Η λειτουργία των συν/κών εργοστασίων είναι ζήτημα καθαρά πολιτικό

Η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων, πέραν των λογιστικών μεγεθών. Οφείλει τη συνέχιση για λόγους κοινωνικής συνοχής, πληθυσμιακής κατανομής, οικονομική στήριξης των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων της περιφέρειας, πολιτικής παράδοσης του τόπου, ηθικής υποχρέωσης της πολιτείας προς την υποβαθμισμένης ακριτική περιφέρεια. Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Αλέξανδρος Μπαλτατζής “ΚΕΡΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ”…

   Η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων, πέραν των λογιστικών μεγεθών. Οφείλει τη συνέχιση για λόγους κοινωνικής συνοχής, πληθυσμιακής κατανομής, οικονομική στήριξης των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων της περιφέρειας, πολιτικής παράδοσης του τόπου, ηθικής υποχρέωσης της πολιτείας προς την υποβαθμισμένης ακριτική περιφέρεια. Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Αλέξανδρος Μπαλτατζής “ΚΕΡΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ”…

   Διαβάστε στη συνέχεια, απόσπασμα από την Αναπτυξιακή Πρόταση του ΠΑΣΟΚ Ξάνθης, που κατατέθηκε στο 8ο συνέδριο του Κινήματος.

   Ειδικότερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στο ζήτημα της περαιτέρω λειτουργίας των βιομηχανιών εκείνων που η διοίκησή τους καθορίζεται έμμεσα από το κράτος, μέσω της Αγροτικής Τράπεζας (συνεταιριστικά – Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης). Η λειτουργία τους είναι ζήτημα καθαρά πολιτικό. Και τούτο γιατί:

    1) Τα εργοστάσια αυτά δημιουργήθηκαν προκειμένου ο αγροτικός μόχθος να έχει αντίκρισμα και ο παραγόμενος πλούτος από αυτόν, να παραμένει στην περιοχή που τον παράγει. Κατά συνέπεια η επιλογή περί της συνέχισης και ενίσχυσης της λειτουργίας τους, δεν μπορεί να αποφασίζεται με μόνη παράμετρο εκείνη της κερδοφορίας τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα λειτουργούν ζημιογόνα. 

   2) Ο χαρακτήρας των εργοστασίων αυτών θα πρέπει να παραμείνει συνεταιριστικός, όχι βέβαια με την έννοια της μετοχικής τους σύνθεσης, αφού ήδη είναι “τραπεζικά” και όχι “συνεταιριστικά”, αλλά με την έννοια του κοινωνικού σκοπού πο επιτελούν και συγκεκριμένα α) της μετουσίωσης του αγροτικού μόχθου σε οικονομικό αποτέλεσμα, β)της αύξησης της απασχόλησης μέσω της επεξεργασίας των αγροτικών προϊόντων, γ)της παρέμβασης στην αγορά των αγροτικών προϊόντων,  με την εξασφάλιση όσο δυνατόν καλύτερων τιμών στους παραγωγούς, δ)της παρέμβασης στις τιμές πώλησης προϊόντων ευρείας κατανάλωσης των λαϊκών στρωμάτων όπως το γάλα, το κρέας, ο τοματοπολτός, το τσιγάρο με ανταγωνιστικές τιμές και ποιότητα.

   3) Η μεγαλομέτοχος των εργοστασίων αυτών Αγροτική Τράπεζα συστήθηκε προκειμένου να συνδράμει στην ενδυνάμωση της αγροτικής παραγωγής και του δευτερογενούς τομέα που επεξεργάζεται αγροτικά προϊόντα. Γι’ αυτό άλλωστε το κράτος παραχώρησε σημαντικά προνόμια στη λειτουργία της. Σήμερα η Αγροτική Τράπεζα, ενώ διατηρεί τα προνόμιά της, πουλά το ακριβότερο  χρήμα της αγοράς στα συνεταιριστικά εργοστάσια, τα κρατά ομήρους με τις επιβαρύνσεις των ακινήτων τους και κερδοσκοπεί σε βάρος τους σε τέτοιο βαθμό που ούτε ο πλέον στυγνός  ιδιώτης τραπεζίτης θα τολμούσε. 

    4) Η κυβέρνηση, παραβλέποντας την κοινωνική και εθνική διάσταση της λειτουργίας των επιχειρήσεων αυτών, προχωρά στο κλείσιμο των πλέον αδύνατων από αυτές, προκειμένου μέσω της εκποίησης των μετοχικών τους πακέτων στις πιο εύρωστες, να οδηγηθούμε στο ξεπούλημα όλων. Κι ας μην είναι κανείς πλέον αφελής. Πωλούνται για να  κλείσουν προκειμένου οι ισχυροί του κάθε κλάδου να αυξήσουν τα μερίδιά τους στην αγορά  και τα κέρδη. Άμεση συνέπεια, εκτός της έκρηξης στο ποσοστό των ανέργων, είναι και η δραματική μείωση των προσφερόμενων τιμών αγοράς στους παραγωγούς.

    5) Η παρούσα κυβέρνηση έχει οδηγήσει τις κοινωνικές ομάδες σε στιγματισμό και κανιβαλισμό. Στρέφουν την μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης και διαλύουν κάθε διάσταση κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Στιγματίζουν κοινωνικές ομάδες ως δήθεν προνομιούχες προκειμένου να αποκρύψουν τους πραγματικά προνομιούχους που εξυπηρετούν και που είναι οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι πολυεθνικοί όμιλοι, οι μεγάλοι εργολάβοι και τα πολιτικά τζάκια.

   6) Οι ευθύνες της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού και του συντοπίτη μας  υπουργού, είναι καταλυτικές. Δεν είχαν την ικανότητα να χαράξουν πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις καλλιέργειες και έπαθαν διαπραγματευτική πανωλεθρία σε κάθε διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση που αφορούσε τα αγροτικά προϊόντα. Κατέλυσαν κάθε ουσιαστική λειτουργία των δομών του συνεταιριστικού οργανισμού υποκαθιστώντας τους συνεταιρισμούς με τα τσιράκια τους στην διοίκηση της ΕΑΣ Ξάνθης και οδήγησαν την ΕΑΣ σε κατάσταση πτώχευσης. Με ευθύνη τους διόρισαν τις διοικήσεις των επιχειρήσεων που οδήγησαν, μέσα από την πολυτελή άσκηση των “καθηκόντων τους”, στην οικονομική και επιχειρηματική κατάρρευση όλων των εργοστασίων. Επιδόθηκαν σε όργιο κομματικών προσλήψεων στις αιμορραγούσες επιχειρήσεις με μόνο σκοπό την πολιτική ομηρία των εργαζομένων.

    Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι και η λύση είναι κυρίαρχα πολιτική. Η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων, πέραν των λογιστικών μεγεθών. Οφείλει τη συνέχιση για λόγους κοινωνικής συνοχής, πληθυσμιακής κατανομής, οικονομική στήριξης των αδύναμων λαϊκών στρωμάτων της περιφέρειας, πολιτικής παράδοσης του τόπου, ηθικής υποχρέωσης της πολιτείας προς την υποβαθμισμένης ακριτική περιφέρεια. Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Αλέξανδρος Μπαλτατζής “ΚΕΡΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ”.

   Όλως τυχαίως βέβαια, η τελευταία φορά που τέθηκε ζήτημα να κλείσουν τα συνεταιριστικά εργοστάσια, ήταν το έτος 1993 και πάλι με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Αυτή η επαναλαμβανόμενη σύμπτωση δεν μπορεί πλέον να είναι σύμπτωση. 

   Η συνέχιση της λειτουργίας των συνεταιριστικών επιχειρήσεων μέσα από ένα νέο επιχειρηματικό – διοικητικό και στρατηγικό επιχειρηματικό σχήμα που θα έχει σαν ομπρέλα προστασίας το δημόσιο ενδιαφέρον και τη δημόσια εγγύηση με ταυτόχρονη αναγέννησή τους, με προσανατολισμό την οικολογική γεωργία και τουρισμό, την ανάγκη για εξασφάλιση σύγχρονης, ελεγμένης και πιστοποιημένης διατροφικής αλυσίδας και την έξυπνη και ορθολογιστική εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας τους, με εργαλείο τον εκσυγχρονισμό τους και τη διαφάνεια στη διοίκηση και τη διαχείριση, μέσω της υλοποίησης σύγχρονων επενδυτικών τους προγραμμάτων, την  ανάθεση της χάραξης της στρατηγικής και της υλοποίησης πολιτικής στα στελέχη των επιχειρήσεων αυτών που γνωρίζουν τα προβλήματα και τη στελέχωση των διοικήσεων με κριτήρια τεχνοκρατικά και αξιοκρατικά αποτελούν το πλαίσιο εφαρμογής εξόδου από την κρίση.

   Το  ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να δεσμευτεί ότι:      

  α) θα κρατήσει τις εταιρείες ζωντανές και τα εργοστάσια ανοιχτά

  β) θα αποδώσει την διοίκηση και το μαναντζάρισμα των εργοστασίων στα έμπειρα διοικητικά στελέχη των εταιριών και όχι σε κομματικούς εγκάθετους όπως γινόταν στο παρελθόν

   γ) Οι εταιρείες θα βοηθηθούν να αναπροσαρμόσουν την στόχευσή τους ώστε να εκμεταλλευτούν όλες τις δυνατότητες αξιοποίησης της παραγωγικής τους ικανότητας, της περιουσίας τους και του ανθρώπινου δυναμικού τους.

  Η πολιτική υπάρχει για να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα από εκεί που πηγαίνουν τα οικονομικά μεγέθη.

  Επί τέλους τα άλλοθι για όσους διαχειρίστηκαν τις τύχες αυτού του τόπου ας εκλείψουν. Διαβούλευση – συμμετοχή – αναπτυξιακή στρατηγική – πιστοποίηση – λογοδοσία είναι μία αλυσίδα που οφείλουν οι πολιτικές δυνάμεις και οι άρχοντες του τόπου να ακολουθήσουν, ώστε η πολιτική και κοινωνική λειτουργία μας να καταστεί σαφής και οι πολίτες να νιώσουν την αξιοπιστία όλων μας.  

  Προτείνουμε άμεσα για την αντιμετώπιση της κρίσης:

  ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΒΑΘ

  1) Να δοθεί στους παραγωγούς ελκυστική τιμή (ανάλογη άλλων περιοχών π.χ. Λάρισα) προκειμένου να σπείρουν ντομάτα. Την τιμή θα εγγυηθεί η Αγροτική Τράπεζα αφού η διοίκηση της ΣΕΒΑΘ διορίζεται από την διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας την οποία διορίζει η Κυβέρνηση.

2) Η Αγροτική Τράπεζα να εγκρίνει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της επιχείρησης και τη λειτουργία και άλλων τμημάτων πέραν της ντομάτας (η κρίση της οποίας ξεπερνιέται πλέον διεθνώς) όπως του τουρσιού και της πατάτας και των λαχανικών και να το χρηματοδοτήσει.

3) Ειδικότερα και μόνο στον βαθμό που η περαιτέρω λειτουργία του εργοστασίου και της επιχείρησης καταστεί αδύνατη, για τη μετατροπή της λειτουργίας προτείνουμε τα παρακάτω:

α) Με πολιτική απόφαση να αρθούν όλα τα υφιστάμενα βάρη της Αγροτικής Τράπεζας από το ακίνητο της εταιρείας στον ανατολικό κόμβο της Εγνατίας Οδού.

β) Το ακίνητο αυτό, λόγω της μοναδικότητας της θέσης του επί του ανατολικού κόμβου της Εγνατίας Οδού στη Ξάνθη, να μεταβιβαστεί σε Ανώνυμη Εταιρεία στην οποία μέτοχοι θα είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, η ΤΕΔΚ Ξάνθης και ο Δήμος Βιστωνίδας. Ας μην ξεχνούμε ότι το ακίνητο αυτό είναι περιουσία του ξανθιώτικου λαού που παραχωρήθηκε για τη λειτουργία της ΣΕΒΑΘ και όχι για φιλέτο εκμετάλλευσης της ΑΤΕ.

γ) Η νέα εταιρεία να διαπραγματευτεί με ιδιώτη για την κατασκευή επ’ αυτού σύγχρονου σταθμού ταξιδιωτών με Motel, super market, πολυχώρους ξεκούρασης και διασκέδασης, εμπορικής αγοράς, σταθμού στάθμευσης μεγάλων οχημάτων κλπ.. Να παραχωρηθεί η εκμετάλλευση του χώρου αυτού για συγκεκριμένο χρονική διάστημα στον ιδιώτη (Πχ 20 χρόνια) και στη συνέχεια η εκμετάλλευση να περιέλθει στην διάδοχη της ΣΕΒΑΘ εταιρεία.

δ) Ο ιδιώτης θα δεσμευθεί ότι θα προσλάβει άμεσα, από το στάδιο κατασκευής ακόμη, όλους τους εργαζόμενους της εταιρείας, τους οποίους και θα απασχολήσει μέχρι την επάνοδο της εκμετάλλευσης στην διάδοχη της ΣΕΒΑΘ εταιρεία, στην οποία και στη συνέχεια θα συνεχίσουν να παρέχουν την εργασία τους.”. 

ΓΙΑ ΤΗ ΡΟΔΟΠΗ

1)Την αναστολή της πώλησης της ΡΟΔΟΠΗΣ σε ιδιώτες. 

2)Την άμεση έγκριση από την ΑΤΕ του προγράμματος εκσυγχρονισμού της επιχείρησης και την χρηματοδότησή του αφού η εταιρεία είναι κερδοφόρος.

3)Σε περίπτωση που η ΑΤΕ προχωρήσει στην πώληση στην κατοχύρωση των θέσεων εργασίας και των μισθολογικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.  

ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΠΕΚ

Μετατροπή της εταιρείας, η οποία έχει δυναμική, λόγω της παρέμβασής της στον δύσκολο τομέα της διατροφικής ασφάλειας που όλο και περισσότερο απασχολεί τους πολίτες, σε εταιρεία που παράγει προϊόντα gourmet. Σε συνδυασμό με την πρόταση που εκφράζεται παραπάνω για τη δημιουργία βιολογικού πάρκου στην περιοχή από το 8χλμ. Ξάνθης-Σταυρούπολης έως το Παρανέστι Δράμας, μπορεί όχι απλώς να καταστεί βιώσιμη αλλά μια ιδιαίτερα καινοτόμα και ελπιδοφόρα βιομηχανία επεξεργασίας προϊόντων κρέατος. 

 ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΚΑΠ

Ξεκάθαρη θέση από την Αγροτική Τράπεζα ότι η εταιρεία δεν πωλείται. Σεβασμός των δικαιωμάτων της μειοψηφίας του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, χωρίς τερτίπια από την Αγροτική για τον απόλυτο έλεγχο των αποφάσεων, με στόχο την πώληση.