Επέτειος της Γενοκτονία των Αρμενίων

Εκδήλωση μνήμης για την επέτειο των 94 χρόνων από τη γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε το πρωί της περασμένης Κυριακής στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης. Την εκδήλωση διοργάνωσε η Αρμενική Κοινότητα Ξάνθης, ενώ τελούσε υπό την αιγίδα της Νομαρχίας Ξάνθης.

Εκδήλωση μνήμης για την επέτειο των 94 χρόνων από τη γενοκτονία των Αρμενίων πραγματοποιήθηκε το πρωί της περασμένης Κυριακής στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης. Την εκδήλωση διοργάνωσε η Αρμενική Κοινότητα Ξάνθης, ενώ τελούσε υπό την αιγίδα της Νομαρχίας Ξάνθης.

Παρόντες στην εκδήλωση ο εκπρόσωπος της Αρμενικής Πρεσβείας στην Αθήνα, κ. Σ. Μπετζανιάν, ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου, κ.κ. Παντελεήμονας, ο Βουλευτής Ξάνθης του ΠΑΣΟΚ, κ. Παναγιώτης Σγουρίδης, ο Νομάρχης Ξάνθης, κ. Γιώργος Παυλίδης, ο Δήμαρχος Ξάνθης, κ. Μιχάλης Στυλιανίδης, ο Δήμαρχος Βιστωνίδας, κ. Νίκος Ζλάτκος, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι, και μέλη της Αρμενικής Κοινότητας της Ξάνθης.

Προσκεκλημένος ομιλητής της εκδήλωσης, ο πανεπιστημιακός καθηγητής κ. Νίκος Λυγερός, με θέμα τη συμβολή της Αρμενοσύνης στην Ανθρωπότητα.

Στην εκδήλωση, όπου αναβίωσαν μνήμες και ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος, ήταν εμφανής η συγκίνηση των Αρμενίων, ενώ μήνυμα έστειλε και η νέα γενιά, ότι δε λησμονά και απαιτεί την απονομή δικαιοσύνης προς όλους τους αδικημένους από την Τουρκία λαούς, ενώ στόχος τους ένας ειρηνικός και πολιτισμένος κόσμος.

Σε ότι αφορά τη Γενοκτονία των Αρμενίων, αυτή έγινε τον Απρίλιο του 1915 από τους Τούρκους που είχαν ως στόχο να αφανίσουν το Αρμενικό Έθνος και να προωθήσουν το όραμα του Παντουρκισμού.

Η Τουρκία διέπραξε την πρώτη Γενοκτονία του 20 ου αιώνα με θύματα 1.500.000 Αρμένιους ενώ το δυτικό τμήμα της Αρμενίας εξακολουθεί να βρίσκεται υπό την κατοχή της μέχρι και τις ημέρες μας.

Σήμερα, σχεδόν έναν αιώνα μετά τη Γενοκτονία η Τουρκία εξακολουθεί να αρνείται την αναγνώριση της Γενοκτονίας που διέπραξαν οι προκάτοχοί της, να κατέχει τα 5/6/ των ιστορικών αρμενικών εδαφών, όπως αυτά ορίζονται από τη Συνθήκη των Σεβρών. Επίσης εξακολουθεί την πολιτική του αποκλεισμού των συνόρων της Αρμενίας  και του  Ναγκόρνο Καραμπάχ και να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα παρά τις συστάσεις των Διεθνών Οργανισμών.

Στο μεταξύ αξίζει να σημειωθεί πως 41 χώρες του πλανήτη-μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα το 1996-αναγνώρισαν τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

Όπως επίσης και το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2001 αναγνώρισε τη γενοκτονία του Αρμενικού λαού από τους Τούρκους.

Στόχος των Αρμενίων είναι πέρα από την αναγνώριση της γενοκτονίας και από την Τουρκική κυβέρνηση, να αναγνωρισθεί από μεγαλύτερο αριθμό χωρών.

Στο μεταξύ στην  εκδήλωση παρουσιάστηκε και το θεατρικό έργο του Νίκου Λυγερού ¨Πέντε κινήσεις για μια σιωπή”, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε και η ομιλία του, όπου μεταξύ άλλων τόνισε ότι ο Αρμενικός Λαός μετά τη Γενοκτονία του, αποτέλεσε ένα παράδειγμα για άλλους λαούς, που είχαν και αυτοί Γενοκτονίες έτσι ώστε να μπορούν να ακολουθήσουν τα χνάρια τους σε ότι αφορά το θέμα των αναγνωρίσεων.

“Οι Αρμένιοι δε γεννήθηκαν θύματα. Έγιναν θύματα λόγω της ιστορίας. Αλλά εφόσον επέζησαν, έδειξαν πως μπορεί ένας λαός που έχει ζήσει μια γενοκτονία, που έχει περάσει από το θάνατο, να συνεχίζει το έργο του και να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και για άλλους λαούς”.  

Μιλώντας για την εκδήλωση ο πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας Ξάνθης, κ. Καραογλανιάν Τακβόρ στους εκπροσώπους των τοπικών ΜΜΕ, δήλωσε “η Γενοκτονία των Αρμενίων είναι ένα γεγονός το οποίο στιγματίζει την Τουρκία και ένα γεγονός που στιγματίζει και το λαό μας από την άποψη των όσων υπέστη. Ο λαός μας μετά τη γενοκτονία που επιτελέστηκε το 1915 αναγκάστηκε να αφήσει τα πατρογονικά του εδάφη και να πάει στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, όπου βέβαια συνέχισε σε πείσμα όλων που νόμιζαν ότι θα διαλύσουν και θα εξαφανίσουν τον Αρμενισμό, να συνεχίσει να μεγαλουργεί, να αγωνίζεται και να διεκδικεί. Και συνέχισε να θυμάται, γιατί η θύμηση είναι αυτό το οποίο μπορεί να κρατήσει τους λαούς”.

Όσο για το τι επιζητά τώρα ο Αρμενικός λαός, χαρακτηριστική είναι η απάντηση που έδωσε ο κ. Καραογλανιάν, “νομίζω ότι θα είναι μια δικαίωση για τον Αρμενικό λαό, όπως έκανε ο Βίλι Μπράντ, καγκελάριος της Γερμανίας, που πήγε και κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο Πεσόντων στο Ισραήλ, αναγνωρίζοντας τις θηριωδίες που έκανε ο Χίτλερ, να γίνει κάτι ανάλογο και από την ηγεσία της Τουρκίας. Εμείς δεν ενοχοποιούμε τους Τούρκους τους συμπολίτες κλπ. Αυτή τη στιγμή ενοχοποιούμε το κράτος της Τουρκίας που αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει αυτό το γεγονός, τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915”.

Από την πλευρά του ο καθηγητής Νίκος Λυγερός αναφερόμενος στην πρόσφατη δήλωση του Αμερικανού Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα και στη λέξη θηριωδία που χρησιμοποίησε για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, σημείωσε πως η στάση του ήταν αναμενόμενη.

“Νομίζω αυτοί που ξαφνιάστηκαν, είναι αυτοί που θεωρούν όταν υπάρχει μια αλλαγή ενός προέδρου στην Αμερική να υπάρχει και μια ουσιαστική αλλαγή στην πολιτική της. Στην πραγματικότητα βέβαια υπάρχει ένα δόγμα που πρέπει να ακολουθήσει κάθε Πρόεδρος. Άρα επιλέγουν άλλες λέξεις . Η δουλειά θα γίνει τώρα στην πραγματικότητα και σημασία έχουν τα έργα και οι αναγνωρίσεις και από άλλες χώρες”.

Για το ίδιο θέμα τοποθετήθηκε και ο πρόεδρος της Αρμενικής Κοινότητας Ξάνθης, Τακβόρ Καραογλανιάν, ο οποίος υπογράμμισε χαρακτηριστικά “Ο Ομπάμα είχε υποσχεθεί πριν από τις εκλογές ότι θα χρησιμοποιήσει τη λέξη Γενοκτονία, που για μας είναι πάρα πολύ σημαντικό, βέβαια προς άγρα ψήφων. Έτσι ήμασταν φειδωλοί στις εκτιμήσεις μας ότι μπορεί να ονομάσει Γενοκτονία το γεγονός. Εν πάση  περιπτώσει χρησιμοποίησε μια πιο ελαφριά έκφραση για να γλυκάνει τις σχέσεις με την Τουρκία. Η Τουρκία όπως ξέρετε έχει μια πάρα πολύ καλή εξωτερική πολιτική. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα και όλες τις μεθόδους, ότι μπορείτε να φανταστείτε, από δώρα μέχρι εκβιασμούς και πολιτικές ίντριγκες κλπ για να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει για τα δικά της συμφέροντα”.

Τέλος ο ομιλητής της εκδήλωσης, κ. Νίκος Λυγερός σημείωσε πως και στις ημέρες μας συντελούνται γενοκτονίες, χαρακτηριστικά παραδείγματα η Ρουάντα και το Νταρφούρ, ωστόσο χρειάζεται να περάσουν χρόνια για να τις αναγνωρίσει ο κόσμος.

“Είναι πάντα δύσκολο για την κοινωνία να αναγνωρίσει την ώρα που γίνεται μια γενοκτονία. Υπάρχουν κύκλοι που θα την καταδικάσουν, αλλά θα είναι μετά από χρόνια. Για τη Ρουάντα που είναι από το 1994, τώρα μπαίνουμε στο δικαστικό πλαίσιο να αναρωτηθούμε αν ήταν γενοκτονία. Και θέλω επίσης να τονίσω ότι γενοκτονία συντελείται κάθε φορά σε μια περιοχή που είναι απομονωμένη, όπως συνέβη πχ με τους Αρμένιους και του Πόντιους”. 

Δέσποινα Γκούμα