“Διάλογος για Παιδεία ή Εκπαίδευση….”

Ακόμη μια πρόσκληση για ένα ακόμη διάλογο για την Παιδεία από έναν ακόμη νέο υπουργό Παιδείας….. Έχω χάσει το μέτρημα…..πόσες άραγε προσκλήσεις να πήραν οι κοινωνικοί εταίροι προκειμένου να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με διαφορετική όμως κάθε φορά πολιτική ηγεσία….., αλλά με την ίδια πάντοτε θεματολογία…..;

Ακόμη μια πρόσκληση για ένα ακόμη διάλογο για την Παιδεία από έναν ακόμη νέο υπουργό Παιδείας…..

Έχω χάσει το μέτρημα…..πόσες άραγε προσκλήσεις να πήραν οι κοινωνικοί εταίροι  προκειμένου να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με διαφορετική όμως κάθε φορά πολιτική ηγεσία….., αλλά με την ίδια πάντοτε θεματολογία…..;

Ή μάλλον με την ίδια υπόσχεση από την εκάστοτε κυβέρνηση πως ο διάλογος θα ξεκινά από μηδενική βάση……

Και καλά τότε όλοι οι προηγούμενοι που υποτίθεται πως έγιναν σε τι αποσκοπούσαν….;

Ήταν λόγια του αέρα ή σε δουλειά να βρισκόμαστε…..;

Δεν μπόρεσαν να αποτελέσουν έστω ένα λιθαράκι, μια βάση από την οποία θα ξεκινούσε  ένας επόμενος διάλογος για την Παιδεία….;

Τόσο δύσκολο είναι να βρεθεί μια κοινή συνισταμένη, αφού υποτίθεται πως όλοι οι φορείς, οι κοινωνικοί εταίροι μαζί με τους πολιτικούς που συμμετέχουν στο διάλογο νοιάζονται πραγματικά για τη ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας και εκπαίδευσης που προσφέρεται στους μαθητές, στα νιάτα και το μέλλον του τόπου τούτου…..; Φαίνεται πως μέχρι  στιγμής παραμένει ανεκπλήρωτη υπόσχεση  η χάραξη εθνικής στρατηγικής για την παιδεία……

 

Ανατρέχοντας στο πρόσφατο παρελθόν-άλλωστε και ακόμη πιο πίσω αν πηγαίναμε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ παρόμοιες καταστάσεις συναντούσαμε- και στους τρεις υπουργούς Παιδείας επί κυβέρνησης Ν.Δ., Μαριέττα, Γιαννάκου, Ευριπίδη Στυλιανίδη και στον νυν τον, Άρη Σπηλιοτώπουλο, παρατηρούμε να γίνεται λόγος για την ανάγκη έναρξης ενός ουσιαστικού εθνικού διαλόγου για την παιδεία…..

Και οι τρεις με τη σειρά τους επιχείρησαν και επιχειρούν να πείσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία το πόσο αναγκαία και χρήσιμη θα είναι μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση…..

Κάνουν λόγο για εκσυγχρονισμό της παιδείας και τη λειτουργία της πάνω σε νέα δεδομένα που θα αναβαθμίζει την εκπαίδευση αλλά και το τελικό “προϊόν” που θα φθάνει στην αγορά εργασίας……

Και μέχρι να ολοκληρωθεί όλη αυτή η διαδικασία, ή πιο σωστά μέχρι να συμφωνήσουν  ως συνήθως σε κάποιο ξενόφερτο μοντέλο, π.χ. γαλλικό, γερμανικό, αγγλικό ή αμερικάνικο, ακολουθείται η πεπατημένη του ράβε-ξήλωνε δουλειά να μη σου μένει και την ελληνική οικογένεια να παιδεύεις και να τη γονατίζεις οικονομικά…. 

 

Αυτή τη φορά το προσκλητήριο για τον εθνικό διάλογο για την παιδεία σήμανε ο Άρης…..

Υποσχέθηκε ότι στο τραπέζι που θα κάτσει η κόλλα του θα είναι λευκή και θα είναι ανοιχτός σε κάθε πρόταση……

Και όλη η δουλειά και ο σχεδιασμός που έγινε από τον προκάτοχό του, τον Ευριπίδη, ο οποίος μάλιστα είχε δηλώσει πως ήθελε το πολύ άλλους επτά μήνες για να τον ολοκληρώσει και να φανούν και τα πρώτα αποτελέσματα, θα σβηστεί με ένα σφουγγάρι, σαν αυτό που χρησιμοποιείται στο μαυροπίνακα του σχολείου…..;

Δηλαδή όλα στην παιδεία γράφονται με κιμωλία και όχι με στυλό διαρκείας…..;

Όλα δηλαδή είναι πρόχειρα και πρόσκαιρα μέχρι την επόμενη μεγάλη ιδέα, που θα προκύπτει και από πολιτικές και ψηφοθηρικές σκοπιμότητες….;

Αυτές τις ημέρες λοιπόν βρίσκεται και πάλι στην επικαιρότητα η Παιδεία….

Αυτή τη φορά θα είναι κυρίαρχο θέμα ο τρόπος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ο ρόλος του Λυκείου…..

Βερέμης και Μπαμπινιώτης οι επιστημονικοί σύμβουλοι και συντονιστές του εθνικού διαλόγου, πριν καν καθίσουν στο τραπέζι των συζητήσεων άρχισαν να έχουν και τις πρώτες κόντρες…..

Ποιανού η πρόταση θα είναι καλύτερη και πιο εφικτή για τα ελληνικά δεδομένα….;

Ο μεν πρώτος προτείνει ένα προπαρασκευαστικό έτος που θα παρακολουθούν οι μαθητές για την εισαγωγή τους σε κάποιο ΑΕΙ, ο δε δεύτερος καταθέτει την πρόταση να μετρά η βαθμολογία των τριών τάξεων του Λυκείου προκειμένου κάποιος να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο…..

Το τι θα αποφασισθεί, αυτό θα το κρίνουν οι συμμετέχοντες στο διάλογο, όσοι δηλαδή πάνε, γιατί κάποιοι δεν αποδέχτηκαν την πρόσκληση…..

Όπως ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Κώστας Μανιάτης ο οποίος  απάντησε αρνητικά, επισημαίνοντας ότι τα προβλήματα της Παιδείας έχουν ήδη αναδειχθεί και πρέπει να συζητηθούν μόνο σε διμερές επίπεδο και όχι με εξαντλητικούς διαλόγους….    

 

Πάντως στο μακρύ εθνικό διάλογο για την παιδεία, καθώς προβλέπεται να διαρκέσει από έξι έως και οκτώ μήνες  οι συμμετέχοντες θα πρέπει να επαναχαράξουν την πορεία της …..

Όπως πολύ σωστά επεσήμανε και ο Αντιπρύτανης του ΔΠΘ , Θανάσης Καραμπίνης, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η νομαρχία Ξάνθης προς τιμή των εκπαιδευτικών, την ημέρα των Τριών Ιεραρχών,  θα πρέπει να  καταλήξουμε προς τα που θα κατευθυνθεί η εκπαίδευση, αλλά και η παιδεία….

“Παιδεία που θα τα κάνει  τα παιδιά να είναι μόνο ανταγωνιστικά χωρίς ήθος ή αρχές, ή παιδεία που θα τα κάνει ανθρώπους με συνείδηση, αυριανούς ευαισθητοποιημένους πολίτες που θα νοιάζονται και θα συμπάσχουν για το συνάνθρωπό τους, ακόμη και αν χρειαστεί να υποφέρουν, έτοιμα να προσφέρουν για το καλό του κοινωνικού συνόλου….;

Θα πρέπει  λοιπόν να είναι συνειδητή από όλους μας  η παιδεία που θα χαράξουμε συνδυάζοντας και ενώνοντας  πορείες εκπαίδευσης και τις πορείες ήθους….”…..