Από το πρίσμα της Δέσποινας Γκούμα

Τα τελευταία στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία δείχνουν που η ανεργία στις περισσότερες περιφέρειες της χώρας παρουσιάζει πτώση, έστω και οριακή…..

Τα τελευταία στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία δείχνουν που η ανεργία στις περισσότερες περιφέρειες της χώρας παρουσιάζει πτώση, έστω και οριακή…..

Στην περιοχή μας όμως εκεί στα ύψη……

Όχι μόνο δεν πέφτει άλλα, παρουσιάζει και ανοδική πορεία….

Βέβαια δε χρειάζεται να δούμε τους αριθμούς της Στατιστικής Υπηρεσίας για να διαπιστώσουμε ότι η ανεργία καλά κρατεί στη Θράκη και δη στο Νομό Ξάνθης….

Όταν βιώνεις καθημερινά το πρόβλημα δε χρειάζεται να περιμένεις από τον άλλο να στου το επιβεβαιώσει…..

Αφήστε που τις περισσότερες φορές τα νούμερα είναι πολύ μικρότερα και δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά δεδομένα…..

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η ανεργία λέει στη Θράκη αγγίζει το 9, 2%…… Κάποια άλλα έδιναν ένα 10%…..

Αν όμως γυρίσεις και κοιτάξεις γύρω σου την αγωνία που είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των ανθρώπων θα καταλήξεις στο συμπέρασμα πως είναι πολύ μεγαλύτερη…..

 

Η ανεργία και οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί με πρώτη και καλύτερη την ανεργία και την ελλιπή κοινωνική προστασία των πολιτών, αποτελούν κυρίαρχο θέμα συζήτησης όχι μόνο των ανθρώπων που βρίσκονται στην ουρά της ανεργίας, αλλά και αυτών που εργάζονται …..

Η ανασφάλεια που νιώθουν ακόμη και οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε προνομιούχες θέσεις εργασίας και επαγγέλματα, π.χ. στο δημόσιο, αντανακλούν την άσχημη κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα…..

Όταν μια ευνομούμενη πολιτεία  και μια κυβέρνηση δεν μπορούν να σου προσφέρουν ασφάλεια και σιγουριά, τότε τα πράγματα δεν είναι διόλου ενθαρρυντικά…..

Μέχρι τώρα θεωρούσες πολύ λογικό το να νιώθει ανασφαλής και να αγωνιά ένας άνεργος, ή ένας που απλά βγάζει το μεροκάματο για να βρίσκεται στα όρια της γραμμής της φτώχειας-να είναι πάνω από αυτή και όχι από κάτω-,το τελευταίο όμως διάστημα οι φωνές αγωνίας και ανασφάλειας αυξάνονται …..

Και μάλιστα ακούς ανθρώπους που θεωρούνται προνομιούχοι με το δεδομένο ότι έχουν μια καλή θέση εργασίας που τους προσφέρει έναν ικανοποιητικό μισθό-ο οποίος μέχρι χθες τους έφτανε για να καλύψουν και τις επιπλέον ανάγκες τους, σήμερα όμως όχι-να χτυπούνε τον κώδωνα του κινδύνου…..

 

Η λεγόμενη μεσαία τάξη, αυτοί οι πολίτες δηλαδή που δεν είναι ούτε φτωχοί, αλλά ούτε και πλούσιοι -με τον ορισμό που δινόταν παλαιότερα-τείνει πλέον να συρρικνωθεί …..

Και φυσικά όχι προς το καλύτερο, δηλαδή να ανέβουν ένα σκαλοπάτι  και να μεταπηδήσουν στην αστική τάξη , σε αυτούς που η οικονομική τους ευμάρεια είναι δεδομένη και με γερές βάσεις…..

Κατεβαίνουν το σκαλοπάτι και πηγαίνουν στη μεγάλη των φτωχών κατηγορία….. Στη σημερινή εποχή είναι πλέον πολύ δύσκολα να κάνεις ένα άλμα προς τα εμπρός….

Επιτυχία είναι να διατηρήσεις τη θέση σου τα κεκτημένα που έχεις, έστω και τα λίγα….

Δυστυχώς είναι δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες….

Η άλλοτε εύρωστη μεσαία τάξη, κλυδωνίζεται καθημερινά…..

Και όταν βλέπεις αυτούς να αγωνιούν, αναρωτιέσαι τι γίνεται με τους ανθρώπους του μεροκάματου ……

 

Προχθές τυχαία συναντήθηκα μ’ ένα γνωστό μου ζευγάρι πηγαίνοντας τα παιδιά μας στον κινηματογράφο και όση ώρα εκείνα έβλεπαν την αγαπημένη τους παιδική ταινία,  εμείς πίναμε το καφεδάκι μας και σχολιάζαμε την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα του τόπου μας …..

Και μα την αλήθεια ευθύς μελαγχολήσαμε, γιατί δεν διακρίναμε φως στο τούνελ…

Αν και οι τρεις μας νιώθαμε εργασιακά ασφαλείς και ικανοποιημένοι από τις αμοιβές μας, ωστόσο όταν τα θέμα έφτανε στις μηνιαίες υποχρεώσεις τώρα το χειμώνα και με την ακρίβεια στα ύψη και με την τιμή του πετρελαίου να μην έχει ακόμη οριστικοποιηθεί, αλλά να πλησιάζει το ένα ευρώ-ίσως 80 λεπτά;- ο προβληματισμός γινόταν ακόμη πιο μεγάλος και το χαμόγελο πάγωνε στα χείλη μας….

Στη σκέψη όμως όλων εκείνων των ανέργων, αλλά και των χαμηλόμισθων η αγωνία μας για αυτούς μεγάλωνε και ταυτόχρονα μακαρίζαμε τη δική μας τύχη, καθώς υπάρχουν και τα χειρότερα…..

 

Αναρωτηθήκαμε αν κάποιος θελήσει να αναζητήσει εργασία σε ποιο εργοστάσιο θα μπορούσε να χτυπήσει την πόρτα και με  μια φωνή απαντήσαμε δυστυχώς σε κανένα….

Η αποβιομηχάνιση του νομού είναι γεγονός και τα όποια εργοστάσια έχουν παραμείνει αυτά έχουν προχωρήσει στη μείωση των θέσεων εργασίας κατά το ήμισι τα περισσότερα….. 

Παλιά υπήρχαν και τα συνεταιριστικά εργοστάσια του νομού που παρείχαν μια μεγάλη εργασιακή και οικονομική ασφάλεια στους κατοίκους της περιοχής,σήμερα όμως έχει μπει η ταφόπλακά τους ……

Μια ΣΕΚΕ και μια ΣΕΚΑΠ τι να σου κάνουν…..

Πέρα βέβαια από το ότι και αυτές βρίσκονται σε συμπληγάδες πέτρες…..

Για αυτό για τους περισσότερους που το μέλλον εδώ διαγράφεται δυσοίωνο αναζητούν την παλιά δοκιμασμένη λύση της μετανάστευσης….

Ως πρώτο βήμα επιλέγουν την εσωτερική, αναζητούν δουλειές στα μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως στην Αθήνα, και αν και εκεί συναντήσουν δυσκολίες, τότε βάζουν πλώρη για το εξωτερικό…..

Στα χρόνια του μπαμπά μου, τότε που η φωνή του Καζαντζίδη μετέφερε όλο τον πόνο της ξενιτιάς, η Γερμανία και η Αυστραλία είχαν την τιμητική τους…..

Στην εποχή μας ίσως μια καλή λύση θα ήταν τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα…..

Μόνο που δεν έχει εμφανιστεί ακόμη ο τραγουδιστής που με τη φωνή του θα συνδέσει τη …σύγχρονη μετανάστευση….

Κατά  τ’ άλλα όλα καλά…..