ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ

“Αλήθεια, σε ποια πόλη ζείτε κύριε Πούλιο; Έχει καταντήσει γραφικότητα η συνεχής και αδιάλειπτη κειμενογραφία του κου Πούλιου και της παράταξής τους, νομίζοντας ότι η πολιτική ασκείται με κείμενα αφορισμών, σπίλωσης και απαξίωσης υπολήψεων, ίσως και με ειρωνεία, τρόπος που ίσως εκφράζει τον ίδιο και μόνο τον ίδιο.

“Αλήθεια, σε ποια πόλη ζείτε κύριε Πούλιο;


Έχει καταντήσει γραφικότητα η συνεχής και αδιάλειπτη κειμενογραφία του κου Πούλιου και της παράταξής τους, νομίζοντας ότι η πολιτική ασκείται με κείμενα αφορισμών, σπίλωσης και απαξίωσης υπολήψεων,  ίσως και με ειρωνεία,  τρόπος που ίσως εκφράζει τον ίδιο και μόνο τον ίδιο.


Διαβάζοντας το τελευταίο “συγγραφικό” απόφθεγμα του κου Πούλιου, διακρίνει κανείς και αναρωτιέται, αν ο κ. Πούλιος γνωρίζει πράγματι σε ποια πόλη ζει…


Κρίνει τη δημοτική αρχή για όλα όσα εκείνος φαντάζεται ότι μπορεί να υλοποιήσει, χωρίς ούτε καν να κάνει τον κόπο να μελετήσει αν οι απόψεις ή αντιγραμμένες πολιτικές άλλων πόλεων, μπορούν να έχουν εφαρμογή.


Ο κ. Πούλιος ονειρεύεται μιας πόλη με ποδήλατο, ίσως γιατί ο ίδιος μάλλον δεν περπατά στην πόλη για να διακρίνει το ανεφάρμοστο της δράσης αυτής κυρίως λόγω της γεωγραφικής ιδιομορφίας της πόλης.


Ο κ. Πούλιος βλέπει μπροστά του μόνο υποτιθέμενα σκάνδαλα, βλέπει μπροστά του ένα δήμο που τίποτε δεν παράγει, που τίποτα δεν κάνει για την πόλη, ένα συμβούλιο που το εξέλεξε η μεγάλη πλειοψηφία του Ξανθιώτικου Λαού και που για τον κ. Πούλιο, δεν κάνει τίποτε μα τίποτε θετικό!


Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά τα ευφάνταστα και μοναδικά που βλέπει και σκέφτεται ο κ. Πούλιος, δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν, όταν για την πόλη προέχουν άλλα πράγματα, υπάρχουν άλλες προτεραιότητες, που οι πολίτες αποφάσισαν γι’ αυτές στις εκλογές του 2006 και θα πράξουν το ίδιο τον Οκτώβριο του 2010.


Όσο για τον  τρόπο με τον οποίο εκφράζεται ο κ. Πούλιος και απευθύνεται στο θεσμό, πρέπει κάποτε να αναλογιστεί αν αυτό αρμόζει στην περίσταση, αν ο ίδιος θα ήθελε να τύχει τέτοιας πολιτικής αντιμετώπισης και εν πάση περιπτώσει, αν ο ίδιος νομίζει ότι η πολιτική είναι μία “αρένα” χωρίς όρους, χωρίς όρια και χωρίς αναστολές.


Αν αυτά πιστεύει ο κ. Πούλιος, τότε είναι βέβαιο ότι θα “εισπράξει” την απάντηση που του ταιριάζει άμεσα από την πλειοψηφία του Ξανθιώτικου Λαού. Ενός λαού, που έμαθε μέχρι σήμερα να εμπιστεύεται το όραμα, τη σιγουριά, τη βεβαιότητα της πραγμάτωσης των λεγομένων και φυσικά να απορρίπτει κάθε τι το ευφάνταστο και ανεφάρμοστο!


-Κύριε Πούλιο, δυστυχώς αν και σας το έχουμε επισημάνει, έχετε διαλέξει το λάθος δρόμο, αλλά δεν το έχετε ακόμη καταλάβει…”

Σχετικά Άρθρα

Back to top button