Tο 1821 ως παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και δημοκρατίας των λαών

Εάν κάποιοι επιδιώκουν την οικονομική υποδούλωση της Ελλάδος και των άλλων λαών της περιοχής όσο και αν φαίνεται ότι πετυχαίνουν κάτι τέτοιο, τελικά θα σκοντάψουν στο 1821, που στέκεται διαρκώς μπροστά μας ως σύμβολο, αξιοπρέπειας, ανθρωπιάς, ελευθερίας και αγωνιστικότητας για τη Δημοκρατία όλων των λαών και όλων των ανθρώπων. Οι λαοί των Βαλκανίων είναι τόσο συγγενείς μεταξύ τους ώστε σήμερα να μπορούμε να μιλάμε σχεδόν για ένα λαό, μολονότι γλωσσικά και εθνοτικά υφίστανται διαφοροποιήσεις.

  Εάν κάποιοι επιδιώκουν την οικονομική υποδούλωση της Ελλάδος και των άλλων λαών της περιοχής όσο και αν φαίνεται ότι πετυχαίνουν κάτι τέτοιο, τελικά θα σκοντάψουν στο 1821, που στέκεται διαρκώς μπροστά μας ως σύμβολο, αξιοπρέπειας, ανθρωπιάς, ελευθερίας και αγωνιστικότητας για τη Δημοκρατία όλων των λαών και όλων των ανθρώπων.


  Οι λαοί των Βαλκανίων είναι τόσο συγγενείς μεταξύ τους ώστε σήμερα να μπορούμε να μιλάμε σχεδόν για ένα λαό, μολονότι γλωσσικά και εθνοτικά υφίστανται διαφοροποιήσεις.


  Μέσα από την γνήσια δημοκρατική παιδεία και μόρφωση των ανθρώπων πραγματικά θα μπορούσαν τα Βαλκάνια και η ανατολική Μεσόγειος να καταστούν μία ανοιχτή, ελεύθερη και δημοκρατική κοινοπολιτεία, με πλήρης σεβασμό του ενός λαού προς τον άλλο και με ειλικρινές πνεύμα συνεργασίας και αδελφοσύνης.


  Από την άποψη αυτή όσοι σήμερα στην Τουρκία ή και αλλού επιθυμούν και οραματίζονται την επαναφορά ενός Νεοθωμανικού μορφώματος με όποια έννοια η οποία είναι πραγματικά εκτός της ιστορικής πραγματικότητας, τότε πραγματικά βλάπτουν τον ίδιο το λαό τους, παρασύροντάς τον σε ένα παρελθόν που παρήλθε ανεπιστρεπτί. 


  Είναι αλήθεια βέβαια και πρέπει να έχουμε το θάρρος και την εντιμότητα να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία έδειξε πολύ μεγαλύτερη ανοχή και σεβασμό στους υπόδουλους λαούς, από όση έδειξαν ή θα έδειχναν οι δυτικοί κατακτητές αρχής γενομένης με τους σταυροφόρους.


Αυτό όμως δεν μειώνει το γεγονός της υποδούλωσης των λαών και της ανάγκης των για ελευθερία και δεν μπορεί επίσης να μειώσει την παγκόσμια σημασία της επανάστασης του 1821 προς όφελος της δημοκρατίας στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, αφού η ελεύθερη πλέον Ελλάδα επρόκειτο να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στους επόμενους δύο παγκόσμιους πολέμους που συγκλόνισαν τον ελεύθερο και δημοκρατικό κόσμο.


Εάν ήμουν ο Νταβούτογλου αυτό που πρωτίστως θα έκανα περνώντας από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας, πρώτα από όλα θα κατέθετα στεφάνι τιμής σε όλα τα ιστορικά μνημεία και τους ιστορικούς τόπους τιμώντας κάθε ήρωα του ’21 ο οποίος έδωσε την ζωή του για να ξαναγεννηθούν στα Βαλκάνια η Δημοκρατία και η ελευθερία και να ξανακερδηθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.


Όσο και αν κάποιοι εδώ στην Ελλάδα θέλουν να ξεχάσουν οι ίδιοι ή να κάνουν και εμάς να ξεχάσουμε την ολόκληρη ιστορία του ελληνικού λαού και των άλλων λαών των Βαλκανίων και της Μεσογείου, αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορική αλήθεια και πραγματικότητα δεν υφίστανται.


Στα Βαλκάνια, το Αιγαίο, τη Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή δεν υφίσταται ιστορικά μόνον η Τουρκία και η Νεοθωμανική Αυτοκρατορία που οραματίζεται ο κύριος Νταβούτογλου.


Επίσης, η Ελλάδα και τα άλλα Βαλκανικά και Μεσογειακά έθνη δεν γεννήθηκαν όπως υποστηρίζουν κάποιοι σύγχρονοι μελετητές μετά το 1821.


Όλα αυτά τα έθνη υφίστανται αναλόγως το καθένα, πολύ πριν εγκαθιδρυθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης.


Και επί τέσσερις ή πέντε αιώνες δεν ήσαν και λίγα τα δεινά που πέρασαν οι Έλληνες, οι Αλβανοί, οι Σέρβοι, οι Βούλγαροι, οι Αρμένιοι, οι Άραβες και πολλοί άλλοι ακόμη και αυτοί οι ίδιοι οι Τούρκοι που βρέθηκαν κάτω από την Οθωμανική κυριαρχία και τυραννία.


Διότι το έπος του ’21 τιμά και τον τουρκικό λαό και κάθε Τούρκο που πιστεύει στην ανθρωπιά, την ελευθερία, την δημοκρατία και τον αλληλοσεβασμό ανθρώπου σε άνθρωπο ή λαού σε λαό.


Το έπος του ’21 εγκαινίασε την ελευθερία και την Δημοκρατία στα Βαλκάνια, όχι μόνο των υπόδουλων στην Οθωμανική αυτοκρατορία λαών και εθνών, αλλά και αυτού του ίδιου του τουρκικού λαού.


Εάν λοιπόν ήμουν ο κ. Νταβούτογλου ή όποιος άλλος επιφανής Τούρκος, αφενός θα ζητούσα συγνώμη από κάθε λαό και κάθε άνθρωπο που επί τετρακόσια ή περισσότερα χρόνια καταδικάστηκε σε έναν απάνθρωπο ανατολικό μεσαίωνα και σε κάθε μορφή βασανισμού, καταρράκωσης, καταδυνάστευσης και εξόντωσης από τον Μεσαιωνικό και αντιδημοκρατικό Οθωμανισμό, αφετέρου δε, θα εργαζόμουν με κάθε τρόπο για την προάσπιση της ιστορικής αλήθειας, της Δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αναγνωρίζοντας κάθε ιστορικό δικαίωμα άλλων λαών και εθνών.


Διότι μόνο η κοινή και μη παραμορφωμένη για πολιτικές σκοπιμότητες αλήθεια μπορεί να υπηρετήσει μία ειρηνική, δημοκρατική και βιώσιμη συνύπαρξη όλων των λαών στα Βαλκάνια, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο. 


Και εάν οι Έλληνες ή άλλοι λαοί έπραξαν τις όποιες βιαιοπραγίες εναντίον των Τούρκων αμάχων στην προσπάθεια των να αποκτήσουν την ελευθερία, τότε και αυτοί οφείλουν μια ιστορική συγνώμη προς τον τουρκικό λαό, όσο δίκαιος και νόμιμος αν ήταν ο αγώνας τους.


Διότι όποιος ασελγεί, βιάζει, προσβάλει ή φονεύει αμάχους ανθρώπους, γέρους, γυναίκες ή παιδιά αποδεικνύει ότι είναι κατώτερος και αυτών των άλογων ζώων, όσο και αν θέλει να αγωνίζεται για το δίκαιο της πατρίδας του.


Μολονότι βέβαια κάτι τέτοιο από ελληνικής πλευράς είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στην επί 400 χρόνια Οθωμανικής καταδυνάστευσης, όπως αναγνωρίζει ο Τούρκος Πασάς της Άρτας που ευλογεί τον στρατηγό Μακρυγιάννη και του εύχεται να ελευθερώσει την πατρίδα του, αναγνωρίζοντας ο ίδιος μπροστά στους συμπατριώτες του πασάδες πόσο είχε αδικηθεί ο ραγιάς “διότι του κλέβουμε τις γυναίκες, τα παιδιά και το βιός του”.


Για αυτό εάν ήμουν ο κ. Νταβούτογλου, πρώτα θα ζητούσα συγνώμη από κάθε λαό και κάθε άνθρωπο που αδικήθηκε, ληστεύτηκε,  προσβλήθηκε, θυσιάστηκε και αφανίστηκε από την οθωμανική βαρβαρότητα και τον οθωμανικό μεσαίωνα και μετά θα επιχειρούσα όποια περιοδεία μου στην Ελλάδα ή όπου αλλού στα Βαλκάνια.


Εν τέλει, εάν ήμουν ο κ. Νταβούτογλου θα αγωνιζόμουν με κάθε τρόπο προκειμένου στα Βαλκάνια και στην Μεσόγειο να διασωθεί η Δημοκρατία, η Ειρήνη και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ανεξαρτήτως εθνικών συμφερόντων και ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνικής, φυλετικής ή όποιας άλλης διαφοροποίησης.


 Διότι εάν η σύγχρονη Τουρκία θέλει πραγματικά να τιμήσει τον εαυτόν της και τον τουρκικό λαό και να επανορθώσει τα σφάλματα του παρελθόντος, θα πρέπει να εργασθεί για μια πραγματική Δημοκρατική ενότητα των Βαλκανίων και της Μεσογείου, αποποιούμενη κάθε δικό της υποσυνείδητο ιστορικό  πνεύμα κατοχής, εκμετάλλευσης, εξουσίας και εξουθένωσης των άλλων λαών.


Το γεγονός ότι επί 400 ή περισσότερα χρόνια η οθωμανική αυτοκρατορία εξουσίαζε, λήστευε και εξουθένωνε τους λαούς και τους ανθρώπους των Βαλκανίων, της Μεσογείου και της Ασίας, αυτό με τίποτε δεν δημιουργεί ιστορικό δίκαιο συνέχισής του με όποιο νεοθωμανικού τύπου σχηματισμό και ιδεολόγημα, τουλάχιστον με τη δική μας ανοχή και συγκατάθεση.


Εάν η σύγχρονη νεοθωμανική ιδεολογία του στρατηγικού και ιστορικού βάθους, όπως αυτή που διαβάζουμε στα βιβλία του κ. Νταβούτογλου, οραματίζεται αναβίωση ενός σκοτεινού αυτοκρατορικού παρελθόντος που στηρίχτηκε στη βία, στο φόβο, την τρομοκράτηση και τον αφανισμό ιστορικών λαών, τότε κάθε ευαίσθητος Έλληνας, Τούρκος, Βούλγαρος, Αλβανός, Σέρβος ή όποιος άλλος Χριστιανός ή Μουσουλμάνος, σίγουρα  έχει ένσταση και  δεν μπορεί να το αποδεχτεί ή ακόμη χειρότερα να το επικροτήσει. 


Εάν πάλι το ιστορικό και στρατηγικό βάθος του κ. Νταβούτογλου αναφέρεται στην υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ειρήνης με αμοιβαίο σεβασμό συμβίωσης και συνεργασίας των λαών της Βαλκανικής, τότε αυτό θα πρέπει να δηλωθεί με ειλικρίνεια και δίχως διπλωματικά υπονοούμενα, διότι  η οθωμανική αυτοκρατορία παρήλθε όπως και κάθε άλλη αυτοκρατορία που δεν σεβάστηκε το δίκαιο, τη δημοκρατία και την ελευθερία των πολιτών της.


Σήμερα, τόσο η Τουρκία όσο και οι άλλοι λαοί της περιοχής θα πρέπει να σφυρηλατήσουν ένα γνήσια φιλικό, δημοκρατικό, συνεργατικό και συμβιωτικό μέλλον, ελεύθερο από κρυπτοεξουσιαστικά σύνδρομα του ενός επί του άλλου.


Τέλος σήμερα, που ολόκληρος ο ισλαμικός κόσμος αναζητά την δημοκρατική του εποχή, δεν χωρά κανένας νεοθωμανισμός, όσο αναμορφωμένος και εάν εννοείται αυτός.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button