Μικρό αντίδωρο μνήμης…
Μικροί λαοί δεν είναι αυτοί που έχουν μεγάλα όνειρα, αλλά αυτοί που δεν ξέρουν τι να κάνουν με την ιστορία τους. Αυτό που μετράει είναι η δημιουργική συνέχεια στην πορεία του χρόνου. Είναι αναγκαίο εκτός από τις επετειακές εκδηλώσεις να κατανοήσουμε ότι η ιστορική μνήμη είναι μοχλός δύναμης για την πορεία στο μέλλον. Τριάντα επτά χρόνια μπροστά στη θλιβερή επέτειο της απόβασης των Τούρκων στην Κύπρο, χαμένη γη ελληνική, πόνος, καταστροφή και αγνοούμενοι Κύπριοι και μόλις 17χρονα παιδιά που υπηρετούσαν εκεί τη θητεία τους από την μητέρα Ελλάδα.
Μικροί λαοί δεν είναι αυτοί που έχουν μεγάλα όνειρα, αλλά αυτοί που δεν ξέρουν τι να κάνουν με την ιστορία τους. Αυτό που μετράει είναι η δημιουργική συνέχεια στην πορεία του χρόνου. Είναι αναγκαίο εκτός από τις επετειακές εκδηλώσεις να κατανοήσουμε ότι η ιστορική μνήμη είναι μοχλός δύναμης για την πορεία στο μέλλον. Τριάντα επτά χρόνια μπροστά στη θλιβερή επέτειο της απόβασης των Τούρκων στην Κύπρο, χαμένη γη ελληνική, πόνος, καταστροφή και αγνοούμενοι Κύπριοι και μόλις 17χρονα παιδιά που υπηρετούσαν εκεί τη θητεία τους από την μητέρα Ελλάδα. Τριανταεπτά χρόνια και όμως κανένα δάκρυ μάνας αγνοούμενου δεν φτάνει για να ταράξει την συνείδηση αυτών που ορίζουν. Πρόσφατα και άλλο θλιβερό γεγονός αυτό της 11ης Ιουλίου. Τελικά η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά ταυτόχρονα ηθική και πνευματική. Στην πορεία της πατρίδας μας, στο δύσβατο δρόμο για ανάκαμψη και ευημερία είναι καιρός να διδαχθούμε από το παρελθόν. Με σύνεση να διασφαλίσουμε τη διέξοδο από την κρίση. Η ανάπτυξη είναι το καλύτερο ανάχωμα, ακόμη και στην χρεοκοπία, αλλά και η καλύτερη διασφάλιση απέναντι σ αυτούς που επιβουλεύονται ότι ελληνικό. Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν αλλαγή νοοτροπίας για τους ανθρώπους που υπηρετούν το δημόσιο βίο, αλλαγή νοοτροπίας και ανάληψη κοινωνικής ευθύνης με προτεραιότητα στη διακονία και τη διασφάλιση της υπόστασης μας σαν πολίτες αυτή της θαυμαστής χώρας. Και τότε ,όπως λέει ο ποιητής, ξέρουμε καλά πως…
η Ελλάδα μας παλιό σκαρί
τόσο που άγιασε στην αλμύρα της θάλασσας και των δακρύων.
Καημένοι όσοι νομίζουν ότι θα την τουμπάρουν η θα την βγάλουν στον γυαλό…
Γεωργία Ανδρέου Μιχαηλίδη
