Σιγά που το μάθημα θα γινόταν πάθημα….. Αν ως χώρα μετά από κάθε χαστούκι που τρώγαμε, βάζαμε μυαλό, τώρα θα ήμασταν οι πρώτοι του χωριού …. Ποιο χωριό….της Ενωμένης Ευρώπης…. Αλλά εμείς όχι μόνο δε μαθαίνουμε, αλλά και αν υποτίθεται πως διδασκόμαστε από το λάθη μας , συνεχίζουμε να μένουμε στα λόγια…..
Σιγά που το μάθημα θα γινόταν πάθημα…..
Αν ως χώρα μετά από κάθε χαστούκι που τρώγαμε, βάζαμε μυαλό, τώρα θα ήμασταν οι πρώτοι του χωριού …. Ποιο χωριό….της Ενωμένης Ευρώπης….
Αλλά εμείς όχι μόνο δε μαθαίνουμε, αλλά και αν υποτίθεται πως διδασκόμαστε από το λάθη μας , συνεχίζουμε να μένουμε στα λόγια…..
Το δύσκολο για μας , όπως άλλωστε αποδεικνύεται με τον πιο τραγελαφικό τρόπο κάθε φορά, είναι από τη θεωρία να περάσουμε στην πράξη….
Οι πολιτικοί μας και οι κυβερνώντες χρειάζονται επειγόντως εντατικά μαθήματα πρακτικής εφαρμογής των όσων υπόσχονται και εξαγγέλλουν……
Είναι για γέλια και για κλάματα κάθε φορά που βγαίνουν με εκείνο το καμαρωτό και στομφώδες ύφος και ανακοινώνουν τη λήψη μέτρων για κάποιο θέμα…..
Μόλις κατεβάσουν τα μικρόφωνα οι δημοσιογράφοι και σβήσουν οι κάμερες , το θέμα αρχίζει σιγά-σιγά να ξεθωριάζει παίρνοντας το δρόμο προς κάποιο συρτάρι με την υποσημείωση “διεκπεραίωση προσεχώς”….
Τώρα πότε και πώς και με τι χρονικό ορίζοντα για να υπάρξουν και οι πρώτες αξιολογήσεις εφαρμογής των όποιων μέτρων, αυτά είναι ψιλά γράμματα ….
Μόλις ληφθούν οι πολιτικές αποφάσεις, τότε το μπαλάκι της εφαρμογής τους, αλλάζει στρατόπεδο και περνά στην πλευρά των υπηρεσιακών παραγόντων…..
Σιγά μην τα μεγάλα πολιτικά μυαλά καθίσουν και ασχολούνται και με ζητήματα διαδικαστικά….
Ο χρόνος τους πιέζει να ασχοληθούν και με άλλα σοβαρά ζητήματα της χώρας….
Μόνο που ο ρόλος των πολιτικών μας και δη των κυβερνώντων δεν είναι μόνο να λαμβάνουν αποφάσεις, αλλά και να φροντίζουν για την άμεση υλοποίησή τους …..
Φέρουν στο έπακρο την πολιτική ευθύνη της εφαρμογής στην πράξη των όποιων δεσμεύσεων, αποφάσεων, μέτρων κλπ, αλλά και των τυχόν συνεπειών από την όποια καθυστέρηση υλοποίησή τους……
Στη χώρα λοιπόν του παραλόγου και του ωχαδερφισμού, στη χώρα που έχει πάρει …. “πιστοποίηση” στη διαφθορά ….γίναμε για μια ακόμη φορά διεθνώς ρεζίλι…..
Ποιος το περίμενε πως μέσα σε δυόμιση περίπου χρόνια θα ξαναέγραφα για μια κινηματογραφική απόδραση με τους ίδιους πάλι πρωταγωνιστές, και με τα ίδια πάλι σκηνικά….
Τα σενάρια και οι αμερικάνικες ταινίες που έχω δει ωχριούν μπροστά σε αυτό που έζησαν δις οι έγκλειστοι των φυλακών και οι κάτοικοι του Κορυδαλλού και όλοι εμείς μαζί με τη βοήθεια της τηλεοπτικής κάμερας….
Τι απόδραση από το Αλκατράζ…..
Η απόδραση από τον Κορυδαλλό είναι αυτή που αν ήταν υποψήφια για ΟΣΚΑΡ θα σάρωνε τα βραβεία….
Παλαιοκώστας και Ριτζάει θα περπατούσαν στο κόκκινο χαλί κρατώντας τα χρυσά αγαλματίδια του θείου ΟΣΚΑΡ…..
Α. ρε μπαμπέσικα μας ξεγελάσατε και πάλι……
Εσείς δεν είστε απλά αδίστακτοι κακοποιοί, εσείς είστε κομάντος, κασκαντέρ, σούπερ ατσίδες, κινηματογραφικοί ήρωες ταινιών “BADMAN” και Τζέιμς Μποντ….
Κρέμεστε σε ανεμόσκαλες από ελικόπτερα, έχετε ρολόγια-κινητά, και ποιος ξέρει τι άλλο…..
Αλήθεια στο κρησφύγετό σας, κάθε φορά που βρίσκετε άσυλο σε αυτό και από μία νέα απόδραση, έχετε διαμορφώσει ειδικό χώρο εκπαίδευσης σας για επικίνδυνες αποστολές….;
Οι παρακάτω αράδες που ακολουθούν είναι μερικά από αυτά που είχα γράψει στο ΠΡΙΣΜΑ στις 8 Ιουνίου 2006, όταν όλοι είχαμε μείνει με το στόμα ανοιχτό από την κινηματογραφική πρώτη απόδραση των Παλαιοκώστα και Ριτζάι…..
“Το ελικόπτερο αποδεικνύεται το καλύτερο και πιο αποτελεσματικό μεταφορικό μέσο….
Το αγκαζάρεις μαζί με τον πιλότο για μια βόλτα πάνω από το Αιγαίο και αν χρειαστεί το χρησιμοποιείς κα για μια απόδραση κινηματογραφική…..
Καλά θα πρέπει να τα έχασαν οι φύλακες του Κορυδαλλού, όταν διαπίστωσαν πως το τεράστιο άσπρο αρπακτικό πουλί που ήρθε απειλητικά κατά πάνω τους ήταν τελικά ένα ελικόπτερο…..
Αν δεν είχαν μπερδευτεί αρχικά, το βέβαιο είναι πως θα ακολουθούσαν την προτροπή της Πρωτοψάλτη και θα τραβούσαν την σκανδάλη…..
Δεν πυροβόλησαν γιατί τα οικολογικά τους αισθήματα και η αγάπη τους για τα πουλιά ήταν αυτά που τους παρόπλισαν……
Το νέο ανέκδοτο που θα κυκλοφορεί από εδώ και πέρα θα είναι με το ελικόπτερο που προσγειώνεται και παίρνει δυο βαρυποινίτες οδηγώντας τους στο δρόμο προ της ελευθερία…..
Σαν πουλάκια βρήκαν ανοιχτό το κλουβί και πέταξαν μακριά πολύ μακριά…και οι από κάτω τους κοιτούσαν με μάτια και στόματα ορθάνοιχτα…..
Καιρό είχαμε να γελάσουμε τόσο….
Έπρεπε να το …μπουμπουνίσουν …το μεγάλο το πουλί με τον έλικα …ή όχι…..;”
Τελικά η απόδραση με ελικόπτερο από Κορυδαλλό δεν είναι ανέκδοτο αλλά συχνό πια φαινόμενο….
Πάνω από μια φορά παύει να είναι ένα τυχαίο και απρόοπτο γεγονός που μπορεί να πιάσει στον ύπνο τους αρμοδίους…..
Τώρα θα έπρεπε όλοι να ήταν υποψιασμένοι και μάλιστα να είχαν λάβει και επιπλέον μέτρα ασφάλειας…..
Δυόμιση χρόνια χρειάζεται για να βάλουν ένα δίχτυ προστασίας πάνω από την ταράτσα των Φυλακών Κορυδαλλού, έτσι ώστε να περιορίζεται κάθε δυνατότητα απόδρασης……;
Πολιτικές ευθύνες υπάρχουν και μάλιστα πολλές ……
Δεν έπρεπε μόνο να καρατομηθούν υπηρεσιακοί παράγοντες, αλλά και πολιτικά πρόσωπα …..
Αν υπήρχε λίγη ευθιξία και πολιτικό ήθος όλο και κάποιος αρμόδιος υπουργός θα υπέβαλε την παραίτησή του……
Αλλά είπαμε στην χώρα του ωχαδερφισμού και της διαφθοράς, την ευθύνη φέρνουν οι άλλοι π.χ. οι φύλακες και ο πιλότος και όχι και εμείς, δηλαδή οι υπουργοί και λοιποί πολιτικοί……
