«Ο Καλλικράτης και οι συνέχειές του….»
Η χρονιά που μας αποχαιρετά με αυτή που έρχεται έχουν ένα συνδετικό κρίκο, ένα κοινό σημείο αναφοράς….
Και για να μην πηγαίνει ο νους σας σε διάφορα, σας επικεντρώνω στο ένα και το αυτό, τον Καλλικράτη….
Μπορεί ο Καλλικράτης της αρχαιότητας να έχτιζε και να έκανε θαύματα, όπως τον Παρθενώνα, ο Καλλικράτης της σύγχρονης εποχής γκρεμίζει και συνενώνει….
Και για να μην πηγαίνει ο νους σας σε διάφορα, σας επικεντρώνω στο ένα και το αυτό, τον Καλλικράτη….
Μπορεί ο Καλλικράτης της αρχαιότητας να έχτιζε και να έκανε θαύματα, όπως τον Παρθενώνα, ο Καλλικράτης της σύγχρονης εποχής γκρεμίζει και συνενώνει….
Μετά λοιπόν τη διοικητική μεταρρύθμιση στα αυτοδιοικητικά της χώρας και τη μετάβασή μας στην «καλλικράτεια» εποχή της αυτοδιοίκησης έχουμε και τις συνέχειες και στα υπόλοιπά λειτουργικά επίπεδα της καθημερινότητας του κοινωνικής οργάνωσης ….
Ο όρος πλέον «Καλλικράτης» έγινε συνώνυμος με τις έννοιες των λέξεων συγχώνευση, συνένωση, κατάργηση, περικοπές, εξοικονόμηση, εξορθολογισμός, αναδιάρθρωση και γιατί όχι με την κατάργηση του σπάταλου κράτους….
Ήταν να μη γίνει η αρχή …..
Και αφού ως έννοια –μεταφορικά πάντα-ο «Καλλικράτης» και των όσων εμπερικλείει είναι υποτίθεται καινοτόμος και οι όποιες αλλαγές ελπίζουν ότι θα είναι προς όφελος των πολιτών, οι της κυβέρνησης είπαν να τον υιοθετήσουν και στις υπόλοιπες δράσεις ….
Θέλουν να κόψουν και να ράψουν σύμφωνα με τα μέτρα της δεδομένης συγκυρίας οικονομικής και πολιτικής που διανύουμε, χρησιμοποιούν τη νέα ορολογία «Καλλικράτης» και όλοι εμείς λαμβάνουμε το μήνυμα που θέλει να μας στείλει….
Μετά τον Καλλικράτη στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο δημόσιο, μας προέκυψε ο «Καλλικράτης» στην Υγεία , ο «Καλλικράτης» στην Εκπαίδευση και όπου αλλού η κυβέρνηση κρίνει ότι θα χρειαστεί….
Σε εποχή μνημονίου και υπό το άγρυπνο μάτι της τρόικας-βρε τι έχει πάθει η στήλη δεν περνά μέρα που να μην τη θυμηθεί- ο μόνος σκοπός της κυβέρνησης είναι η εξοικονόμηση πόρων….
Και επειδή πλέον έχει χαραχθεί στο πετσί μας ότι όταν υπάρχει κρίση ακολουθεί σκληρή λιτότητα και αν γίνεται και περικοπή των πάντων, ετοιμαζόμαστε και για νέες θυσίες….
Μόνο που υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά στο τι θα κληθείς να περικόψεις….
Αν κόψω το παντεσπάνι, υπάρχει και το ψωμάκι και αν το κόψω και αυτό υπάρχει και το παξιμάδι…..
Τι γίνεται όμως με τις περικοπές στους τομείς που αφορούν στην υγεία σου και στην πνευματική σου τροφή-τρόπος του γράφειν δηλαδή….;
Γιατί η αλήθεια είναι πώς άλλο να καταργήσεις μια δημόσια υπηρεσία που λειτουργεί στην ουσία στα χαρτιά, για να δικαιολογεί τη θέση Διευθυντή και προϊσταμένου και άλλο να θέλεις να προχωρήσεις στη συγχώνευση νοσοκομειακών ιδρυμάτων και πολύ περισσότερο στην κατάργηση σχολικών μονάδων….
Ναι καλά διαβάσατε, η Άννα , η Διαμαντοπούλου, η υπουργός μας επί των θεμάτων της Παιδείας μας λένε ότι μελετά το κλείσιμο τουλάχιστον εκατό σχολείων πανελλαδικά…….
Είθιστε να λέγεται ότι όπου κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή….
Αυτό δεν το έλαβε υπόψη της η κυρία Υπουργός…..;
Το θέμα δεν είναι να υπολογίζεις, να κρίνει και να αποφασίσεις τα πάντα με γνώμονα το χρήμα, αλλά και με κάποιες άλλα κριτήρια που δε βασίζονται σε οικονομικά μεγέθη, αλλά σε μακροπρόθεσμα οφέλη για μια κοινωνία….
Οφέλη όπως η συγκράτηση του πληθυσμού σε μια απομακρυσμένη περιοχή, ακόμη και αν ο αριθμός των κατοίκων της δε δικαιολογεί τη λειτουργία ενός σχολείου….
Οι παλιοί έλεγαν ότι αυτό που προσδιορίζει έναν τόπο, μια μικρή κοινότητα, πέρα από τους ανθρώπους της ήταν το σχολείο, η εκκλησία, ο πρόεδρος του χωριού και το αστυνομικό τμήμα….
Δεν υπήρχε χωριό που να πήγαινες, όσο απομακρυσμένο και αν ήταν αυτό που να μην είχε το δάσκαλό του, τον παπά , τον αστυνόμο και τον πρόεδρο, και μιλάμε και σε εποχές πολύ πιο δύσκολες οικονομικά από ότι τώρα ….
Τώρα καταργούμε δήμους, νοσοκομεία, αστυνομικά τμήματα και σχολεία…για να πετύχουμε την ανάπτυξη….
Οι κατέχοντες την εξουσία έχουν επιλεκτική μνήμη και θυμούνται μόνο όσα μπορούν να συνηγορήσουν και υποστηρίξουν των όσων αποφασίζουν σε βάρος πολλές φορές των κοινωνιών, παρόλο που εκείνοι πιστεύουν το εντελώς αντίθετο….
Ο «Καλλικράτης» στην εκπαίδευση μόνο αρνητικά μπορεί να φέρει κατά την άποψη της στήλης….
Γιατί όπου δεν υπάρχει σχολείο, δεν υπάρχει και ζωή, δεν υπάρχει μέλλον….
Δεν είναι δυνατόν η εκπαίδευση να τίθεται υπό την «κηδεμονία του ΔΝΤ» και να υπάρχει ο φόβος να κλείσουν ανά τη χώρα περισσότερα από 300 σχολεία…..
Με τέτοιες κινήσεις πώς μπορεί κανείς να ατενίσει με αισιοδοξία τον ερχομό του 2011 και να ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα φανεί φως στο τούνελ…..
