Τελικά αυτή η αντιπολίτευση δεν ξέρει τι θέλει.
Τελικά αυτή η αντιπολίτευση δεν ξέρει τι θέλει.
Όταν η κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά, κατηγορείται για αριστερό ακτιβισμό και όταν συζητάει με ήπιο τρόπο με τους εταίρους “κατηγορείται” για στροφή στην πραγματικότητα και στον ρεαλισμό.
Όταν η σημερινή κυβέρνηση συμφωνεί και φέρνει νομοσχέδια στη βουλή, η αντιπολίτευση σπεύδει άμεσα και ταχέως να διεκδικήσει την πατρότητά τους.
Ας καθορίσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης την πολιτική τους πάνω στα καίρια εθνικά και οικονομικά θέματα και ας μην προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά αυτή η αντιπολίτευση δεν ξέρει τι θέλει.
Όταν η κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά, κατηγορείται για αριστερό ακτιβισμό και όταν συζητάει με ήπιο τρόπο με τους εταίρους “κατηγορείται” για στροφή στην πραγματικότητα και στον ρεαλισμό.
Όταν η σημερινή κυβέρνηση συμφωνεί και φέρνει νομοσχέδια στη βουλή, η αντιπολίτευση σπεύδει άμεσα και ταχέως να διεκδικήσει την πατρότητά τους.
Ας καθορίσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης την πολιτική τους πάνω στα καίρια εθνικά και οικονομικά θέματα και ας μην προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Κυβέρνηση ήσασταν κ. Σαμαρά και πλειοψηφία στη βουλή είχατε με την όχι και τόσο “αθώα” συνδρομή του κ. Βενιζέλου γιατί δεν ψηφίσατε τα νομοσχέδια για την επανεκκίνηση της οικονομίας, της ανθρωπιστικής κρίσης της ελληνικής κοινωνίας και την ανεργία που έχει σκαρφαλώσει στο 25 – 27%;
Για πρώτη φορά έλληνας πρωθυπουργός στην πρωτεύουσα της Γερμανίας και σε κοινή συνέντευξη τύπου με την Ανγκελα Μέρκελ έθεσε με παρρησία, εντέχνως και με πολιτικά κριτήρια, το θέμα Siemens, τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο.
Σε αντίθεση με τον κ. Τσίπρα, σε ανάλογες (δύο) κοινές συνεντεύξεις τύπου ο κ. Σαμαράς ήταν ωσεί παρόν και δεν άγγιξε το “ιερό δισκοπότηρο” του γερμανικού “ιερατείου”.
25η Μαρτίου και στην πρωϊνή εκπομπή του Αντένα του Γιώργου Παπαδάκη δημιουργήθηκε πανδαιμόνιο με πρωταγωνιστή το συνήθη ύποπτο Αδωνη Γεωργιάδη.
Ανευ ιδιαίτερου λόγου απεκάλεσε τον παρουσιαστή της εκπομπής ως “γλύφτη του κ. Τσίπρα”.
Η αντίδραση και άμεση και δυναμική: ο υβριστής του προέδρου της δημοκρατίας και ο απόλυτος κολοτούμπας της πολιτικής θα είναι ο τελευταίος που έχει το ηθικό και όχι μόνο δικαίωμα να κρίνει τη διαδρομή μου και στη στάση μου.
Αν και δόθηκε η εντύπωση ότι, ο κ. Γεωργιάδης θα αποχωρούσε “χολωμένος” από την εκπομπή, παρέμεινε με κατεβασμένους τους τόνους αντιπαράθεσης.
Ο φόβος του κ. Γεωργιάδη ότι μια πιθανή του αποχώρηση ίσως, δε θα ξανάβρισκε βήμα στον εν λόγω σταθμό και το γεγονός ότι “τρέφεται” από τη συνεχή παρουσίαση του στα ΜΜΕ, έπαιξαν αποφασιστικά το ρόλο τους.
Κατάπιε τη γλώσσα του και το θέμα έληξε μέχρι την επόμενη φορά.
Είναι τελικά η Γερμανία απλά μία από τις 19 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή είναι ουσία και τύποις η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση;
Ολοι γνωρίζουμε ότι τα νήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν κινούνται, αν η κα Μέρκελ δεν ανάψει το πράσινο φως, το Γιούρογκρουπ δεν αποφασίζει χωρίς τη γερμανική συγκατάθεση, οι υπουργοί οικονομικών δεν τολμούν να εναντιωθούν στον κ. Σόϊμπλε και αν δεν αποφασίσουν, δε δώσουν τη συγκατάθεσή τους οι γερμανοί, δε θ’ ανοίξουν οι κρουνοί χρηματοδότησης για την ελληνική οικονομία.
Στη συνάντηση στο Βερολίνο του κ. Τσίπρα με την κα Μέρκελ φαίνεται ότι, κάτι άλλαξε στις σχέσεις των δύο κρατών και επήλθαν κάποιες συμφωνίες στα όσα αναφέρονται στο e-mail Βαρουφάκη.
Το τραίνο μπήκε στις ράγες, οι μεταρρυθμίσεις κρίθηκαν επαρκείς, η χώρα μας έδως εξετάσεις αξιοπιστίας και πήρε άριστα και οι γερμανοί έκλεισαν το μάτι στα όργανα και τους θεσμούς για την άμεση οικονομική βοήθεια, την χρηματοδότηση της χώρας.
Μένει να τα δούμε και στην πράξη…
