«Περισσότερα ΟΧΙ στη ζωή μας…..»

Πριν από δυο μέρες γιορτάσαμε το ηρωικό μας ΟΧΙ ….
Από την εποχή που ο Μεταξάς σθεναρά είπε το ΟΧΙ και οι φαντάροι μας στα βουνά της Αλβανίας βροντοφώναζαν ΑΕΡΑ και με το αίμα τους έγραφαν το έπος του Σαράντα πέρασαν κοντά εβδομήντα χρόνια και για την ακρίβεια 69 …..
Από τότε έχουμε να πούμε κάποιο ΟΧΙ σε ζητήματα και πολιτικές που δε μας εξυψώνουν ως έθνος και ως χώρα……

Πριν από δυο μέρες γιορτάσαμε το ηρωικό μας ΟΧΙ ….

Από την εποχή που ο Μεταξάς σθεναρά είπε το ΟΧΙ και οι φαντάροι μας στα βουνά της Αλβανίας βροντοφώναζαν ΑΕΡΑ και με το αίμα τους έγραφαν το έπος του Σαράντα πέρασαν κοντά εβδομήντα χρόνια και για την ακρίβεια 69 …..

Από τότε έχουμε να πούμε κάποιο ΟΧΙ  σε ζητήματα και πολιτικές που δε μας εξυψώνουν ως έθνος και ως χώρα……

Και το πιο ωραίο μάλιστα είναι πως ενώ θέλουμε να πούμε όχι, γέρνουμε συγκαταβατικά το κεφάλι…..

 

Τι έγινε ρε αδέρφια χάσαμε την τόλμη μας…..;

Από τον πιο απλό πολίτη έως την πιο υψηλά ιστάμενη πολιτική προσωπικότητα και όχι μόνο, ακούς συνεχώς ναι με κάποια κατά καιρούς διστακτικά όχι …..

Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, με έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο να μαίνεται το ΟΧΙ του ΄40 φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ……

Με τα εφιαλτικά σενάρια να πρωταγωνιστούν τις τελευταίες ημέρες και με τα οποία μας βομβαρδίζουν τα δελτία των ειδήσεων, όπως για τις στρατιές των ανέργων που θα δούμε στο προσεχές διάστημα, ένα ΟΧΙ στα σχέδια των μεγάλων  είναι το πρώτο που θα πρέπει να ειπωθεί…..

Η αλήθεια είναι πως θα πρέπει να μάθουμε να λέμε περισσότερα ΟΧΙ στη ζωή μας…..

Γιατί με τα πολλά ναι τι κερδίσαμε…..;

Να είμαστε μόνο τα καλά παιδιά…..;

Ποιος όμως υπολογίζει τα καλά παιδιά…..;

 

Σίγουρα όχι οι μεγάλες δυνάμεις, οι γείτονες μας και κάποιοι εταίροι μας…..

Μήπως έφτασε η ώρα να υψώσουμε τη φωνή μας κα να βροντοφωνάξουμε ένα ΟΧΙ σε κάποιο από τα εθνικά μας ή εσωτερικά μας θέματα που μας ταλανίζουν…..;

Έτσι μπας  και  αλλάξει  και το γούρι και τα Σκόπια δεν τα λένε Μακεδονία ή σταματήσουν τις εναέριες παραβιάσεις τους τα αδέλφια μας οι Τούρκοι….

Ή εκεί στις Βρυξέλλες μας ακούσουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα , κυρίως σε ότι αφορά τα οικονομικά μας ζητήματα …..

Και γενικά απαιτείται ένα ηρωικό όχι στον πόλεμο της διπλωματίας που μαίνεται ορατά και αόρατα….

 

Το να πεις και κάποιο ΟΧΙ στη ζωή σου δε σημαίνει απαραιτήτως πως την επόμενη στιγμή θα πιάσεις και το όπλο στο χέρι και θα βγεις και στην πρώτη τη γραμμή…..γιατί εκεί θέλει και μεγαλύτερο σθένος …..

Αλλά να, ίσως φοβίσεις και λίγο τον οχτρό, καθότι ακόμη και ο άγιος φοβέρα θέλει….

Δε γίνεται πάντα να λέμε ναι στους άλλους, όταν εκείνοι έχουν  άδικο και το δίκιο είναι με το μέρος  μας…..

Ακόμη και αν τίθεται θέμα υπεροχής σε ότι αφορά την οικονομική, πολιτική, στρατιωτική, κλπ ισχύ του αντιπάλου και ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε έκβαση της αναμέτρησης , το έπος του ’40 μας έχει διδάξει πως όταν το δίκαιο βρίσκεται στη δική σου πλευρά,  από ένα μικρό και αδύναμο σπουργίτι μπορείς  να γίνεις αετός…..

Μόνο που στην εποχή που διανύουμε σου κόβουν αμέσως τα φτερά ……

Και αυτό γιατί καθημερινά δίνεις όχι μόνο μια μάχη, αλλά πολλές και με διαφορετικούς αντιπάλους κάθε φορά…..

 

Ο πόλεμος έχει ξεφύγει από τα παραδοσιακά πεδία των μαχών και γίνεται στα πεδία των αγορών και των Χρηματιστηρίων…..και εκεί τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα…..

Οι εχθροί δύσκολα αναγνωρίζονται, όπως και η πλευρά που έχει το δίκαιο, και άρα πολύ πιο δύσκολα να πεις και το ΟΧΙ……

Και μάλιστα όταν έχεις καλομάθει να αρμέγεις την αγελάδα…..

Πώς μπορείς να πεις όχι σε κάποια σχέδια που δε συμφωνείς των Βρυξελλών, όταν τόσο καιρό παίρνεις τις επιδοτήσεις τους…..;

Σίγουρα είναι πολύ πιο δύσκολο να πεις ένα όχι στις μεγάλες δυνάμεις και συμμαχίες….από ότι θα έλεγες σε κάποιον άλλον  της ίδιας κατηγορίας με σένα….

Όμως το ζήτημα είναι να αποκτήσουμε το σθένος και να μάθουμε να λέμε και σήμερα ΟΧΙ……

Έστω και αν αυτό αποδειχθεί ανίσχυρο……

 

Ένα ΟΧΙ στο αφεντικό που μας κάνει τη ζωή δύσκολη, ένα ΟΧΙ στο αγγελούδι μας που ζητάει τον ουρανό με τα άστρα, ένα ΟΧΙ στον υποψήφιο που μας θυμάται μόνο τις παραμονές των εκλογών, ένα ΟΧΙ στην πάσης είδους εκμετάλλευση που επιχειρείται σε βάρος των ατόμων και όλων των ζωντανών οργανισμών, ίσως μας κάνει να νιώσουμε πως είμαστε ακόμη δυνατοί και πως έχουμε ακόμη φωνή….

Καλά είναι πάρα πολύ ωραία όταν τα γράφεις…….στην πράξη όμως…το θέμα αλλάζει….

Η προηγούμενη κυβέρνηση και ο τότε υπουργός Υγείας είπαν ένα ΟΧΙ στο τσιγάρο και οι καταστηματάρχες και οι καπνιστές βιώνουν τις συνέπειες…..

Άραγε το ΟΧΙ θα  ειπωθεί και από τη νέα κυβέρνηση και τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου……;

 

 

Αυτές τις ημέρες τα παιδιά των Σταζ ή Stage δίνουν το δικό τους αγώνα, φωνάζοντας σθεναρά το δικό τους ΟΧΙ απέναντι στην απόφαση της κυβέρνησης που καταργεί το θεσμό, χωρίς να τους αναγνωρίσει το παραμικρό διαγράφοντας εργασία χρόνων…..

Και  είναι πραγματικά άδικο για τα χιλιάδες αυτά παιδιά που και πιάστηκαν όμηροι στα σχέδια κάποιων πολιτικών, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο…..

Έχουν βγει στους δρόμους και διεκδικούν……

Από την άλλη πλευρά όμως έχουμε  ένα εξίσου δυνατό ΟΧΙ της κυβέρνησης που θέλει να βάλει φραγμό στην αδιαφάνεια και τα ρουσφετολογία, επενδύοντας στην ισότητα και αξιοκρατία, καθώς σκέφτεται και τις εκατοντάδες χιλιάδες των νέων, που δεν ανήκουν στην κατηγορία των Σταζ και περιμένουν ακόμη στην ουρά για μια θέση στο δημόσιο……

Ποιο τελικά ΟΧΙ είναι δίκαιο και ποιο όχι…..;