κάνουν.

– Βασίλισσα ήρθα να σε κλέψω.

– Όπως ο Πάρις την ωραία Ελένη;

– Όχι ακριβώς. Θα σε απαγάγω τηλεοπτικά. Να μάθουν όλοι οι Καριόκας, οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου, πως η βασίλισσα των Καριόκας, θα φιλοξενηθεί στην πόλη της καριόκας, την Ξάνθη.

– Εσείς στην Ξάνθη έχετε βασίλισσα;

– Την Ευαγγελία Αραβανή, όμως δεν την πάει ο κόσμος. Έχει παράστημα, είναι πάραυτα κρύα. Δεν είναι ούτε από την Ξάνθη. Βεβιασμένη επιλογή. Εσένα δεν σε φτάνει σε τίποτα.

– Πονηρό σχέδιο.

– Το καταστρώσαμε με την Ελένη Κίτσου, του Επιμελητηρίου, πρόσφατα όταν μας επισκέφθηκε, στο εργαστήριο.

– Εδώ στην πατρίδα μου, όλοι μιλάνε για μένα.

– Μόλις πατήσεις το πόδι σου στο αεροδρόμιο ΄΄ Ελευθέριος Βενιζέλος ΄΄ της Αθήνας, οι πάντες και τα πάντα, τα πάντα όλα, θα μιλάνε για σένα. Όταν φτάσουμε δε στην Ξάνθη, που είναι και το φυσικό σου περιβάλλον, θα είσαι πρώτο θέμα σε όλα τα κανάλια, πάνω από μιά εβδομάδα.΄Ολος ο πλανήτης στα πόδια σου.

– Γιατί η Ξάνθη είναι το φυσικό μου περιβάλλον;

– Διότι από το 1930 είναι η πόλη της καριόκας. Τί πιό φυσικό από το να βρεθεί η βασίλισσα των Καριόκας στην πόλη της καριόκας.

– Η απαγωγή θα είναι τηλεοπτική;

– Σούπερ θεαματική. Εκπληκτικά σκηνοθετημένη. Ξέρεις τί σημαίνει απαγωγή άνασσας;

– Δηλαδή βασίλισσας;

– Μπράβο. Μιλάς και αρχαία ελληνικά.

– Μας τα μαθαίνουν στο σχολείο. Στο Γυμνάσιο.

– Γι αυτό, μην το σκέφτεσαι καθόλου. Έλα και πριν από τις γιορτές της παλιάς μας πόλης. Ορίστε τα εισιτήριά σου, εκτός από το κουτί με τις καριόκες.

Στο σημείο αυτό όλοι οι παρευρισκόμενοι Καριόκας – Καριόκισσες ξεσπούν σε χειροκροτήματα, επιφωνήματα, αλαλαγμούς.

Την επόμενη στιγμή ακούγεται η χαρακτηριστική δυνατή φωνή του Μιχάλη Καμπά.

 

Στέλιο είσαι καλά ή να βάλω τις φωνές; Πού τρέχει ο λογισμός σου;

 

Μιχάλη καλημέρα. Κάθισε. Ήταν μιά οπτασία.

 

Στέλιος Αρσενίου