« Ένα ¨ φρουτάκι ¨ την ημέρα το φόρο κάνει πέρα…»
Οι θεσμοί κατέφθασαν για την τρίτη αξιολόγηση, νέο άγχος για την κυβέρνηση. Ναι μεν, αυτή σχεδιάζει, διαπιστώνει πλεονάσματα και θέλει να δείξει το κοινωνικό της πρόσωπο μοιράζοντας χρήματα σε ευπαθείς ομάδες, αλλά την τελική έγκριση τη δίνουν οι θεσμοί. Αν δεν ανάψει το πράσινο φως από αυτούς, χειλάκι συνταξιούχου ή απόρου δεν πρόκειται να χαμογελάσει. Όσο και να θέλουμε εμείς να το ξεχάσουμε, μας το θυμίζουν οι θεσμοί ότι βρισκόμαστε υπό την επιτροπεία τους.
Οι θεσμοί κατέφθασαν για την τρίτη αξιολόγηση, νέο άγχος για την κυβέρνηση. Ναι μεν, αυτή σχεδιάζει, διαπιστώνει πλεονάσματα και θέλει να δείξει το κοινωνικό της πρόσωπο μοιράζοντας χρήματα σε ευπαθείς ομάδες, αλλά την τελική έγκριση τη δίνουν οι θεσμοί. Αν δεν ανάψει το πράσινο φως από αυτούς, χειλάκι συνταξιούχου ή απόρου δεν πρόκειται να χαμογελάσει. Όσο και να θέλουμε εμείς να το ξεχάσουμε, μας το θυμίζουν οι θεσμοί ότι βρισκόμαστε υπό την επιτροπεία τους.
Έφτασαν λοιπόν και πάλι για έναν ακόμη έλεγχο πριν μας δώσουν την επόμενη υποδόση της δόσης και ήδη βλέπουν στα δημοσιονομικά της χώρας μαύρη τρύπα 900 εκατομμυρίων ευρώ. Τι και αν η κυβέρνηση βλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 3,8 για το 2016 και θέλει να μοιράσει φέτος κοινωνικό μέρισμα σε πεντακόσιους χιλιάδες δικαιούχους ύψους ενός δις.
Αν δε συμφωνήσουν και οι επιτηρητές μας σκούρα τα πράγματα. Αφήστε που αυτοί έχουν άλλα σχέδια, το όποιο πλεόνασμα διαπιστωθεί θα πρέπει να το δώσει η κυβέρνηση σε αυτούς που χρωστά, π.χ. εργολάβους κ.λπ.
Οπότε θα πρέπει να αναζητηθούν και άλλες λύσεις για την εξεύρεση πόρων.
Ας είναι καλά τα μέχρι χθες παράνομα παιχνίδια. Τα νομιμοποιείς, τα φορολογείς και νάσου τα χρήματα που λείπουν από τον κρατικό κουρβανά.
Εξάλλου η ιδέα δεν είναι καινούρια, την επεξεργάζονταν εδώ και καιρό και λίγο πολύ οι γνώστες επί των θεμάτων ΟΠΑΠ το είχαν ήδη καταλάβει. Η επένδυση στη θεά τύχη δεν κοστίζει και είναι συμφέρουσα πρωτίστως για την πολιτεία και το κράτος και δευτερευόντως για τον πολίτη. Άλλωστε ποιος Έλληνας δεν προσεύχεται και ποντάρει στη θεά τύχη, είτε αυτή μεταφράζεται σε μια στρογγυλή μπάλα, είτε σε κάποια ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα γνωστά σε όλους μας «φρουτάκια» ή σε πιο παραδοσιακούς τρόπους όπως λαχεία και ξυστά;
Κανένας φυσικά, για αυτό και ο υπουργός των Οικονομικών της χώρας, παραμέρισε τις όποιες δεύτερες σκέψεις και τα αρνητικά, γιατί όπως και να το κάνουμε ο τζόγος είτε παράνομος, είτε με την άδεια του κράτος, χαρακτηρίζεται κακή συνήθεια στη ζωή του ανθρώπου, και αποφάσισε να τον νομιμοποιήσει.
Έφερε λοιπόν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής δυο νομοσχέδια σχετικά με τα τυχερά παιχνίδια και τα καζίνο και ένα ακόμη για το ιντερνετικό στοίχημα. Και αφού συζητηθούν και πάρουν την καταρχήν έγκριση, να έρθουν στη Βουλή προς ψήφιση και να αποτελέσουν νόμοι του κράτους .
Τουτέστιν προβλέπεται μεταξύ άλλων ο ΟΠΑΠ να τοποθετήσει 25000 μηχανήματα ανά την επικράτεια, όπου οι «κυνηγοί της τύχης» θα μπορούν πλέον ελεύθερα και με τις ευλογίες του κράτους και του Ευκλείδη να παίζουν ηλεκτρονικά, να τζογάρουν παίζοντας φρουτάκια μπας και γίνουν πλούσιοι.
Η κυβέρνηση υπολογίζει πως με τη φορολόγησή τους 30% επί των μεικτών κερδών θα έχει έσοδα 300 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Μάλιστα τώρα στην αρχή που ακόμη δρομολογείται η όλη «επένδυση» μόνο για φέτος υπολογίζεται ότι στα κρατικά ταμεία θα μπουν δέκα εκατομμύρια ευρώ και του χρόνου εκατό εκατομμύρια.
Και επειδή τίποτε σχεδόν στη ζωή δεν είναι απόλυτο, εκεί που κάποιοι μέχρι τώρα απολάμβαναν το μαύρο χρήμα από τον παράνομο τζόγο, δεν είναι και τόσο μεμπτό να το νομιμοποιήσει το κράτος και να κερδίζουμε όλοι το κατιτίς μας
Και όπως δικαιολογήθηκε και τσάρος επί των οικονομικών μας, Τσακαλώτος «αντί να κόψουμε συντάξεις ή να αυξήσουμε φόρους ας τα μαζέψουμε από τις παιγνιομηχανές…».
Και όσο για τον εθισμό στο τζόγο, υπάρχει χειρότερος, αυτόν που βιώνουν οι χώρες του Βορρά και είναι ο εθισμός στο αλκοόλ όπου έχει και χειρότερες κοινωνικές επιπτώσεις…αφήστε που η καταστολή οδηγεί στην παρανομία χωρίς έλεγχο…, τα παραπάνω δεν είναι θέσεις δικές μου αλλά του Ευκλείδη.
Ένα δίκαιο το έχει, αλλά υπάρχει και ένα μεγάλο αλλά.
Θα επικαλεστώ και πάλι τη συγχωρεμένη τη γιαγιούλα μου, η οποία μου έλεγε να προσέξω όταν θα έρθει η ώρα της παντρειάς, να φύγω μακριά από άντρα τσιγκούνη, από άντρα που αγαπά το ποτό και από άντρα χαρτοπαίκτη και τζογαδόρο, γιατί δε θα δω άσπρη μέρα.
Τουτέστιν από τα τρία εν λόγω κακά, τα δυο και κυρίως ο τζόγος κλείνει σπίτια και διαλύει οικογένειες, είτε είναι παράνομος είτε νόμιμος.
Αλλά είπαμε στο βωμό του κέρδους και ιδίως σε περίοδο χρεοκοπίας όλα επιτρέπονται. Και φυσικά όταν πιο εύκολο είναι να κάνεις νόμους από το να μπορείς να ελέγχεις, να επιβάλεις πρόστιμα και να τα εισπράττεις.
Βέβαια για να μην αναθαρρέψουν πέρα από τα όρια οι λάτρεις του τζόγου, αλλά και για να μπορούν να τον ελέγχουν τον τζόγο, μήπως και υπάρξουν λιγότερες παράπλευρες απώλειες-π.χ. οικογενειακά δράματα-το υπουργείο οικονομικών και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αποφάσισαν να δώσουν άδειες σε λιγότερα καταστήματα όπου θα έχουν περισσότερα μηχανήματα. Η άλλη πρόταση την οποία απέρριψαν ήταν να δοθούν λιγότερα παιγνιομηχανήματα, αλλά σε περισσότερα καταστήματα του ΟΠΑΠ. Θα ξεφύτρωναν σα τα σαλιγκάρια και άντε μετά να ξεκινούσες καμπάνια για τη μείωση του τζόγου.
Πάντως, όπως και να έχει σε τελική ανάλυση εδώ που φτάσαμε προτιμώ τη νομιμοποίηση του τζόγου από τις περικοπές συντάξεων και μισθών και την αύξηση φόρων. Στο κάτω-κάτω της γραφής, αν και ως λαός πιάνουμε πολλές φορές τα άκρα και ξεχνούμε το μέτρο, είμαστε ενήλικες, μυαλό έχουμε και ας σκεφτεί ο καθείς το συμφέρον του πριν οδηγηθεί στη θεά τύχη για να δοκιμάσει τα «φρουτάκια» του… Κανείς δε θα μας βάλει το πιστόλι στον κρόταφο για να τα γευτούμε αν δε θέλουμε.
