ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

17 Νοέμβρη σήμερα και τιμούμε και γιορτάζουμε την επέτειο του “Πολυτεχνείου”… Όσοι αστυνομικοί δε βρίσκονται στα Ζωνιανά και στις χασισοφυτείες, θα βρίσκονται στους δρόμους κυρίως της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας για να περιφρουρήσουν τις πορείες που θα πραγματοποιηθούν……

17 Νοέμβρη σήμερα και  τιμούμε και γιορτάζουμε την επέτειο του “Πολυτεχνείου”…

Όσοι αστυνομικοί δε βρίσκονται στα Ζωνιανά και στις χασισοφυτείες, θα βρίσκονται στους δρόμους κυρίως της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας για να περιφρουρήσουν τις πορείες που θα πραγματοποιηθούν……

Πάνω από 8000 άντρες της Ελληνικής Αστυνομίας βρίσκονται επί ποδός…..

Επεισόδια θα σημειωθούν και φέτος, το θέμα είναι να περιορίσουν, όσο το δυνατόν στο ελάχιστο, τις ορέξεις των γνωστών-άγνωστων κουκουλοφόρων…..

Από την άλλη, η συμμετοχή του κόσμου στον εορτασμό θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν η μεγαλύτερη, καθώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μείωση των πολιτών στις καθιερωμένες πορείες για την απόδοση φόρου τιμής στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου που υπερασπίστηκαν τα ιδανικά της δημοκρατίας και ελευθερίας…..

 

Σήμερα μικροί και μεγάλοι, θα ακούσουμε για ακόμη μια φορά αναμνήσεις και αναλύσεις για το “μύθο” και την “πραγματικότητα”  του Πολυτεχνείου….

Η διαπίστωση της διαχρονικότητας των μηνυμάτων της εποχής εκείνης είναι αποδεκτή από τον καθένα….

Οι αγώνες τις γενιάς του Πολυτεχνείου απέδωσαν καρπούς και απολαμβάνουμε πλέον ελευθερία-δημοκρατία-κοινωνική δικαιοσύνη….

Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό….

Εκείνο που εγώ αμφισβητώ είναι τα μεγέθη τους….   

Ποικίλουν ή διαφοροποιούνται ανάλογα με το οικονομικό -κοινωνικό-πνευματικό επίπεδο ενός ατόμου ή ενός κοινωνικού συνόλου ….

Στον κόσμο μας τον οξύμωρο δεν υπάρχουν ουσιαστικά όρια και κανόνες και αν υπάρχουν είναι για να υπερπηδούνται ….

Το παν είναι το υποκείμενο και όχι το αντικείμενο….

Ο νοών νοείτω….

 

Εδώ Πολυτεχνείο …..34 χρόνια μετά από τον ξεσηκωμό των αγωνιστών  του, το Νοέμβριο του 1973 και οι μνήμες της κορυφαίας αυτής περιόδου της σύγχρονης ιστορίας μας προκαλούν ρίγη συγκίνησης ακόμη και σήμερα…. Διερωτώμαι όμως αν νιώθει έτσι και η σημερινή γενιά….

Αν γνωρίζει τον αγώνα εκείνων των φοιτητών κα όχι μόνο και φυσικά αν τα μηνύματα εκείνης της εξέγερσης παραμένουν επίκαιρα…..

Κανείς δεν αμφισβητεί τη δύναμη των νέων ….

Εκείνο που εγώ όμως τώρα αμφισβητώ είναι τη συγκροτημένη παρουσία τους σε σημαντικά ζητήματα που τους αφορούν άμεσα ή έμμεσα….

Όχι, δε θέλω να δω ένα μικρό “Πολυτεχνείο” για να διαπιστώσω τη δύναμη της αντίστασής τους….

Άλλωστε την έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο πέρσι όταν μάχονταν κατά της αναθεώρησης  του άρθρου 16 του Συντάγματος…..

 

Εκείνο όμως που θα ήθελα είναι να γνωρίζουν την ιστορία τους….

Να ξέρουν για παράδειγμα τι έγινε τι συνέβη στις 17 Νοέμβρη του ’73 και τι σήμαινε για τη μετέπειτα πορεία της χώρας μας….

Μήπως γυρεύω ψύλλους στα άχυρα….; Δεν το νομίζω…..

Εγώ παρόλα αυτά θέλω να πιστεύω ότι η νεολαία μας είναι ευαισθητοποιημένη πολιτικά….αλλά το αβέβαιο μέλλον και η ανεργία την κρατούν πολλές φορές σε λήθαργο…ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο….Είπαμε οι αντιφάσεις της ζωής….Πάντως δεν είναι και λίγο να ανήκεις στο 47% των νέων που πλήττει η ανεργία….

 

Ψωμί-Παιδεία -Ελευθερία -διαχρονικές διεκδικήσεις…..

Μπορεί η κατάληψη του πολυτεχνείου να κράτησε μόνο τρεις ημέρες τα μηνύματα όμως του αγώνα αντέχουν ακόμη και σήμερα……

Πολύ περισσότερο που αυτό το διάστημα η κοινωνική δυσαρέσκεια είναι έντονη και ο μέσος Έλληνας πολίτης ανησυχεί για το τι του επιφυλάσσουν οι αλλαγές στο ασφαλιστικό και οι νέοι για τις αλλαγές στην Παιδεία…..

Θα τιμήσουμε λοιπόν και σήμερα την Επέτειο του Πολυτεχνείου….

Δεν ξέρω αν τα επεισόδια θα είναι μεγάλα  ή μικρά….

Τα πανεπιστημιακά τμήματα  της χώρας και οι φοιτητές, η πανεπιστημιακή κοινότητα  σύσσωμη θα φροντίσει  να εορτασθεί με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο η  34η επέτειος  του Πολυτεχνείου….

 

Τριάντα και πλέον χρόνια μετά τα γεγονότα του πολυτεχνείου που οδήγησαν στην πτώση της χούντας των Συνταγματαρχών και πολλές είναι οι συζητήσεις που γίνονται από τους πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής, από αυτούς που έζησαν τα γεγονότα, αλλά και από εκείνους που τα γεγονότα αυτά χαράχτηκαν στη μνήμη τους από κάποια απόσταση, μέσα από την τηλεόραση και τον τύπο….

Οι απόψεις τους φυσικά ποικίλουν, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις είναι αντικρουόμενες ….

Το ερώτημα είναι αν μετά από τόσα χρόνια μπορεί κάποιος να μιλήσει για εκείνη την περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας δίχως συναισθηματική φόρτιση και να κρίνει τα γεγονότα μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα…..

Αυτοί που τα βίωσαν έντονα, οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας, μάλλον όχι… Όσο για τις νεότερες γενιές, αυτές  θα μπορούσαν να δουν τα γεγονότα εκείνα πιο αντικειμενικά…        

Ωστόσο και οι δυο πλευρές θα συγκλίνουν σε μια διαπίστωση  ότι το νόημα του Πολυτεχνείου εμπνέει και δεσμεύει όλους να επιδιώκουν καθημερινά την περαιτέρω θωράκιση της δημοκρατίας….